บทที่ 13 จากเริ่มต้นสู่หลุมฝังศพ

ซื่อยวี่ซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงร่างกายเสร็จแล้วก็กลับมา

ผลิตภัณฑ์บำรุงร่างกายที่เขาซื้อชื่อว่า "แคปซูลหมิงเซิน" วัตถุดิบดูเหมือนจะเป็นวัสดุจากสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติประเภทพืชหลายชนิด

เหมือนกับตอนที่หมอที่ศูนย์เลี้ยงสัตว์ในเมืองปิงหยวนรักษาซื่อยวี่อย่างง่ายดาย ยาในโลกนี้ก็มีประสิทธิภาพยอดเยี่ยมเช่นกัน

หลังจากทั้งหมด วัตถุดิบยาในชาติก่อนส่วนใหญ่สกัดจากพืชทั่วไป แต่ที่นี่ แหล่งวัตถุดิบยาคุณภาพสูงส่วนใหญ่มาจากสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติประเภทพืช

ประสิทธิภาพของดอกและใบของสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติเหล่านี้ไม่ต้องพูดถึง แม้แต่ในตำนาน ละอองเกสรเพียงกลุ่มเดียวของสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติประเภทพืชในเทพนิยายบางชนิด ยังมีสรรพคุณในการฟื้นคืนชีพ

แน่นอน แคปซูลหมิงเซินเป็นเพียงชนิดที่พบเห็นได้ทั่วไปที่สุด และไม่ได้มหัศจรรย์ขนาดนั้น

สรรพคุณของแคปซูลหมิงเซินนั้นง่ายมาก ส่วนใหญ่ใช้เพื่อขจัดอาการอ่อนเพลียของร่างกาย เสริมสร้างร่างกาย ช่วยให้ผู้ใช้ยังคงมีสติแม้ในสภาวะอ่อนแอ และทำให้จิตใจสงบ

ว่ากันว่าประสิทธิภาพดีมาก นักเลี้ยงสัตว์วิเศษจำนวนมากชอบกินหนึ่งเม็ดหลังจากการต่อสู้เสร็จ จะรู้สึกกระปรี้กระเปร่าทันที

แต่ก็ไม่ควรกินมากเกินไป เพราะถึงอย่างไรยาก็มีพิษ การใช้ยาเกินขนาดก็จะมีผลข้างเคียง และสภาพทางการเงินก็ไม่อนุญาตให้ซื่อยวี่กินแคปซูลนี้เหมือนกินลูกอมด้วย

นอกจากซื้อแคปซูลสองขวดแล้ว ซื่อยวี่ยังซื้ออาหารบำรุงร่างกายบางอย่าง จึงกล้ากลับบ้านอย่างสบายใจ

หลังกลับถึงบ้าน ซื่อยวี่ก็เรียกสัตว์กินเหล็กออกมาก่อน

"โอ้ว------"

หลังจากนอนหลับ ตอนนี้สิบเอ็ดก็มีพลังงานเต็มเปี่ยม มองซื่อยวี่ด้วยสายตาสดใส กะพริบตาปริบๆ

ไม่กี่ครั้งที่ผ่านมา มันนอนหลับสบายมาก สบายกว่าตอนนอนที่ศูนย์เลี้ยงสัตว์เหล็กไผ่มาก สิบเอ็ดเองก็รู้สึกได้ว่าสภาพของตัวเองดีผิดปกติ นี่คือความมหัศจรรย์ของพื้นที่เก็บสัตว์วิเศษ

ในสภาพจิตใจแบบนี้... สิบเอ็ดรู้สึกว่าตัวเองสามารถฝึกฝนอย่างหนักได้อย่างน้อยหกชั่วโมง! และที่สบายที่สุดคือ หลังจากฝึกเสร็จ แค่ดูดซับพลังงานในพื้นที่เก็บสัตว์วิเศษเพิ่มอีกหน่อย ก็สามารถฟื้นตัวจากความเหนื่อยล้าได้อย่างรวดเร็ว

"เธออย่าเพิ่งรีบคิดจะฝึกนะ รู้จักทำงานพักผ่อนสลับกันไหม"

ซื่อยวี่รู้สึกถึงความคิดในใจของสัตว์กินเหล็ก ขมวดคิ้ว

ตัวนี้ไม่รู้หรือว่าพลังงานที่มันดูดซับจากพื้นที่เก็บสัตว์วิเศษ ส่วนหนึ่งมาจากเขาผู้เป็นนักเลี้ยงสัตว์วิเศษ คิดถึงนักเลี้ยงสัตว์วิเศษของตัวเองบ้างสิ! ในขณะที่ต้องสมาธิเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้พื้นที่เก็บสัตว์วิเศษ อีกด้านก็ต้องใช้สมุดทักษะ ซื่อยวี่รู้สึกเหนื่อยใจ ในช่วงแรกๆ การที่สัตว์เลี้ยงมีวินัยขนาดนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องดีสำหรับนักเลี้ยงสัตว์วิเศษเท่าไหร่

ต้องวางแผนการนอนสมบูรณ์แบบเร็วๆ นี้แล้ว... สัตว์กินเหล็กที่โตเต็มที่ ควรเรียนรู้ที่จะจัดการกับความเหนื่อยล้าหลังการฝึกด้วยตัวเอง

"โอ้ว------"

อีกด้านหนึ่ง สิบเอ็ดยังไม่รู้ว่าซื่อยวี่กำลังคิดอะไร เมื่อได้ยินเรื่องการทำงานพักผ่อนสลับกัน มันก็ส่ายหัวทันที หัวกลมๆ ของมันส่ายไปมาเหมือนลูกแก้วโยก

การทำงานพักผ่อนสลับกันก็ดี แต่ก็ไม่ควรผ่อนคลายมากเกินไป เสียเวลามากเกินไป เดี๋ยวจะฝึกไม่เสร็จ

ซื่อยวี่: "......"

รอให้ฉันฟื้นตัวแล้วสอนการนอนสมบูรณ์แบบก่อน แล้วจะฝึกยังไงก็ได้

[คำอธิบาย]: ทักษะธาตุโลหะ สามารถเสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกาย มีผลเหมือนเกราะที่มองไม่เห็น และยังสามารถพัฒนาเป็นพลังโจมตีได้

ตอนนี้ซื่อยวี่ไม่อยากโต้เถียงกับสัตว์กินเหล็กที่ขยันขันแข็งตัวนี้ เขาตั้งใจจะลองสอนทักษะการเสริมความแข็งแกร่งระดับต่ำก่อน

เมื่อวานนี้ สิบเอ็ดได้เรียนรู้ทักษะการเสริมความแข็งแกร่งในเบื้องต้น ความชำนาญอยู่ในระดับเริ่มต้น

หลังจากการฝึกฝนของมัน ตอนนี้สามารถใช้ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งกับหมัด เท้า กรงเล็บ และฟันได้แล้ว แต่สามารถเสริมความแข็งแกร่งได้ทีละส่วนเท่านั้น

ส่วนระยะเวลาในการรักษา จะแปรผันตามพื้นที่ที่ครอบคลุม แต่นานที่สุดก็แค่ไม่กี่วินาที และหลังจากโจมตีด้วยส่วนที่เสริมความแข็งแกร่งหนึ่งครั้ง ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งก็จะหายไปทันที

สมกับการประเมินความชำนาญระดับ "เริ่มต้น" จริงๆ

มีเพียงความแข็งที่น่าชื่นชม ถึงระดับ "ทำลายบ้าน" การปะทะกับหินน่าจะไม่มีปัญหา

"สิบเอ็ด มองนี่..."

ซื่อยวี่เรียกสิบเอ็ดหนึ่งครั้ง พร้อมกันนั้น สัตว์กินเหล็กตัวน้อยก็เงยหน้ามอง

"สมุด เพิ่มแต้ม!"

มือขวาของซื่อยวี่เรืองแสงสีขาว ส่องประกายแสงอ่อนๆ เขายื่นมือออกไปลูบหัวของสิบเอ็ด

ขยี้ ถู นวด!

แสงสีขาวนี้ดึงดูดความสนใจของหนอนฝ้ายเขียวในกรงนกด้วย ภายใต้สายตาของหนอนฝ้ายเขียวและสีหน้างุนงงของสิบเอ็ด แสงสว่างรวดเร็วไหลออกจากมือของซื่อยวี่ ส่งต่อไปยังร่างของสิบเอ็ด ทำให้ทั่วร่างของมันเรืองแสงสีขาวอ่อนๆ

โครม! ตอนนี้ หลังจากสมองมึนงง ครั้งนี้ซื่อยวี่รู้สึกเหมือนไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน สภาพร่างกายแย่มาก

แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวเหมือนที่เขาคิดว่าจะหมดสติไปเลย ความแตกต่างของการสูญเสียพลังงานระหว่างเส้นใยกับการเสริมความแข็งแกร่งไม่ได้ห่างกันมากจนเกินไป

ในขณะที่สิบเอ็ดกำลังรับความชำนาญของทักษะ ซื่อยวี่หยิบแคปซูลหมิงเซินออกมา กลืนแคปซูลหนึ่งเม็ดลงท้อง หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที ผลก็ปรากฏทันที แม้ว่าสภาพร่างกายยังคงแย่ แต่ซื่อยวี่รู้สึกว่าตัวเองฟื้นขึ้นมาทันที

"สิบเอ็ด ใช้การเสริมความแข็งแกร่งซิ"

หลังจากช่วยตัวเองให้ฟื้นขึ้นมา เขาก็มองไปที่สัตว์กินเหล็กตัวน้อยที่มีสีหน้างุนงงและตกใจมาก

เหมือนกับหนอนฝ้ายเขียวเมื่อวาน สิบเอ็ดก็เพิ่งผ่านประสบการณ์คล้ายกัน ราวกับว่าได้ใช้การเสริมความแข็งแกร่งนับครั้งไม่ถ้วนโดยไม่รู้ตัว ความชำนาญเพิ่มขึ้นอย่างมาก

นอกจากนี้ คุณสมบัติทางร่างกายและพลังงานภายในร่างกายก็ได้รับการเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ราวกับว่ากำลังจะเข้าสู่การตื่นตัวและเปลี่ยนแปลงครั้งต่อไป

อึ้ม! ภายใต้คำสั่งของนักเลี้ยงสัตว์วิเศษ สิบเอ็ดลองใช้ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่ง คราวนี้ ประกายโลหะเริ่มแผ่ขยายจากกรงเล็บของสิบเอ็ดไปทั่วร่างกาย! ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที สัตว์กินเหล็กตัวน้อยที่มีขนาดไม่ใหญ่นัก ทุกส่วนของร่างกายถูกเสริมความแข็งแกร่งจนกลายเป็นหมีแพนด้าเกราะเหล็ก! จากประกายที่เห็น ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของการเสริมพลังก็เพิ่มขึ้นด้วย

การเปลี่ยนแปลงนี้ ไม่เพียงแต่ทำให้สิบเอ็ดตกใจ แต่ซื่อยวี่เองก็รู้สึกดีใจมาก

"ตอนนี้ยังเคลื่อนไหวได้ไหม" ซื่อยวี่รีบถาม

สิบเอ็ดส่ายหัวอย่างยากลำบาก จากนั้นก็ยกเลิกสถานะการเสริมความแข็งแกร่ง สีหน้ายังคงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

มันไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงกลายเป็นเก่งขึ้นมาทันที ซื่อยวี่ทำอะไรกันแน่? ในขณะนี้ ซื่อยวี่กำลังจมอยู่ในภวังค์ความคิด...

ถ้าพูดว่าเครื่องหมายของความชำนาญระดับเริ่มต้นของทักษะการเสริมความแข็งแกร่งคือการเสริมความแข็งแกร่งเฉพาะส่วน เช่นนั้นเครื่องหมายของความชำนาญระดับชำนาญก็คือการเสริมความแข็งแกร่งทั่วร่างกาย แต่ยากที่จะเคลื่อนไหวในสถานะที่เสริมความแข็งแกร่งทั่วร่างกาย

แต่ปัญหานี้ไม่ใหญ่นัก นี่ยังคงแสดงว่าความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งของสัตว์กินเหล็กได้รับการพัฒนาอย่างมาก เพราะมีน้อยครั้งที่จำเป็นต้องใช้การเสริมความแข็งแกร่งทั่วร่างกาย ปัจจุบันการเสริมความแข็งแกร่งระดับชำนาญยังสามารถทำการเสริมความแข็งแกร่งเฉพาะส่วนได้หลายจุดพร้อมกัน!

ด้วยวิธีนี้ ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งก็ถือว่ามีประสิทธิภาพทั้งในการโจมตีและป้องกันแล้ว และยังไม่ต้องกังวลว่าจะกระทบต่อความคล่องแคล่วด้วย

"เหมือนกับตอนสอนหนอนฝ้ายเขียวเมื่อวาน การสอนทักษะที่มีความชำนาญระดับเริ่มต้น แค่สอนครั้งเดียวก็สามารถทำให้มันถึงระดับชำนาญได้..."

เครื่องหมายของความชำนาญระดับเชี่ยวชาญในการเสริมความแข็งแกร่งคือการเสริมความแข็งแกร่งทั่วร่างกายและสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ซึ่งสัตว์กินเหล็กยังไม่ถึงระดับนั้นอย่างชัดเจน

แต่ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ ซื่อยวี่ก็รู้สึกถึงความยอดเยี่ยมของสมุดทักษะแล้ว

เพราะตามที่บันทึกไว้ในคู่มือการเลี้ยงดูพื้นฐานของสัตว์กินเหล็กที่ศูนย์เลี้ยงสัตว์เหล็กไผ่แถมมา โดยทั่วไปแล้วสัตว์กินเหล็กแม้จะมีนักเลี้ยงสัตว์วิเศษช่วย และมีผลิตภัณฑ์บำรุงร่างกายเพียงพอ รวมถึงเวลาฝึกฝนที่เพียงพอ ก็ต้องใช้เวลาฝึกอย่างน้อยหนึ่งเดือนถึงจะทำให้การเสริมความแข็งแกร่งถึงระดับชำนาญ

ส่วนสัตว์กินเหล็กที่ไม่มีทรัพยากร อาจจะปล่อยทิ้งไว้หนึ่งปี ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งก็ยังไม่ถึงระดับชำนาญ เพราะนอกจากใช้ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งเพื่อกินอาหาร พวกมันแทบไม่ได้ใช้ความสามารถนี้เลย

"ครั้งนี้พลังต่อสู้ของสิบเอ็ด... คงจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าแน่"

"มันเองคงจะงงไปแล้วแน่ๆ"

ซื่อยวี่มองไปที่สัตว์กินเหล็กตัวน้อยด้วยความคาดหวัง รอคอยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม

"เป็นไงบ้าง ตอนนี้ยังอยากฝึกอยู่ไหม"

"รู้ถึงความเก่งกาจของฉันแล้วใช่ไหม"

สิบเอ็ดแน่นอนว่าดีใจมากที่ความสามารถของตัวเองได้รับการพัฒนา แต่เมื่อได้ยินคำถามของซื่อยวี่ มันก็งุนงงทันที

สัตว์กินเหล็ก: (+﹏+)~ นี่ นี่ นี่... ทำไมมันไม่ได้ทำอะไรเลย ความสามารถในการเสริมความแข็งแกร่งถึงเพิ่มขึ้นมากขนาดนี้

นักเลี้ยงสัตว์วิเศษของมันทำอะไรกันแน่...

นี่มันไม่ใช่วิทยาศาสตร์เลย ความชำนาญนี้มาง่ายเกินไป ทำให้มันรู้สึกไม่มั่นคงและไม่สบายใจเลย

ซื่อยวี่: ??? งั้นฉันเอากลับคืนนะ? นี่มันพลังงานของฉันตั้งครึ่งแท่งนะ

สัตว์กินเหล็ก: d(д)!

อย่า!

"โอ้ว------"

สิบเอ็ดส่ายหัวอย่างรุนแรง อย่าเอาคืน อย่าเอาคืน ให้มันอยู่แบบนี้แหละดีแล้ว

ความชำนาญนี้ไม่สอดคล้องกับปรัชญาความพยายามเท่ากับผลลัพธ์ในใจของมัน แต่มันสามารถชดเชยได้นี่

เพื่อลงโทษตัวเองที่วันนี้ได้มาโดยไม่ต้องออกแรง มันจะฝึกอย่างหนัก 24 ชั่วโมงหนึ่งวันเต็ม ไม่นอนคืนนี้เลย!

"......" ซื่อยวี่ต่างหากที่งงจริงๆ

สัตว์กินเหล็กตัวนี้ทำให้ซื่อยวี่ต้องทบทวนความเข้าใจเกี่ยวกับการมีวินัยใหม่

ไม่เคยเห็นสัตว์ที่มีวินัยขนาดนี้มาก่อน หลังจากได้รับพลังแบบโกงแล้วยังจะชดเชยด้วยความพยายาม

"ถ้านักเขียนนิยายที่ฉันติดตามในชาติก่อนมีวินัยแค่ครึ่งหนึ่งของเธอ ฉันคงไม่ขาดนิยายอ่านแล้ว" ซื่อยวี่รู้สึกปวดท้อง

พอเถอะ! ฝึกอย่างหนัก 24 ชั่วโมง นี่ไม่ใช่จากเริ่มต้นสู่ชำนาญ แต่เป็นจากเริ่มต้นสู่หลุมฝังศพต่างหาก!

(จบบท)