บทที่ 171 ฉันรู้ (1)
"งั้นก็เอาเรื่องจริงแล้วกัน" เขากล่าวเสียงต่ำ "ช่างเถอะ ไม่ต้องพูดแล้ว" จู่ ๆ เธอก็ไม่อยากฟังแล้ว เพราะว่า ความจริงที่เขาจะพูดเธอรับรู้หมดทั้งหมด "ฉันอยากกลับแล้ว" เธอยืนขึ้นมา เขาเงียบอยู่สักพัก "ได้" สองคนเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร ตอนที่ขึ้นรถ หร่วนหลิวเจิงก็พบว่ากระเป๋าเงินของเขาอยู่บนรถ ไม่น่าล่ะเม...
