บทที่ 4 การมองหาเป้าหมาย

หลังจากจินตนาการถึงอนาคต ซื่อยวี่ถูกดึงกลับสู่ความเป็นจริง นอกจากงานให้อาหารฝูงหมาป่าหิมะแล้ว เขายังมีงานอื่นๆ อีกมากมายที่ต้องทำในช่วงเช้า งานเหล่านี้ทำให้เขายุ่งตลอดทั้งเช้า

จนกระทั่งใกล้เที่ยง เขาถึงได้ว่าง แต่ช่วงบ่ายก็ถูกจัดตารางไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หลังอาหารกลางวันและพักเที่ยง งานในช่วงบ่ายของนักศึกษาฝึกงานในหอพักของซื่อยวี่ทั้งหมดเป็นงานเดียวกัน

งานนี้พวกเขาทำมาได้สักพักแล้ว

นั่นก็คือสิ่งที่เขียนไว้ในตารางงานก่อนหน้านี้ การสังเกตและบันทึกพฤติกรรมและการเจริญเติบโตของหนอนฝ้ายเขียว...

ช่วงบ่าย

ซื่อยวี่เดินตามกลุ่มใหญ่อย่างเงียบๆ เข้าไปในป่าที่เต็มไปด้วยหนอนฝ้ายเขียว

ป่ามีกิ่งไม้และใบไม้หนาแน่น แสงส่องผ่านได้ยาก

หนอนฝ้ายเขียวเป็นสัตว์เลี้ยงวิเศษที่อาศัยอยู่มากที่สุดที่นี่ ในศูนย์เลี้ยงสัตว์เลี้ยงวิเศษเมืองปิงหยวน มีหมาป่าหิมะเพียง 50 กว่าตัว แต่มีหนอนฝ้ายเขียวถึงหลายพันตัว

สามารถใช้ห้าคำอธิบายพวกมันได้ว่า “มีจำนวนมากจนน่าเบื่อ”

พลังของพวกมันก็อ่อนแอน่าสงสาร เมื่อเทียบกับหมาป่าหิมะที่สามารถปลุกทักษะประจำเผ่าพันธุ์ได้อย่างมั่นคงสี่ทักษะในช่วงเจริญเติบโต หนอนฝ้ายเขียวมีเพียงทักษะเส้นใยแมลงเท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้น เส้นใยแมลงเป็นทักษะที่ไร้ระดับ แม้จะใช้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ ความแข็งแรงก็เทียบได้แค่สายลวดเท่านั้น

นักเลี้ยงสัตว์วิเศษแบ่งความสามารถของสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติตามพลังและผลลัพธ์เป็นระดับต่างๆ จากต่ำไปสูง ได้แก่ ไร้ระดับ, ทักษะระดับต่ำ, ทักษะระดับกลาง, ทักษะระดับสูง, ทักษะระดับเหนือชั้น...

เส้นใยแมลงที่หนอนฝ้ายเขียวมีนั้น ไม่ถึงขั้นทักษะระดับต่ำด้วยซ้ำ ไม่มีการจัดระดับเลย

ดังนั้น การที่หนอนฝ้ายเขียวถูกจัดให้อยู่ในระดับเหนือธรรมชาติขั้นต่ำนั้น ถือว่าสงสารพวกมันแล้ว เพราะหนอนฝ้ายเขียวแพ้แม้แต่สัตว์ธรรมดาส่วนใหญ่ ชนะแค่เรื่องมีพื้นที่ให้เติบโตเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ขึ้นอยู่กับวิธีการเลี้ยงดู เส้นใยแมลงของหนอนฝ้ายเขียวก็มีประโยชน์หลากหลาย

แต่ศูนย์เลี้ยงสัตว์เลี้ยงวิเศษไม่ได้เลี้ยงหนอนฝ้ายเขียวเพื่อผลิตเส้นใยแมลง

สาเหตุที่เลี้ยงสัตว์เลี้ยงวิเศษที่อ่อนแอขนาดนี้ เป็นเพราะหนอนฝ้ายเขียวเป็นหนึ่งในสัตว์เลี้ยงวิเศษไม่กี่ชนิดในธรรมชาติที่สามารถวิวัฒนาการได้เองหนึ่งครั้ง

หลังจากได้รับสารอาหารเพียงพอ พวกมันสามารถวิวัฒนาการเป็นผีเสื้อคริสตัลลมได้ และมีโอกาสปลุกทักษะประจำเผ่าพันธุ์ใหม่ คือ ใบมีดลม ทำให้พลังในการต่อสู้เพิ่มขึ้น

แม้ว่าหลังจากวิวัฒนาการแล้ว เนื่องจากอายุขัย ระดับเผ่าพันธุ์ยังคงถูกจัดอยู่ในระดับเหนือธรรมชาติขั้นต่ำ แต่ผีเสื้อคริสตัลลมในฐานะสัตว์เลี้ยงวิเศษประเภทแมลงที่เลี้ยงง่ายที่สุดชนิดหนึ่ง เป็นตัวเลือกเริ่มต้นที่ดีที่สุดสำหรับนักเลี้ยงสัตว์วิเศษธรรมดาส่วนใหญ่

ต่อไป งานของซื่อยวี่และคนอื่นๆ ก็คือบันทึกและสังเกตสภาพการเจริญเติบโตของหนอนฝ้ายเขียว เพื่อตัดสินว่าพวกมันจะสามารถวิวัฒนาการได้อย่างราบรื่นเมื่อไหร่

เมื่อเทียบกับหมาป่าหิมะ หนอนฝ้ายเขียวไม่มีอันตรายเลย เพราะมีขนาดแค่ฝ่ามือเท่านั้น

ลำตัวสีเขียวขนฟู ดวงตาไร้เดียงสา บนหัวมีหนวดสีเหลืองสองเส้น ดูคล้ายกับตัวหนอนของผีเสื้อหางติ่งส้มบนโลกมาก

หลังจากสัมผัสด้วยตัวเอง ซื่อยวี่ก็เข้าใจว่าทำไมพวกมันถึงได้ชื่อว่าเป็นตัวอ่อนแอที่สุดในวงการสัตว์เลี้ยงวิเศษ...

เพราะเส้นใยแมลงที่หนอนฝ้ายเขียวที่ยังไม่ผ่านการฝึกฝนกลุ่มนี้ใช้ เขาเพียงแค่ใช้มือดึงเบาๆ ก็ขาดแล้ว...

ในระหว่างการสังเกต มือของซื่อยวี่ถูกพันด้วยเส้นใยแมลง

เมื่อเทียบกับหมาป่าหิมะ หนอนฝ้ายเขียวมีสติปัญญาต่ำกว่า และพรสวรรค์การสื่อสารทางใจของซื่อยวี่ก็ยังไม่ชำนาญ ดังนั้นการสื่อสารระหว่างทั้งสองฝ่ายจึงไม่ค่อยดีนัก ทำให้เกิดพฤติกรรมต่อต้านของหนอนฝ้ายเขียว

แต่พฤติกรรมต่อต้านนี้... ก็ไม่มีอันตรายเลย

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกอึดอัดที่สุด

สิ่งที่ทำให้ซื่อยวี่พูดไม่ออกที่สุดคือ คู่มือหินในสมองแสดงว่าทักษะการข่มขู่ทางจิตระดับสูง สามารถสอนให้หนอนฝ้ายเขียวได้ด้วย?

หนอนฝ้ายเขียวที่มีคุณสมบัติของราชา???

มาตรฐานของสิ่งที่เรียกว่าความเข้ากันได้นี้ หละหลวมขนาดนี้เลยเหรอ? สายตาที่ซื่อยวี่มองหนอนฝ้ายเขียวเปลี่ยนไปแล้ว

มองแบบนี้แล้ว คู่มือทักษะนี้ก็ไม่ธรรมดาจริงๆ เพราะหนอนฝ้ายเขียวได้ชื่อว่าเป็นสัตว์เลี้ยงวิเศษระดับล่างสุดที่ก่อนวิวัฒนาการ นอกจากเส้นใยแมลงแล้วไม่มีทางเรียนรู้ทักษะอื่นได้อย่างแน่นอน...

ขณะที่ซื่อยวี่กำลังรู้สึกทึ่ง หนอนฝ้ายเขียวก็หลุดออกจากมือเขา คู่มือก็เปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

ตอนนี้ คู่มือหินเปิดหน้าที่สอง

ครั้งนี้ เพิ่มภาพของหนอนฝ้ายเขียวตัวหนึ่ง

ด้านล่างยังคงเป็นข้อความมากมาย

[คำอธิบาย]: ทักษะประเภทแมลง ถ้าใช้ให้ถึงขีดสุดอาจจะมีประโยชน์นิดหน่อย

ซื่อยวี่: ??? คำอธิบายนี้มันอะไรกัน? ทำไมเหมือนกับที่ฉันคิดไว้เป๊ะเลย! ช่างมันเถอะ... แบบนี้ก็คัดลอกและบันทึกทักษะเส้นใยแมลงได้แล้วสินะ? ดูเหมือนจะบรรลุสามเงื่อนไขนั้นแล้ว

ตอนนี้ คู่มือทักษะบันทึกทักษะที่ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิงเป็นอันดับสองสำเร็จแล้ว นั่นคือเส้นใยแมลง... เขาก็ไม่ได้รู้สึกดีใจขึ้นมาเลย เพราะทักษะนี้ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์จริงๆ

แต่ก็ไม่ถูกนัก... ทักษะที่อ่อนแอขนาดนี้ อาจจะเอาไว้ทดลองได้ ใช้ทดสอบสถานการณ์การสิ้นเปลืองพลังงาน

ต่อไป ตลอดทั้งบ่าย ในขณะที่คนอื่นๆ กำลังสังเกตและบันทึกหนอนฝ้ายเขียว ซื่อยวี่ก็กำลังสังเกตและบันทึกเช่นกัน แต่งานของเขามีเพิ่มอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือการศึกษาคู่มือทักษะในสมองต่อไป

การค้นพบเพียงอย่างเดียวที่มีคุณค่าก็คือ หนอนฝ้ายเขียวที่เรียนรู้ทักษะเส้นใยแมลงแล้ว เขาก็ยังสามารถสอนเส้นใยแมลงได้อีก! แม้จะเรียนรู้เส้นใยแมลงแล้ว ก็ยังอยู่ในสถานะที่สามารถสอนได้! ซื่อยวี่ศึกษาแล้วพบว่า ข้อมูลที่คู่มือทักษะส่งกลับมาคือ การสอนทักษะซ้ำๆ สามารถเพิ่มความชำนาญในทักษะนั้นได้! เข้าใจแล้วก็เข้าใจแล้ว แต่น่าเสียดาย ซื่อยวี่ก็ไม่กล้าทดลองที่นี่...

......

จนกระทั่งถึงตอนเย็น

หลังจากกินอาหารเย็นแล้ว ซื่อยวี่ก็กลับไปที่หอพักโดยตรง

หลังจากกลับมา เขาก็หยิบคู่มือเล่มหนึ่งขึ้นมาค้นหา

นี่ไม่ใช่คู่มือประเมิน แต่เป็นอีกเล่มหนึ่ง

คู่มือเล่มนี้บันทึกสัตว์เลี้ยงวิเศษ 51 ชนิดที่เลี้ยงในศูนย์เลี้ยงสัตว์เลี้ยงวิเศษเมืองปิงหยวน และทักษะประจำเผ่าพันธุ์ของพวกมัน

เห็นได้ชัดว่า ซื่อยวี่กำลังเริ่มเลือกเป้าหมายในการขโมยเรียนรู้แล้ว

เขาตั้งใจจะดูว่ามีทักษะอะไรที่เหมาะสำหรับสัตว์กินเหล็กของเขาที่จะเรียนรู้บ้าง

คู่มือทักษะไม่สามารถสร้างทักษะขึ้นมาลอยๆ ได้ ทักษะใหม่ต้องให้เขาหาวิธีบันทึกเอง

แต่ถ้าสามารถบันทึกทักษะหายากได้สำเร็จ คู่มือทักษะก็จะไร้เทียมทาน

หนอนฝ้ายเขียวที่มีทักษะการข่มขู่ นักเลี้ยงสัตว์วิเศษคนไหนเคยฝึกฝนมาก่อน? ซื่อยวี่ถือว่าคู่มือทักษะเป็นพรสวรรค์การควบคุมสัตว์วิเศษอันที่สองของเขา การมีพรสวรรค์นี้ ทำให้เป้าหมายต่อไปของเขาคาดเดาได้ง่าย

หาวิธีคัดลอกทักษะที่มีระดับค่อนข้างสูง เก็บสะสมไว้รอจนกว่าจะเป็นนักเลี้ยงสัตว์วิเศษแล้วค่อยใช้ฝึกฝนสัตว์เลี้ยงวิเศษของตัวเอง...

แต่น่าเสียดายที่ หลังจากดูสัตว์เลี้ยงวิเศษ 51 ชนิดในศูนย์เลี้ยงสัตว์ผ่านคู่มือแล้ว ซื่อยวี่ก็ไม่พบทักษะการรับรู้ที่ตัวเองต้องการ...

ทักษะที่ลูกสัตว์เลี้ยงวิเศษที่นี่อาจจะปลุกได้ ส่วนใหญ่ก็เป็นทักษะพื้นฐานระดับต่ำ พบเห็นได้ทั่วไป ไม่คุ้มค่าที่จะคัดลอก

แน่นอนว่า ทักษะที่บันทึกไว้ ยิ่งมากยิ่งดีแน่นอน เตรียมพร้อมไว้ก่อนไม่เสียหาย

แต่หลังจากคัดลอกเส้นใยแมลง ซื่อยวี่ก็นึกถึงปัญหาหนึ่งขึ้นมา จำนวนทักษะที่คู่มือทักษะสามารถบันทึกได้ มีขีดจำกัดหรือไม่? ก่อนที่จะเข้าใจขีดจำกัดในการบันทึกนี้ ซื่อยวี่ไม่กล้าสิ้นเปลืองจำนวนหน้าแล้ว เป้าหมายยังคงควรเน้นไปที่ทักษะระดับกลางและสูงก่อนจะดีกว่า

"ดูเหมือนจะต้องเปลี่ยนเป้าหมายแล้ว"

จริงๆ แล้ว สถานที่ที่ซื่อยวี่อยู่ตอนนี้ ศูนย์เลี้ยงสัตว์เลี้ยงวิเศษเมืองปิงหยวน ไม่เพียงแต่มีสัตว์เลี้ยงวิเศษในป่าจำนวนมาก ยังมีนักเลี้ยงสัตว์วิเศษไม่น้อยด้วย...

ทักษะของสัตว์เลี้ยงวิเศษของพวกเขาก็สามารถเป็นเป้าหมายในการคัดลอกได้เช่นกัน เหมือนกับการคัดลอกการข่มขู่ของจ่าฝูงหมาป่าหิมะตัวนั้น

โอกาสที่สัตว์เลี้ยงวิเศษของนักเลี้ยงสัตว์วิเศษจะมีทักษะหายาก สูงกว่าลูกสัตว์เลี้ยงวิเศษที่เลี้ยงที่นี่มาก...

คิดถึงตรงนี้ ซื่อยวี่ครุ่นคิดสักครู่ เขามีความคิดที่กล้าหาญขึ้นมา!!

(จบบท)