กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 615 ข้ารู้ว่าพวกเจ้ากำลังกังวลใจเรื่องใด
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 615 ข้ารู้ว่าพวกเจ้ากำลังกังวลใจเรื่องใด
“ไม่เลว”
หลี่อวิ๋นพยักหน้า เขามองหลิวเชียนจือด้วยแววตาที่ล้ำลึก กล่าวอย่างเชื่องช้าว่า “กล่าวถึงเรื่องนี้ จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วผู้นี้ ยังมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลิวของพวกเจ้า”
“เรื่องนี้…”
บรรพบุรุษเจ็ดพูดไม่ออก เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จึงพยักหน้าอย่างเขินอาย กล่าวว่า “ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อาจหลบหนีจากสายตาของผู้อาวุโสได้”
ในอดีต จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วถูกเจ้าแห่งยมโลกสังหารด้วยฝ่ามือเพียงฝ่ามือเดียว ดวงวิญญาณถูกทำลายจนสิ้นซาก กล่าวได้ว่าตายจนไม่อาจตายได้อีก
แต่แผนการและตำหนักของเขากลับยังคงอยู่
หลังจากที่คนของยมโลกถูกทำลายล้าง
ตระกูลหลิวเป็นกลุ่มแรกที่บุกเข้าไปในตำหนักเซียนหยวนฮั่ว ภายในตำหนัก พวกเขาได้รับทรัพยากรมากมาย และวิชาเวท
สิ่งที่ล้ำค่าที่สุดคงจะเป็น พระสูตรโบราณหยวนฮั่ว
นี่คือวิชาเวทที่ทำให้จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วมีชื่อเสียงโด่งดัง ในโลกเซียนทั้งหมด กล่าวได้ว่าเป็นหนึ่งในวิชาเวทที่แข็งแกร่งที่สุด
น่าเสียดายที่วิชาเวทที่ตระกูลหลิวได้รับนั้น ไม่สมบูรณ์
สามารถฝึกฝนได้ถึงระดับราชันเซียนเท่านั้น แต่ก็เพียงพอแล้ว
หากวิชาเวทนี้ ปรากฏขึ้นในโลกภายนอก จะต้องเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นอย่างแน่นอน แต่เมื่ออยู่ในมือของตระกูลหลิว กลับไม่มีใครกล้าเอ่ยสิ่งใด
อย่างแรก ตระกูลหลิวแข็งแกร่ง แม้ว่าจะมีราชันเซียนหลายคนละสังขารไปแล้ว แต่ก็ยังคงแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ มาก
อย่างที่สอง ตระกูลหลิว เพื่อที่จะปราบปรามยมโลก ได้จ่ายในราคาที่สูง ทุกคนต่างก็เห็นเช่นนั้น การที่พวกเขาได้รับผลประโยชน์ ก็เป็นเรื่องที่สมควร
สุดท้าย ไม่มีใครเข้าไปแทรกแซง
ตระกูลหลิวจึงนำพระสูตรโบราณหยวนฮั่วไป และมอบให้กับหลิวเชียนจือฝึกฝน ตอนนี้หลิวเชียนจือได้ฝึกฝนจนถึงบทที่ห้าร้อยยี่สิบ
เหลือเพียงบทสุดท้ายเท่านั้น ที่ยังไม่ได้ฝึกฝน
หากสามารถหาบทสุดท้ายได้ เขาก็อาจจะกลายเป็นกึ่งจักรพรรดิเซียน!
ท้ายที่สุด…เส้นทางที่ถูกตัดขาด เป็นเส้นทางของจักรพรรดิเซียน และเจ้าแห่งยมโลก
ส่วนเส้นทางที่จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วสร้างขึ้น กลับไม่ได้รับผลกระทบ
หากเดินตามเส้นทางนี้ไป อย่างน้อยก็สามารถกลายเป็นกึ่งจักรพรรดิเซียนได้
ส่วนการที่จะทำลายขั้นสุดท้ายได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของแต่ละคน
“บ่อเซียนหยวนฮั่วนี้ เป็นสิ่งที่จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วทิ้งเอาไว้ สำหรับคนที่ฝึกฝนพระสูตรโบราณหยวนฮั่ว ย่อมมีประโยชน์อย่างยิ่ง”
หลี่อวิ๋นกล่าว
“สามารถฟื้นฟูดวงวิญญาณได้หรือ?”
บรรพบุรุษเจ็ดเอ่ยถามอย่างลองเชิง
“นั่นเป็นเพียงผลข้างเคียง แม้แต่หลิวเชียนจือก็สามารถผลัดกายเปลี่ยนกระดูก พลังอำนาจแข็งแกร่งขึ้น แต่การที่เขาจะได้รับวาสนานั้น ขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง”
หลี่อวิ๋นกล่าวพลางมองไปยังดวงวิญญาณของหลิวเชียนจือ
“ดีมาก!”
บรรพบุรุษเจ็ดตื่นเต้นยิ่งนัก เขาลูบมือของตน เอ่ยถามอย่างลองเชิงว่า “ผู้อาวุโส ท่านสามารถช่วยหลิวเชียนจือ หาบทสุดท้ายของพระสูตรโบราณหยวนฮั่วได้หรือไม่?”
คุณค่าของพระสูตรโบราณหยวนฮั่ว ยากที่จะอธิบาย
แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์ ก็ยังคงทำให้ผู้คนมากมายโล�
ในอดีต ขุมอำนาจมากมาย เหตุผลที่ยอมให้ตระกูลหลิว นำพระสูตรโบราณหยวนฮั่วไป ก็เพราะวิชาเวทนี้ไม่สมบูรณ์ หากสมบูรณ์ ตระกูลหลิวคงจะไม่อาจนำพระสูตรโบราณหยวนฮั่วไปได้ง่ายดายเช่นนั้น
ตอนนี้ ผู้อาวุโสเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ผู้นี้ ลึกลับซับซ้อน สามารถทำนายกลไกสวรรค์ได้ เขาสามารถเอ่ยคำว่า บ่อเซียนหยวนฮั่ว ออกมาได้อย่างง่ายดาย บางทีเขาอาจจะรู้ว่าบทสุดท้ายของพระสูตรโบราณหยวนฮั่วอยู่ที่ใด
หากตระกูลหลิว ได้รับพระสูตรโบราณหยวนฮั่วที่สมบูรณ์
การฟื้นฟูความรุ่งเรืองของบรรพบุรุษ อาจจะไม่ไกลเกินเอื้อม
“ได้”
หลี่อวิ๋นยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ กล่าวเบา ๆ ว่า “แต่ต้องเพิ่มเงิน”
“เพิ่มเงิน?”
บรรพบุรุษเจ็ดงงงวย
แต่ปฐมกาลกลับแสดงสีหน้าที่คาดการณ์ได้
วิชาเวทของกึ่งจักรพรรดิเซียน จะตกไปอยู่ในมือของคนอื่นได้ง่ายดายเช่นนั้นหรือ?
คาดว่า…หากตระกูลหลิวต้องการพระสูตรโบราณหยวนฮั่ว พวกเขาต้องจ่ายในราคาที่สูง เพราะวิชาเวทนี้ล้ำค่ามาก
“เพิ่มเท่าไหร่?”
บรรพบุรุษเจ็ดรู้สึกไม่ดี เอ่ยถาม
“เกี่ยวข้องกับกึ่งจักรพรรดิเซียน หอคอยกลไกสวรรค์ของข้า ไม่หลอกลวงเจ้า เพียงแค่วิชาเวทระดับราชันเซียนสิบเล่มก็เพียงพอแล้ว”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างเชื่องช้า ราวกับกำลังช่วยเหลือบรรพบุรุษเจ็ด
“สิบ เล่ม?”
บรรพบุรุษเจ็ดเบิกตากว้าง ดวงตาที่ขุ่นมัว เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ เขากล่าวอย่างสั่นเทาว่า “สิบ เล่ม?”
ตระกูลหลิว แม้จะรุ่งเรือง แต่ก็มิใช่ว่าราชันเซียนทุกคนจะสร้างวิชาเวทของตนเอง
คนที่สร้างวิชาเวทของตนเอง ส่วนใหญ่จะเป็นอัจฉริยะ ส่วนคนที่มีพรสวรรค์น้อยกว่า จะฝึกฝนวิชาเวทของคนรุ่นก่อน จนกระทั่งก้าวหน้าขึ้นมา
เช่น หลิวเชียนจือ หลิวเสวียนเฉิง และหลิวชิงอวี่ คนทั้งสาม ไม่เคยสร้างวิชาเวทของตนเอง
แต่ความแตกต่างคือ หลิวชิงอวี่แข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ เล็กน้อย เขากำลังเดินบนเส้นทางการสร้างวิชาเวทของตนเอง การเวียนว่ายตายเกิดในครั้งนี้คือจุดเริ่มต้นของการสร้างวิชาเวท
น่าเสียดาย ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสูญเปล่า
ราชันเซียนมากมายล้วนฝึกฝนวิชาเวทของคนรุ่นก่อน จากตรงนี้ จะเห็นได้ว่าวิชาเวทระดับราชันเซียนนั้นล้ำค่ามาก แม้แต่ตระกูลหลิวของพวกเขา ก็ยังคงมีไม่มาก
แต่เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์กลับเอ่ยปากขอสิบเล่ม
นี่ช่างยากลำบากเกินไป
“ทำไม?”
หลี่อวิ๋นกล่าวอย่างขบขัน “นำออกมาไม่ได้หรือ?”
“ราคานี้สมเหตุสมผลแล้ว หากเป็นโลกภายนอก ราชันเซียนสิบคน อาจจะสร้างกึ่งจักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้”
“เรื่องนี้…”
บรรพบุรุษเจ็ดพูดไม่ออก
เขาประสานมืออย่างจนใจ กล่าวว่า “เรื่องนี้ ผู้น้อยเข้าใจ แต่ตระกูลหลิวของผู้น้อย รากฐานมีจำกัด”
ราชันเซียน และกึ่งจักรพรรดิเซียน นับว่าแตกต่างกัน หากตระกูลหลิวมีรากฐานเช่นนั้น เขาย่อมไม่ลังเลที่จะแลกเปลี่ยนกับบทสุดท้ายของพระสูตรโบราณหยวนฮั่ว
แต่น่าเสียดาย…ตระกูลหลิวของพวกเขา ยังคงขาดแคลน
จึงต้องล้มเลิกความคิดนี้ รอจนกระทั่งมีโอกาส จึงค่อยคิดหาวิธี
“ผู้อาวุโส โปรดบอกผู้น้อยว่า หากหลิวเชียนจือเดินทางไปยังบ่อเซียนหยวนฮั่ว ต้องใช้สิ่งของมูลค่าเท่าใด”
บรรพบุรุษเจ็ดถอยหลังหนึ่งก้าว เอ่ยถามอย่างจนใจ
“สิ่งของระดับราชันเซียนสามชิ้น”
หลี่อวิ๋นยื่นมือออกไป ชูสามนิ้วขึ้น กล่าวเบา ๆ
“สามชิ้น?”
บรรพบุรุษเจ็ดขมวดคิ้ว ราคานี้ดูเหมือนจะแพงมาก
แต่โชคดีที่ครั้งนี้ เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ไม่ได้ระบุว่าต้องเป็นสิ่งของใด เพียงแค่สิ่งของระดับราชันเซียนก็เพียงพอแล้ว หากยังคงต้องการวิชาเวท ตระกูลหลิวคงจะลำบาก
บรรพบุรุษเจ็ดคิดอยู่ครู่หนึ่ง นำวิชาเวทหนึ่งเล่ม และสมุนไพรวิญญาณสองต้น ออกมา วางไว้เบื้องหน้าหลี่อวิ๋น
วิชาเวทเล่มนี้ ไม่ใช่วิชาเวทที่ตระกูลหลิวใช้ปกป้องตระกูล แต่ก็สามารถฝึกฝนจนถึงระดับราชันเซียนได้ ส่วนสมุนไพรวิญญาณ สามารถปลูกได้อีก
การนำออกมาหนึ่งหรือสองต้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่
หากเป็นอาวุธอื่น ๆ คงจะแตกต่างออกไป
การนำออกมาหนึ่งชิ้น ก็จะหายไปหนึ่งชิ้น สำหรับตระกูลหลิวแล้ว นับว่าเจ็บปวด
“ผู้อาวุโส สิ่งของอยู่ที่นี่แล้ว ไม่ทราบว่าบ่อเซียนหยวนฮั่วอยู่ที่ใด?”
บรรพบุรุษเจ็ดเอ่ยถามอย่างร้อนรน
“โลกมารสวรรค์”
หลี่อวิ๋นกล่าวสามคำ
“โลกมารสวรรค์?”
บรรพบุรุษเจ็ดขมวดคิ้ว ในใจตกใจเล็กน้อย
จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วแม้ว่าจะเกิดในโลกเซียน แต่เขากลับยอมสวามิภักดิ์ต่อยมโลก ถ้ำของเขา ไม่อยู่ในโลกเซียนอีกต่อไป ส่วนโลกมารสวรรค์ เป็นสถานที่ที่จักรพรรดิเซียนหยวนฮั่วอาศัยอยู่ในช่วงเวลาสุดท้าย
พลังอำนาจโดยรวมของโลกใบนี้ อาจจะด้อยกว่าโลกเซียนเล็กน้อย
แต่แข็งแกร่งกว่าโลกเทพแน่นอน
ภายในโลกมารสวรรค์ ราชันเซียนมีไม่น้อย แม้แต่บางคนยังคาดการณ์ว่า ภายในโลกมารสวรรค์ยังคงมีกึ่งจักรพรรดิเซียน ท้ายที่สุดโลกใบนี้ เคยเป็นโลกที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้บังคับบัญชาของยมโลก เป็นที่อยู่ของยมโลก
ภายในโลกมารสวรรค์ เผ่ามารมีจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน ยอดฝีมือมีไม่น้อย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง มารสวรรค์นอกดินแดน ที่ทำให้ผู้คนมากมายหวาดกลัว
เผ่ามนุษย์บุกเข้าไปในโลกมารสวรรค์ ก็ไม่ต่างอะไรกับเป้าหมาย หากถูกพบตัว คงจะถูกทิ้งไว้ที่นั่น
แม้จะเป็นราชันเซียน ก็ไม่อาจหลบหนีได้
“นี่คือตำแหน่งที่แน่นอน จะไปหรือไม่ ขึ้นอยู่กับเจ้า”
หลี่อวิ๋นนําแผ่นหยกหนึ่งแผ่นออกมา มอบให้กับบรรพบุรุษเจ็ด กล่าวเบา ๆ
…
บรรพบุรุษเจ็ด นำจิตสำนึกวิญญาณเข้าไปในแผ่นหยก ดูเนื้อหาภายในแผ่นหยกอยู่ครู่หนึ่ง
“บรรพบุรุษเจ็ด เป็นเช่นไร”
หลิวเสวียนเฉิงเอ่ยถามอย่างอยากรู้อยากเห็น
“อันตรายมาก”
บรรพบุรุษเจ็ดเรียกจิตสำนึกวิญญาณกลับมา กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
บ่อเซียนหยวนฮั่ว อยู่ในส่วนลึกของโลกมารสวรรค์ สถานที่เช่นนั้น เผ่ามารแข็งแกร่งมากมายนับไม่ถ้วน ในอดีตเขาเคยเดินทางไปที่นั่นหนึ่งครั้ง
ยังคงต้องติดตามกึ่งจักรพรรดิเซียนของโลกเซียน จึงสามารถเดินทางไปยังสถานที่เช่นนั้นได้
หลังจากนั้น…
ยมโลกถูกทำลาย
แต่เผ่ามารในโลกมารสวรรค์ ไม่อาจถูกทำลายได้อย่างง่ายดาย จึงต้องถูกส่งไปยังส่วนลึกของปฐมโกลาหล เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาออกมาสร้างความวุ่นวาย
แม้ว่าโลกมารสวรรค์จะถูกส่งไปแล้ว แต่บรรพบุรุษเจ็ดมั่นใจว่าเขายังคงสามารถหาเจอ
เพราะเขาคือหนึ่งในผู้ที่เห็นเหตุการณ์นั้น
การเดินทางไปยังโลกมารสวรรค์ คงใช้เวลาไม่นาน อาจจะหนึ่งหรือสองเดือนก็สามารถหาเจอ
หนึ่งหรือสองเดือน สำหรับราชันเซียนแล้ว นับว่าเป็นช่วงเวลาที่สั้นมาก แต่ปัญหาคือ หากพบโลกมารสวรรค์แล้ว จะทำเช่นไร?
บุกเข้าไปจริง ๆ หรือ?
นั่นไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย
โลกมารสวรรค์ถูกตัดขาดจากโลกภายนอก เพราะจักรพรรดิเซียนคนนั้น ใครจะรับรองได้ว่าพวกเขาไม่มีความแค้น
สิ่งมีชีวิตโลกเทพ บุกเข้าไปในโลกมารสวรรค์ เพียงแค่คิดก็ยังคงน่ากลัว
พวกเขาไม่อาจต่อกรกับโลกเซียน และอาจจะไม่สามารถต่อกรกับโลกเทพได้ แต่การต่อกรกับราชันเซียนโลกเทพหนึ่งคนนั้นไม่ยาก ใครสั่งให้เจ้าบุกเข้าไป
คาดว่า…หากเขาตายในโลกมารสวรรค์ คงไม่มีใครช่วยเหลือเขา
ท้ายที่สุดแล้ว…
ไม่มีใครยอมเสี่ยงกับการล่วงเกินโลกที่แข็งแกร่ง เพื่อที่จะช่วยเหลือราชันเซียนหนึ่งคน
“อย่าบอกนะว่าอยู่ในส่วนลึกของโลกมารสวรรค์”
หลิวเสวียนเฉิง สีหน้าซีดเผือด พึมพำกับตนเอง
หากอยู่บริเวณรอบนอกของโลกมารสวรรค์ เขากับบรรพบุรุษเจ็ด ปิดบังกลิ่นอายทั้งหมด อาจจะแอบเข้าไปได้ แต่หากอยู่ในส่วนลึก
คงจะลำบาก
โอกาสที่พวกเขาจะถูกพบตัว เพิ่มขึ้นมาก อาจจะไม่มีวันกลับมา
“ใช่”
บรรพบุรุษเจ็ดถอนหายใจ เงยหน้าขึ้น มองท้องฟ้า พยักหน้าอย่างจนใจ
“สหายเต๋าไม่ต้องรีบร้อน ผู้อาวุโสในเมื่อได้มอบวิธีการให้กับพวกเจ้าแล้ว ย่อมต้องมีวิธีที่จะส่งพวกเจ้าเข้าไปในโลกมารสวรรค์อย่างปลอดภัย”
ในเวลานี้ ปฐมกาลกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
ในอดีต เขาเองก็เคยพบเจอเรื่องราวเช่นเดียวกัน
เขารู้ดีว่า หากเขาไม่ถาม ผู้อาวุโสเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์คงจะไม่เอ่ยสิ่งใด จึงเตือนบรรพบุรุษเจ็ดทั้งสองเพื่อไม่ให้พลาดโอกาส
“ใช่แล้ว”
บรรพบุรุษเจ็ดรู้สึกตัว ดวงตาเป็นประกาย เขากล่าวอย่างตื่นเต้นว่า “ผู้อาวุโส ท่านมีวิธีที่จะส่งพวกเราเข้าไปในโลกมารสวรรค์อย่างปลอดภัยหรือ?”
“แน่นอนว่ามี แต่ต้องใช้สิ่งของระดับราชันเซียนหนึ่งชิ้น”
หลี่อวิ๋นกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
รอยยิ้มนี้ เมื่อตกไปอยู่ในสายตาของบรรพบุรุษเจ็ดทั้งสอง ทำให้พวกเขาหนาวสั่น ราคานี้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก เพื่อที่จะช่วยหลิวเชียนจือรักษาบาดแผล
ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ ได้ใช้สิ่งของระดับราชันเซียนไปแล้วสามชิ้น
ตอนนี้ หากต้องนำออกมาอีกหนึ่งชิ้น พูดตามตรง พวกเขารับไม่ไหว
สิ่งของใด ๆ หากเกี่ยวข้องกับระดับราชันเซียน ย่อมมีค่ามาก ตระกูลหลิว แม้ว่าจะมีฐานะร่ำรวย แต่ก็ไม่อาจทำเช่นนี้ได้
หากทำเช่นนี้ต่อไป รากฐานของตระกูลหลิวคงจะหมดไป
ยิ่งไปกว่านั้น…สิ่งของระดับราชันเซียนสามชิ้น เพียงพอแล้วสำหรับหลิวเชียนจือรักษาบาดแผล เพียงแค่ต้องใช้เวลานานขึ้นเท่านั้น
เมื่อคิดถึงตรงนี้บรรพบุรุษเจ็ดเริ่มลังเล
ควรจะช่วยหลิวเชียนจือรักษาบาดแผล สอบถามต่อไป หรือควรจะหยุด?
การหยุดในตอนนี้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะสูญเสียสิ่งของระดับราชันเซียนสามชิ้น แต่พวกเขารู้ตำแหน่งของบ่อเซียนหยวนฮั่วแล้ว ในอนาคต หากมีโอกาส ก็สามารถไปที่นั่นได้
นับว่าไม่เสียหายมาก แต่หากสอบถามต่อไป ต้องใช้สิ่งของระดับราชันเซียนอีกหนึ่งชิ้น อาจจะไม่ได้อะไรเลย
“ข้ารู้ว่าพวกเจ้ากำลังกังวลใจเรื่องใด”
หลี่อวิ๋นเอ่ยขึ้น
เขากล่าวต่อว่า “ก่อนหน้านี้ ข้าเคยกล่าวไปแล้วว่าประโยชน์ของบ่อเซียนหยวนฮั่ว มิใช่การช่วยหลิวเชียนจือรักษาบาดแผล นั่นเป็นเพียงผลข้างเคียงเท่านั้น”
“หากเขาโชคดี ก็จะได้รับวาสนา ทำให้เขาผลัดกายเปลี่ยนกระดูก!”
“พวกเจ้ารู้หรือไม่ ว่าการทำให้ราชันเซียนหนึ่งคนผลัดกายเปลี่ยนกระดูก หมายถึงอะไร”
“เรื่องนี้…”
บรรพบุรุษเจ็ดมีสีหน้าลังเล
หลี่อวิ๋นเห็นดังนั้น จึงกล่าวต่อว่า “ยิ่งไปกว่านั้น พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าเส้นทางที่ปลอดภัย ไปยังส่วนลึกของโลกมารสวรรค์นั้นล้ำค่าเพียงใด?”
“ในอนาคต หากยมโลกกลับมาอีกครั้ง ใครจะรับรองได้ว่าโลกมารสวรรค์จะไม่ยืนหยัดอยู่ข้างยมโลก และพวกเจ้ารู้เส้นทางที่นำไปสู่ส่วนลึกของโลกมารสวรรค์…”
หลี่อวิ๋นกล่าวถึงตรงนี้ ก็หยุดลง
เพราะว่าเขารู้ หากบรรพบุรุษเจ็ดไม่โง่เขลา เขาย่อมรู้ว่าควรจะเลือกสิ่งใด
