บทที่ 88 ปืนที่เป็นของตัวเอง
เมื่อหลี่หลงมาถึงที่พักฤดูหนาวของฮาริม ก็ประมาณสิบโมงเช้า ในช่วงนี้เวลากลางวันสั้นและกลางคืนยาว ซึ่งถือว่าเป็นเวลาหลังจากทานอาหารเช้าเสร็จพอดี ฮาริมที่ได้ยินเสียงหมาเห่าเป็นประจำ ก็รู้ได้ทันทีว่าหลี่หลงมาถึงแล้ว เขาจึงออกจากที่พักฤดูหนาวเพื่อช่วยหลี่หลงผูกม้าไว้ที่หลักผูกม้าหน้าบ้านของตน จากนั้นก็พ...
