ตอนที่แล้วบทที่ 335 การทำให้เป็นหมอก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 337 พรสวรรค์น้ำแข็ง

บทที่ 336  บาดเจ็บสาหัส


บทที่ 336  บาดเจ็บสาหัส

เรย์ลินมองดูยักษ์หมอกสีเทาตรงหน้า หลังจากที่ซีสได้พุ่งเข้าไปในตัวของยักษ์ การโจมตีของมันก็เพิ่มพลังมากขึ้น แถมการเคลื่อนไหวก็ดูคล่องแคล่วขึ้นมาก

“ตามหลักการของพลังวิญญาณพ่อมดที่แปรสภาพเป็นธาตุ การทำให้ร่างกายกลายเป็นธาตุด้วยสินะ? ความคิดที่ไม่เลวเลย!”

แต่มุมมองของเรย์ลินนั้นสูงส่งยิ่งนัก อีกทั้งเขายังมีความรู้เกี่ยวกับศาสตร์ทั้งปวงของชายฝั่งทะเลใต้เป็นพื้นฐาน เพียงแค่มองไม่กี่ครั้งก็สามารถคาดเดาถึงหลักการและวิธีการของท่าไม้ตายหมอกนี้ได้อย่างคร่าว ๆ

“น่าเสียดาย ที่แท้จริงแล้วร่างของพ่อมดเป็นรากฐานของจิตวิญญาณ! หากทำให้ร่างกายกลายเป็นธาตุไปแล้ว จะทำให้หมดโอกาสพัฒนาต่อไป!”

เรย์ลินถอนหายใจ พลางมองซีสด้วยสายตาเหมือนจะเวทนา

ทว่าท่าทางนี้กลับกระตุ้นให้ซีสโกรธจัด เขาตะโกนก้อง ยักษ์หมอกสีเทาพุ่งเข้ามาอีกครั้ง

เรย์ลินไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด เขาควบคุมงูยักษ์สีดำให้ต่อสู้กับศัตรูอย่างไม่ลดละ

“ปัง! ปัง! ปัง!”

เสียงการปะทะกระหึ่มดังไปทั่ว พลังที่ระเบิดออกทำให้ก้อนหินใหญ่เหมือนภูเขาถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หินเหล่านั้นกระจายตัวออกมาเป็นประกายไฟราวกับหางไฟที่ยาวเหยียด

“แค่นี้น่ะหรือ?!”

ไม่ใช่เพียงแค่ซีหลินเท่านั้น แต่พ่อมดที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ดูเหมือนจะตกตะลึงไปชั่วขณะ

ในขณะนั้นเอง ดวงตาของเรย์ลินที่อยู่บนงูยักษ์ก็ส่องประกายแสงสีดำออกมา นับไม่ถ้วน ลูกบอลไฟสีดำพุ่งออกมาจากเงามืด

ลูกบอลไฟเหล่านั้นรวมตัวและกลายเป็นดวงอาทิตย์สีดำขนาดเล็กที่มืดมิดและร้อนแรงยิ่งกว่าเดิม! นี่คือเวทมนตร์ที่เรย์ลินคิดค้นขึ้นเอง — ลูกไฟเงาดำ! มันได้เผยเขี้ยวเล็บอันโหดร้ายอีกครั้งในเขตอันมืดมน! และครั้งนี้พ่อมดที่ต้องเผชิญหน้ากับมันเป็นถึงพ่อมดระดับหนึ่งขั้นสูงสุด!

สีหน้าของซีสเปลี่ยนไปอย่างจริงจัง เขารับรู้ได้ถึงพลังทำลายล้างที่ซ่อนอยู่ในลูกไฟเงาดำ

“ฟู่! ฟู่!”

ซีสลงมือก่อน เขาสูดลมหายใจลึก ๆ สองสายลมขาวขนาดใหญ่พุ่งเข้าสู่ปากของเขาทันที

กระแสลมนั้นใหญ่โตมากเสียจนทำให้เกิดพายุหมุนในอากาศ เศษพืชและก้อนหินเล็ก ๆ ต่างลอยขึ้นมา

เมื่ออากาศจำนวนมากเข้าสู่ร่างกายของซีส ทรวงอกของยักษ์หมอกก็พองโตขึ้นอย่างรวดเร็วเหมือนกับกบขนาดยักษ์

“เวทย์อัดอากาศขั้นรอง!” ยักษ์หมอกอ้าปากพ่นลูกกระสุนอากาศสีฟ้าอ่อนที่เข้มข้นออกมาราวกับระเบิด พุ่งตรงมาที่เรย์ลิน

“ไปซะ!”

แรงอัดของลมทำให้เสื้อผ้าของเรย์ลินสะบัดไปตามแรง แต่เรย์ลินกลับชี้นิ้วไปที่ลูกไฟเงาดำในอากาศอย่างใจเย็น

ลูกไฟเงาดำยืดยาวออก กลายเป็นหอกสีดำ พุ่งผ่านอากาศและก่อให้เกิดคลื่นบิดเบือน ตรงไปยังลูกกระสุนอากาศ

“ปุ!” เหมือนกับการเจาะลูกโป่ง

หอกสีดำพุ่งทะลุผ่านกลางลูกกระสุนอากาศอย่างง่ายดาย

จากนั้นลูกกระสุนอากาศอัดก็แตกออกเหมือนลูกโป่งที่ถูกเจาะ ลมพัดหายไปในทันที

หอกสีดำพุ่งทะลุเข้าสู่หน้าอกของยักษ์หมอกด้วยพลังอันมหาศาล

แสงสีดำส่องประกายขึ้น เปลวไฟเล็ก ๆ เริ่มลุกลามบนตัวของยักษ์หมอกอย่างไม่หยุดยั้ง เพียงไม่กี่วินาทีเปลวไฟก็กินไปถึงครึ่งของหน้าอก

ซีสที่หลอมรวมกับยักษ์หมอกก็รู้สึกถึงความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความทรมาน

“อ้า…” ลูกไฟเงาดำไม่เพียงแต่เผาไหม้ร่างกาย มันยังเผาพลังจิตวิญญาณและแม้กระทั่งวิญญาณ! ในที่สุดซีสก็เริ่มกรีดร้อง

“ถ้าฉันจะตาย นายก็อย่าหวังว่าจะได้ดีไปกว่าฉัน!” สีหน้าของซีสเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เขาพุ่งเข้าหางูยักษ์สีดำพร้อมกับยักษ์หมอก

“ระเบิดตัวเอง!”

เมื่อซีสคิดเช่นนั้น ยักษ์หมอกทั้งตัวก็ระเบิดออกทันที

งูยักษ์สีดำที่อยู่ด้านหน้าถูกหมอกและเปลวไฟกลืนกินอย่างรวดเร็ว…

“โครม!!!”

พื้นดินสั่นสะเทือนราวกับเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ฝุ่นพวยพุ่งขึ้นไปสูงถึงสิบเมตร ปิดบังทุกสิ่งทุกอย่าง

ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ร่างคนหนึ่งถูกพุ่งกระเด็นออกมาจากกลุ่มฝุ่น

“ท่านหัวหน้าสำนัก!” พ่อมดแห่งป่าแห่งหมอกรีบเข้าไปช่วยเหลือ

สภาพของซีสดูย่ำแย่ยิ่งนัก มีรูขนาดใหญ่ที่หน้าอกและร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล

ทันใดนั้น ใบหน้าของเขาก็เริ่มแปรเปลี่ยนจากเดิม เผยให้เห็นใบหน้าชายวัยกลางคนที่ดุดัน

“ในที่สุดก็เป็นหัวหน้าสำนักป่าแห่งหมอก!” ซีหลินพึมพำกับตัวเอง ขณะที่ลูกแก้วในมือของเธอส่องแสงวาบ

“ท่านหัวหน้าสำนัก! ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?”

เหล่าผู้อาวุโสที่ร่างกายกลายเป็นธาตุครึ่งหนึ่งรีบเข้ามาถามอย่างเป็นห่วงทันทีหลังจากช่วยรับซีสไว้ได้

“เขาเองก็ได้รับบาดเจ็บ แต่เบากว่าฉันหน่อย ยังมีแรงสู้เหลืออยู่นิดหน่อย เรารีบไปกันเถอะ!”

แม้ซีสจะบาดเจ็บสาหัส แต่สติของเขาก็ยังคงชัดเจนมาก

“ตามคำสั่ง!” เหล่าพ่อมดรีบเตรียมตัวจะจากไปทันที ขณะที่สือเก๋อหลี่ก็รีบตามหลังไปด้วย

“พวกเจ้าทุกคนไปได้ แต่เขาไปไม่ได้!” เสียงของเรย์ลินดังขึ้นจากหมอก

ทันใดนั้น แสงสีฟ้าน้ำแข็งก็พุ่งตรงไปยังสือเก๋อหลี่ที่กำลังร่ายคาถาม้วนคัมภีร์บางอย่าง

แสงสีน้ำแข็งนั้นห่อหุ้มร่างของเขาทั้งตัวในทันที กลายเป็นรูปปั้นมนุษย์น้ำแข็งสีฟ้า

เมื่อละอองฝุ่นตกลง ร่างของเรย์ลินก็ปรากฏออกมา

เวลานี้ใบหน้าของเขาซีดขาว มีเลือดไหลที่มุมปาก พลังวิญญาณของเขาก็สั่นคลอนอย่างรุนแรง แสดงถึงอาการบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน

“ในเมื่อท่านเรย์ลินกล่าวเช่นนั้น ก็ต้องปล่อยเขาไว้ที่นี่!”

ซีสพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด จากนั้นพ่อมดกึ่งธาตุหลายคนก็ประคองซีสถอยกลับไป โดยไม่เหลียวหลังมามองอีก

“เรย์ลิน!” ซีหลินรีบวิ่งเข้ามา ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวลอย่างไม่ปิดบัง

“ข้าไม่เป็นไร!” เรย์ลินโบกมือ “บันทึกทุกอย่างไว้หมดแล้วหรือไม่?”

“บันทึกหมดแล้ว! ข้าจะส่งเรื่องนี้ไปที่คณะกรรมการทันทีเพื่อกล่าวโทษพวกเขา!” ซีหลินพูดด้วยความโมโห

“ไม่! ยังไม่ต้อง!” เรย์ลินโบกมือห้ามอีกครั้ง

“อีกอย่าง เอาสือเก๋อหลี่ไปด้วย เขาคือพยานปากสำคัญ!”

"รับทราบ!" แม้ซีหลินจะยังมีความสงสัยอยู่บ้าง แต่เมื่อเห็นพลังอันมหาศาลของเรย์ลิน เธอจึงไม่กล้าถามคำถามเพิ่มเติมใด ๆ อีก เธอรีบจัดการทำความสะอาดสนามรบ ภายหลังจากนั้นไม่นาน ม้าสองตัวก็ส่งเสียงร้องขณะลากรถม้าออกไปอย่างช้า ๆ

เนื่องจากต้องการให้เรย์ลินมีเวลาได้พักฟื้น ซีหลินจึงออกไปข้างนอก นั่งเบียดกับออโบและพรรคพวกของเขาอีกสามคน

ในขณะที่ภายในรถม้า มีเพียงเรย์ลินและสือเก๋อหลี่ที่ถูกแช่แข็งเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง

พลังงานสีดำกลุ่มหนึ่งปรากฏขึ้นทันที สร้างชั้นกั้นแยกภายในและภายนอกรถม้าออกจากกัน ราวกับอยู่คนละโลก

เรย์ลินสั่นตัวเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นยืน

ในเวลานี้เขาแทบไม่แสดงอาการบาดเจ็บใด ๆ เลยสักนิด

“การถูกโจมตีระหว่างทางและมีพยานยืนยัน นั่นเป็นสิ่งที่สามารถใช้กล่าวหาอีกฝ่ายได้อย่างรุนแรง แม้จะทำให้สถานะของสำนักป่าแห่งหมอกสั่นคลอน แต่ก็ไม่สามารถถอนรากถอนโคนพวกมันได้”

เรย์ลินเข้าใจสถานการณ์นี้เป็นอย่างดี

ยิ่งไปกว่านั้น การที่อีกฝ่ายพยายามสังหารพวกเขา ทำให้เรย์ลินสามารถโต้ตอบและสังหารพ่อมดของอีกฝ่ายได้สองสามคนอย่างถูกต้อง แต่หากเขายังตามไล่ล่าต่อไปจนถึงขั้นทำลายล้างที่มั่นของพวกนั้น มันจะเป็นการละเมิดกฎของโลกใต้ดิน

กฎในเขตมืดกำหนดไว้ว่า พ่อมดจะต้องร่วมมือกันต่อสู้กับเผ่าพันธุ์แห่งความมืดและอาณาจักรเอลฟ์ ห้ามมีการเผาผลาญพลังภายในกันเด็ดขาด!

ข้อหานี้ถือเป็นปัญหามาก แม้แต่พ่อมดระดับสองก็ไม่อยากจะเผชิญหน้า นับประสาอะไรกับเรย์ลินที่ยังไม่ฟื้นฟูพลังอย่างสมบูรณ์

ดังนั้น เขาจำเป็นต้องล่อให้อีกฝ่ายทำผิดพลาดครั้งใหญ่กว่าเดิมก่อน จึงจะสามารถลงมือได้อย่างสมเหตุสมผล

“ครั้งนี้เมื่อพวกมันได้เห็นพลังของข้า พวกมันคงยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นแน่ ๆ”

เรย์ลินยิ้มอย่างพึงพอใจ ขณะที่ลูบคางเบา ๆ

“ความแค้นนี้ได้ถูกหว่านลงแล้ว เมื่อคิดว่าข้ายังบาดเจ็บอยู่ อีกทั้งผลประโยชน์มหาศาลจากโลกน้ำแข็ง พวกมันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะกำจัดข้าให้ได้เร็วที่สุด!”

สำนักระดับกลางนั้นมีพลังแฝงมากมาย และนอกจากหัวหน้าสำนักแล้วยังมีพ่อมดที่แข็งแกร่งอยู่มากมาย หากพวกมันรวมกำลังกัน แม้แต่พ่อมดระดับหนึ่งขั้นสูงสุดก็ยังต้องปวดหัว

ครั้งนี้ซีสยังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดของเขา เพราะเขาเชื่อมั่นในพลังของตนเอง

แต่ครั้งต่อไป เขาจะต้องทุ่มสุดตัวแน่นอน!

อย่างไรก็ตาม นั่นก็ตรงตามความต้องการของเรย์ลิน อีกฝ่ายได้มาถึงประตูบ้านของเขาและพยายามทำลายสำนักของเขา! ในสถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่การตอบโต้กลับอย่างรุนแรงและทำลายพวกมันก็ถือเป็นเรื่องที่ยอมรับได้

อีกทั้ง ช่วงเวลานี้ก็เพียงพอให้เรย์ลินใช้พลังจากสายเลือดน้ำแข็งฟื้นฟูความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาแล้ว

ตราบใดที่เขาฟื้นฟูกลับเป็นพ่อมดระดับสองได้ ไม่ว่าจะต้องเจอกับศัตรูหรือต้องหลบหนี ก็ทำได้อย่างอิสระ เว้นแต่ว่าจะต้องเผชิญกับอสูรโบราณระดับสามเหมือนครั้งก่อน เขายังมีพลังเพียงพอที่จะปกป้องตัวเองได้เสมอ!

“จากนี้ไป!” เรย์ลินหันไปมองสือเก๋อหลี่ที่ถูกแช่แข็งอยู่ในก้อนน้ำแข็ง

เวลานี้ สือเก๋อหลี่ไม่สามารถขยับแม้แต่ดวงตาได้ แสดงสีหน้าวิงวอนออกมาเท่านั้น

เรย์ลินยิ้มเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปใกล้...

หลังจากที่รถม้าเดินทางมาถึงน้ำตกใหญ่ เรย์ลินก็ลงจากรถด้วยใบหน้าซีดเซียว

สือเก๋อหลี่ได้ออกจากก้อนน้ำแข็งแล้ว แต่ยังอยู่ในสภาพสลบไสล ซีหลินสั่งให้คนคุมตัวเขาทันที

แน่นอนว่านั่นเป็นคำสั่งของเรย์ลิน

หลังจากใช้วิธีบางอย่าง เรย์ลินก็รู้ว่าสือเก๋อหลี่ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับโลกน้ำแข็งมากนัก รู้เพียงแค่ว่าสำนักป่าแห่งหมอกต้องการครอบครองถ้ำเยือกแข็ง ดังนั้น เรย์ลินจึงตัดสินใจไม่ฆ่าเขา

ในมุมมองของเรย์ลิน สือเก๋อหลี่ยังเป็นมือขวาที่ไม่เลว ด้วยพลังกึ่งธาตุของเขา เพียงพอที่จะทำงานหลายอย่างในเขตมืดได้

อีกทั้งเขายังเป็นพยานที่มีประโยชน์ แม้เรย์ลินจะไม่ได้เชื่อใจเรื่องพวกนี้มากนัก แต่ก็ช่วยลดปัญหาได้บ้าง

เรย์ลินไม่กลัวปัญหา แต่ก็เกลียดปัญหาเช่นกัน หากลดลงได้ก็เป็นทางเลือกที่ดี

ท้ายที่สุดแล้ว พันธมิตรแห่งธรรมชาตินั้นอ่อนแอเกินไป และเรย์ลินต้องการคนที่เชื่อถือได้เพื่อทำงานใหญ่ของเขา

นอกจากนี้ เรย์ลินยังเริ่มไม่ไว้ใจซีหลิน

ไม่ใช่เพราะคิดว่าเธอจะทรยศ แต่เพราะเธอฉลาดเกินไป เมื่อมีพลังที่แข็งแกร่งในมือ เธออาจจะให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของตัวเองก่อนที่จะทำตามคำสั่งของเรย์ลิน

แม้จะไม่ถึงขั้นทรยศ แต่เธออาจจะใช้ตำแหน่งของตัวเองเพื่อแสร้งทำตามคำสั่งภายนอกแต่ภายในกลับขัดแย้ง

ดังนั้น จำเป็นต้องมีคนของเขาเองเพื่อคานอำนาจและควบคุม

ในแผนการในอนาคตของเรย์ลิน เขาจะขยายอำนาจของพันธมิตรแห่งธรรมชาติอย่างมาก ซึ่งทั้งหมดนี้ต้องอาศัยคนของเขาเอง

หากไม่เช่นนั้น การถูกหลอกก็ยังถือว่าเบา

เรย์ลินเชื่อว่าเมื่อสือเก๋อหลี่ได้เห็นการล่มสลายของสำนักป่าแห่งหมอก เขาจะเลือกอย่างชาญฉลาด และพ่อมดมืดนั้นเก่งมากในการควบคุมวิญญาณอย่างแน่นอน!

..........

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด