ตอนที่ 14 โชคชะตา

ตอนที่ 14 โชคชะตา 

หลังจากผ่านช่วงเช้าอันดุเดือดมาแล้วนั้น พวกเขาทั้ง 3 ก็ได้ทานอาหาร พร้อมกับแต่งตัวไปโรงเรียน

ยูกิและฮานะได้แต่งตัวด้วยชุดนักเรียนสีดำ พร้อมผูกโบว์สีขาว ใส่กระโปรงยาวถึงหัวเข่า และถุงน่องสีดำ ถือว่าเป็นชุดนักเรียนที่ดูน่ารักและเรียบร้อยดี

ในระหว่างทางเดินไปโรงเรียนนั้นแขนข้างหนึ่งของเขาก็ถูกฮานะดึงไปกอดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ส่วนยูกินั้นเธออายเกินกว่าที่จะทำอะไรแบบนี้นอกบ้าน แต่ก็ยังเดินอยู่ใกล้เขากว่าปกติ

ในระหว่างทางที่ไม่มีใครอยู่ใกล้ เขาก็จะแอบยื่นมือเข้าไปในกระโปรงของเธอ เพื่อจะจับก้นของเธอเป็นบางครั้ง

แม้ยูกิจะทำหน้าไม่พอใจอยู่บ้างแต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะโรงเรียนไม่ได้อยู่ไกลนักจากบ้านของเขา เดินไปเพียงแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว จึงทำให้ไม่ต้องนั่งรถไฟหรือปั่นจักรยานไป

ในระหว่างที่เดินอยู่นั้นเขาก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นมาได้ ก่อนจะขอแยกตัวกับทั้งสองสาว

ซึ่งเขาก็ไม่ได้คิดจะไปไหนไกล ก่อนจะก้าวเท้าเข้าไปในร้านขายยา

“เอ่อ ขอยาคุมฉุกเฉิน 2 ชุดครับ”

การที่เขาแตกเยอะขนาดนั้นเข้าไปในร่องของพวกเธอทั้งสอง หากไม่ท้องก็คงแปลก

และเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาขึ้นมา เขาจึงจำเป็นต้องมาซื้อของพวกนี้

“แล้วก็ขอยาคุมปกติกับขอถุงยางเยอะๆ ด้วยครับ อ๋อแล้วก็ขอยาแก้อักเสบด้วยก็ดี”

คนขายมองดูเขาด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนจะหยิบสิ่งที่เขาต้องการใส่ถุงมาให้

เมื่อได้สิ่งที่ต้องการแล้วเขาก็ได้เดินออกมาจากร้าน ด้วยท่าทางอารมณ์ดี

เดินผิวปากอย่างอารมณ์ดี ขณะคิดว่าคืนนี้จะได้มันอีกแน่ และโดยไม่รู้ตัวอยู่ๆ เขาก็โดนผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเข้ามาชนเข้า

ทั้งเขาและเธอได้ล้มลง โดยที่เขานั้นได้ลงทับตัวเธออยู่ และมือทั้งสองเผลอจับไปที่หน้าอกของเธอเข้าโดยบังเอิญ

“โอ๊ยๆ เจ็บจัง”เด็กสาวบ่นออกมา

เด็กสาวที่เขาล้มทับตัวเธออยู่นั้ัน มีเส้นผมยาวสีเหลืองทองและดวงตาสีฟ้าสดใส ใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนเดียวกับเขา

เมื่อเธอเพิ่งสังเกตว่าหน้าอกของตัวเองถูกจับ และกำลังจะพูด เขาก็เผลอพูดออกมาก่อน

“อ๊ะ กอลิล่า”

และวินาทีนั้นเองความไม่พอใจที่ถูกจับหน้าอกก็ได้หายไป และถูกแทนที่ด้วยความโกรธ

เด็กสาวได้กำหมัดแน่น ก่อนจะต่อยมาที่ใบหน้าเขาอย่างแรง จนร่างกายของเขาได้กระเด็นออกไป

“เจ็บนะเว้ย ยัยบ้านี่ต่อยฉันทำไม”เขาบ่นออกมา พร้อมจับไปที่แก้มที่โดนต่อย

“หนวกหู ไอ้บ้า! จับหน้าอกฉันไม่พอ ยังว่าฉันเป็นกอริลลาอีกเหรอ ไอ้คนเสียมารยาท!”เธอพูดออกมาด้วย ความโกรธพร้อมกับกำหมัดแน่น

แต่วินาทีต่อมาเธอก็เปลี่ยนท่าทีไปอย่างรวดเร็ว

“ไม่น่า จะสายแล้วนี่นา โธ่เอ๊ย”เธอพูดอย่างรีบร้อนก่อนจะหยิบ ถุงใส่ขนมของตัวเองขึ้นมา แล้วรีบวิ่งออกไป

เขาลูบแก้มของตัวเองที่โดนต่อยพร้อมกับมองดูแผ่นหลังของเด็กสาว

‘ชื่อมิโอะ อายุ 18 ปี นางเอกของเรื่อง มีผมสีเหลืองทองยาวและดวงตาสีฟ้า ชอบใช้ความรุนแรง และมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องครอบครัว..  ทั้งๆ ที่ฉันก็น่าจะทำสิ่งที่แตกต่างจากในเรื่องเดิมไปมาก แล้วทำไมยังมาเจอกับยัยนี่ได้อีกล่ะเนี่ย’เขาคิดอย่างไม่เข้าใจ

เธอคนนี้ที่จริงในเนื้อเรื่องเดิมจะเป็นนางเอกหลัก ตามเนื้อเรื่องเดิมช่วงแรกๆ เธอจะเป็นคู่กัดกับตัวเอก แต่หลังจากนั้นก็จะพัฒนาความสัมพันธ์ไปจนเกิดเป็นความรักขึ้นมา

ซึ่งตามจริงเขาไม่ชอบเธอคนนี้เอาซะเลย ชอบใช้ความรุนแรง และเพียงแค่พูดไม่เข้าหูนิดหน่อยก็จะโดนต่อยซะแล้ว

“เฮ้อ.. พยายามอย่าไปยุ่งด้วยดีกว่า”เขาพูดพร้อมกับหยิบถุงใส่ยาของตัวเอง ก่อนจะเดินทางไปโรงเรียน..

เมื่อมาถึงก็เข้าโรงเรียนได้อย่างฉิวเฉียดทันเวลาพอดี เก็บรองเท้าและเดินขึ้นบันไดไปอีกนิดหน่อยก็ถึงห้องเรียนของเขา

ซึ่งภายในห้องเรียนนั้นก็มียูกิและฮานะที่รอเขาอยู่ก่อนแล้ว เมื่อมาถึงทั้งสองก็ยิ้มให้ เขาก็ยิ้มกลับไปก่อนจะไปนั่งลงที่นั่งของตัวเอง

ภายในห้องเรียนของเขานั้นก็มีตัวละครหญิงในเนื้อเรื่องอยู่หลายคน แต่ตอนนี้เขาเลือกที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน เพราะมันกำลังมีปัญหามาหาเขา

แล้วเพียงไม่นานหลังจากที่เข้าห้องมา อาจารย์สาวประจำชั้นก็ได้เดินเข้ามา

“เอาล่ะเงียบๆ หน่อย”

อาจารย์ประจำห้องของเขามีชื่อว่า เรนะ  มีดวงตาและเส้นผมสีม่วงยาว มีร่างกายที่เย้ายวนสมกับเป็นผู้ใหญ่ มี นิสัย จริงจัง และนักเลงอยู่หน่อยๆ

“เอาล่ะก่อนจะเริ่มเรียนกัน วันนี้มีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ เข้ามาได้เลย”โดยไม่พูดมาก อาจารย์สาว ได้เรียกให้เด็กสาวที่รออยู่นอกห้องเข้ามา

เมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาเขาก็ได้แต่ทำหน้าเซ็งๆ เด็กสาวผมยาวสีทองดวงตาสีฟ้า

เด็กผู้ชายภายในห้องนั้นเมื่อได้เห็นเธอก็ แสดงอาการตื่นเต้นออกมา เพราะความสวยของเธอ

“เอาล่ะแนะนำตัว”

“ได้ค่ะ ฉันมีชื่อว่า- เดี๋ยวสิตรงนั้นมันไอ้เจ้าโรคจิตเมื่อเช้านี่!”ก่อนที่จะได้พูดชื่อเธอก็ได้สังเกตเห็นเขา ก่อนจะชี้นิ้วด่ามาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

“หืม รู้จักกันเหรอ”อาจารย์ถาม

“เมื่อเช้านี้ไอ้เจ้าโรคจิตนั่นมันจับหน้าอกหนูค่ะ!”

เพียงแค่เธอพูดคำนั้นออกมาราวกับมีฟ้าผ่ามากลางห้องและวินาทีนั้นทุกคนในห้องก็จ้องมองมาที่เขาในทันที ซึ่งเขาก็รีบแก้ตัวกับในทันที

“เธอวิ่งมาชนฉันจนล้มเองนะ ยังมาโทษฉันอีก ยัยกอลิล่าไร้สมองนี่!”

“หนอยแน่ พูดอย่างนี้อยากโดนต่อยอีกหรือไง!”เธอกำหมัดแน่น และจ้องมองมาที่เขาอย่างเอาเรื่อง

“หืม พวกเธอสนิทกันดีนะ งั้นเธอไปนั่งข้างยูตะแล้วกัน ยูตะนายก็ช่วยพาเธอเดินชมโรงเรียนหน่อยแล้วกัน”

เธอที่ได้ยินอย่างนั้นก็พยายามปฏิเสธแต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายก็ได้แต่มองมาที่เขาอย่างไม่พอใจ และเดินมานั่งโต๊ะที่ติดกับเขา

เมื่อเสร็จธุระแล้วอาจารย์สาวก็ได้เดินออกไป ปล่อยให้นักเรียนใหม่ได้ทำความรู้จักกับเพื่อนร่วมชั้น

ซึ่งเธอก็พูดดีกับทุกคนยกเว้นเขาคนเดียว..

เวลาได้ผ่านมาถึงช่วงพักเที่ยง หลังจากที่นักเรียนส่วนใหญ่เดินออกไปจากห้องแล้ว

เขาก็ได้เรียกฮานะกับยูกิมาหา ก่อนจะหยิบถุงและพยายามหายาคุมฉุกเฉินให้พวกเธอทั้งสอง

แต่เขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าภายในถุงนั้น มีแต่พวกขนมทั้งนั้นเลย

“เฮ้ย ไอ้โรคจิต”

มิโอะเด็กสาวที่เกลียดขี้หน้าเขา ได้มายืนข้างหลังเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ก่อนจะยื่นถุงยาให้กับเขา ดูเหมือนตอนที่พวกเขาชนกัน จนเผลอหยิบถุงผิดไป

“นายนี่มันนอกจากจะเป็นโรคจิตแล้ว ยังเป็นพวกหื่นกามติดสัตว์อีกเหรอเนี่ย น่าขยะแขยงชะมัด”

“นี่ฉันจะต้องมานั่งใกล้กับพวกโรคจิตแบบนี้ สงสัยต้องหาปืนช็อตไฟฟ้ามาพกไว้ซะแล้วสิ”ไม่พูดเปล่า เธอกอดตัวเองราวกับกลัวจะถูกขืนใจ

สารภาพตามตรง ถ้าฮานะกับยูกิไม่ยืนอยู่ด้วย เขาคงเผลอพลั้งมือตบผู้หญิงตรงหน้าไปแล้ว

“เหอะ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่มีรสนิยมแบบนั้นกับกอลิล่าหรอกนะ”เขาพูดอย่างดูถูก

“ไหนลองพูดใหม่สิ ว้าย!”

ในขณะที่เดินกำหมัดแน่นมาที่เขา เธอก็ได้สะดุดล้ม พร้อมกับผลักตัวเขาล้มลงไปด้วย

และแล้วราวกับโชคชะตากลั่นแกล้ง ริมฝีปากของเขาและเธอได้เข้าประกบกันอย่างบังเอิญ

แม้จะไม่ชอบผู้หญิงตรงหน้าแต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าริมฝีปากของ เธอนั้นมันนุ่มและมีรสชาติหวานเลยทีเดียว

ส่วนฝ่ายมิโอะเมื่อรู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ก็ได้รีบลุกขึ้นมามองเขา ด้วยใบหน้าแดงก่ำทำตัวไม่ถูก..

つづく