บทที่ 71 นางมดเขียว!
"ขอบคุณท่านแม่ทัพเฉิง" ชินเหยาส่งยิ้มบางๆ แล้วนั่งลงตรงข้ามกับเฉิงไห่อัน "ได้ยินว่าท่านแม่ทัพมีธุระกับข้า ไม่ทราบว่าข้าจะช่วยอะไรได้บ้าง" วันนี้น้ำเสียงของชินเหยาไม่ได้เย็นชาเหมือนเคย แต่แฝงไปด้วยความอ่อนหวานและเสน่ห์ ทำให้ผู้ฟังรู้สึกอบอุ่นและหลงใหล เสี่ยวฉู่อี้อดคิดในใจไม่ได้ว่า ช่างเป็นหญิงงามที่...
