บทที่ 67 คนที่รับบทนำ อาจจะทิ้งงานไปน่ะ!
แม้กระทั่งตอนนั่งรถไปเมืองเซี่ยงไฮ้ ร่างกายของโจวฮ่าวยังคงรู้สึกเหมือนลอยๆ อยู่ โชคดีที่รถจี๊ปคันใหญ่ของซวี่หลิงเยว่มีพื้นที่กว้างขวางพอสมควร พอปรับเบาะนั่งให้เอนลงครึ่งหนึ่ง ใส่หูฟังเข้าไป ก็รู้สึกสบายดี เพลงที่เล่นในหูฟังยังคงเป็นเพลงของซวี่หลิงเยว่ แต่ไม่ใช่เพลง 'ถั่วแดง' อีกต่อไป เขากำลังเปรียบเ...