บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 295 สี่พันปี ห้าวัฏ

บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 295 สี่พันปี ห้าวัฏ

วันนี้ หลี่ซูมีอายุครบสี่พันปี

สี่พันปีแล้ว

เวลาสี่พันปีผ่านไป ผู้คนในโลกนี้เปลี่ยนผันไปนับครั้งไม่ถ้วน

แม้แต่ผู้บำเพ็ญเซียน นอกจากผู้ที่มีอายุขัยยืนยาว ก็เปลี่ยนผันไปเช่นกัน

ทายาทของตระกูลหลี่ ภายใต้การสืบเชื้อสาย ก็มีหลายร้อยรุ่นแล้ว

แม้แต่นางสนมปุถุชนของหลี่ซู ทุกคนก็ยังคงงดงามราวกับดอกไม้

ตราบใดที่อายุขัยของหลี่ซูยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง พวกนางก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอายุขัยแม้แต่น้อย

เวลานี้ ทายาทของตระกูลหลี่แพร่กระจายไปทั่วโลกบำเพ็ญเซียน ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทุกแห่ง ก็มีทายาทของตระกูลหลี่

วันเกิดสี่พันปีของหลี่ซู แน่นอนว่าคึกคักเป็นอย่างยิ่ง นับว่าเป็นเรื่องใหญ่

ผู้บำเพ็ญเซียนทุกคนต่างก็สงสัย

หลี่ซูได้ปล่อยร่างกลายเป็นเซียนเทียมแล้ว ทำไมหลายปีมานี้ยังคงอยู่ในโลกบำเพ็ญเซียน

สิ่งที่ทุกคนสงสัยอีกอย่างหนึ่ง ก็คือตอนนี้พลังของหลี่ซูเป็นอย่างไร

นับตั้งแต่ที่เส้นทางสู่โลกวิญญาณปิดลง หลายพันปีมานี้ หลี่ซูไม่เคยลงมือในที่สาธารณะ

ในโลกบำเพ็ญเซียนตอนนี้ ไม่มีศัตรูที่คู่ควรให้หลี่ซูลงมือ

แม้แต่ตำหนักศักดิ์สิทธิ์แห่งมาร หากหลี่ซูอยากจะทำลาย ตอนนี้ก็สามารถทำลายได้จนหมดสิ้น

แต่หลี่ซูไม่ได้ลงมือ

เป้าหมายของเขา มิใช่ตำหนักศักดิ์สิทธิ์แห่งมารเล็ก ๆ แห่งนี้

แต่เป็นเฟิงเซียนที่อยู่เบื้องหลังตำหนักศักดิ์สิทธิ์แห่งมาร

จัดการเฟิงเซียน ก็จะสามารถจัดการภัยคุกคามจากผู้บำเพ็ญสายมารได้อย่างสมบูรณ์

ดังนั้น ก่อนที่เส้นทางสู่โลกวิญญาณจะเปิดออกอีกครั้ง หลี่ซูจะไม่ลงมือ

ป้องกันไม่ให้เฟิงเซียนไม่กล้ามาหาเขา

.

หลังจากวันเกิดสี่พันปี ผ่านไปอีกหลายร้อยปี ครั้งนี้ใช้เวลานานขึ้น หลี่ซูจึงบรรลุห้าวัฏได้สำเร็จ

เซียนเทียมห้าวัฏ!

ตอนนี้หลี่ซู เทียบเท่ากับเฟิงเซียนแล้วในเรื่องตบะ

ในเรื่องพลังต่อสู้ แน่นอนว่าสามารถกดขี่เฟิงเซียนได้อย่างมั่นคง

ยิ่งกว่านั้น คาดเดาว่าไม่ได้กดขี่เพียงเล็กน้อย

แต่ว่าเฟิงเซียนก็มิใช่ว่าจะดูถูกได้

นางเป็นหงส์ เป็นหงส์แท้

หากอยู่ในโลกมนุษย์ ก็เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะในบรรดาอัจฉริยะ

ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ หากตอนนี้เฟิงเซียนมา หลี่ซูก็ยังคงสามารถจับนางเป็น ๆ ได้

เพียงแต่ต้องใช้เวลามากขึ้น

แน่นอน เวลายังคงมีอีกมาก

ห่างจากการเปิดเส้นทางสู่โลกวิญญาณ ยังคงมีเวลาประมาณสามพันปี

ถึงตอนนั้น ไม่ต้องพูดถึงเก้าวัฏ บรรลุเจ็ดแปดวัฏ แน่นอนว่าง่ายดายยิ่งนัก

.

หลังจากบรรลุห้าวัฏได้สำเร็จ หลี่ซูก็อารมณ์ดี

เขาจึงมาที่ดวงจันทร์อีกครั้ง

เป็นไปตามคาด “ผู้ยิ่งใหญ่” บนดวงจันทร์ ได้แสดงเสียงที่ห้าแห่งเทพจันทราให้กับหลี่ซู

เสียงที่ห้า ยากที่จะเข้าใจมากยิ่งขึ้น

แม้ว่าหลี่ซูจะสะสมประสบการณ์ไว้เป็นเวลานาน คาดเดาว่าน่าจะสามารถเรียนรู้ได้

แต่ว่า เสียงที่ห้าแห่งเทพจันทราของเขายังไม่ได้เรียนรู้จนสำเร็จ เซียนมารก็ได้ลงมือแล้ว

นางปรากฏตัวที่ใต้พิภพอีกครั้ง

“มาแล้วหรือ”

พอสัมผัสได้ว่านางมาถึง หลี่ซูก็มาถึงทะเลตะวันออกในทันที

ไม่นาน เขาก็ปรากฏตัวที่ใต้พิภพ

เป็นแบบนั้นจริง ๆ

ร่างของเซียนมาร กำลังรอหลี่ซูอยู่ที่นั่นแล้ว

พอเห็นหลี่ซู นางก็นึกถึงฉากที่ถูกหลี่ซูรังแกครั้งแล้วครั้งเล่า และฉากที่ถูกหลี่ซูแกล้งในความฝันหลายร้อยปี

จึงโมโหเป็นอย่างยิ่ง

ยิ่งกว่านั้น หลี่ซูไม่ได้ทำลายที่นี่ ดูเหมือนว่าจงใจที่จะเก็บเอาไว้ รอให้นางมาถึง

เซียนมารที่เดิมทีชอบหัวเราะ เวลานี้กลับถูกหลี่ซูดูถูกจนโกรธ

ความแค้นใหม่ ความแค้นเก่ารวมกัน นางจึงลงมือโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

ครั้งนี้นางมาถึง ก็มีความมั่นใจ

หลังจากที่ครุ่นคิดมาหลายร้อยปี และไปสืบข่าวในโลกเซียนมาร นางจึงเดาได้ว่าหลี่ซูใช้วิชาลับเซียนอะไร

นั่นคือวิชาลับเซียนโบราณ

ในขณะเดียวกัน ก็ได้สืบข่าวถึงลักษณะพิเศษของวิชาลับเซียนบทนี้

วิชาลับเซียนบทนี้ หากใช้กับคนที่มีพลังเทียบเท่ากัน ในตอนที่อีกฝ่ายใช้พลังทั้งหมด จะไม่ค่อยได้ผล

โดยทั่วไป จะทำให้หยุดนิ่งได้เพียงครู่เดียว

หากอีกฝ่ายมีการป้องกัน ก็จะยิ่งไม่ได้ผล

ดังนั้น วิชาลับเซียนบทนี้ จะได้ผลดีที่สุดในตอนที่อีกฝ่ายไม่มีการป้องกัน

ครั้งก่อน นางจึงถูกหลอกแบบนี้

ครั้งนี้ นางเตรียมการไว้มากมาย ยิ่งกว่านั้นยังใช้พลังทั้งหมดตั้งแต่เริ่ม นางไม่เชื่อว่าหลี่ซูจะสามารถตรึงนางเอาไว้ได้อีก!

เห็นว่านางลงมือโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง หลี่ซูก็ไม่ยอมแพ้ นำกระจกหกทิศออกมา ต่อสู้กับนางในทันที

ครั้งนี้เป็นการต่อสู้ที่จริงจัง

พลังของเซียนมาร ที่นี่ถูกกดขี่อย่างน้อยแปดส่วน หรือแม้แต่เก้าส่วน

หากหลี่ซูไม่ได้บรรลุห้าวัฏ ตอนที่ต่อสู้กับนาง คาดเดาว่าคงจะยากลำบาก

แต่หลังจากบรรลุห้าวัฏ หลี่ซูเผชิญหน้ากับนาง กลับสามารถได้เปรียบเล็กน้อย

“เป็นไปได้อย่างไร!”

เซียนมารไม่เข้าใจ เซียนเทียมที่แข็งแกร่งเช่นหลี่ซู ทำไมถึงอยู่ในอาณาจักรวิญญาณ

ไม่ไปที่โลกวิญญาณ

“น่าโมโห!”

นางลงมืออย่างต่อเนื่อง แต่หลี่ซูไม่กลัวแม้แต่น้อย ยิ่งกว่านั้น ที่นี่ยังมีค่ายกลที่หลี่ซูวางเอาไว้

“ไม่เชื่อว่าจะสู้เจ้าไม่ได้!”

เซียนมารผู้นี้ก็ลงมืออย่างรุนแรง ต่อสู้กับหลี่ซูเป็นเวลานานครึ่งวัน

ครึ่งวันต่อมา แรงกดดันจากอาณาจักรวิญญาณยิ่งรุนแรงมากขึ้น แต่นางก็ยังไม่สามารถพลิกสถานการณ์ได้

นางก็โกรธจนแทบคลั่ง

รู้แบบนี้ รออีกสักหน่อย บรรลุอีกหนึ่งวัฏก่อนแล้วค่อยมา

แต่หลายปีมานี้ นางถูกหลี่ซูเข้าไปในความฝันอย่างต่อเนื่อง หากไม่จัดการ “อุปสรรค” อย่างหลี่ซู นางก็ไม่มีจิตใจที่จะฝึกฝน

“รอข้าก่อนเถอะ!”

นางกัดฟัน ตัดสินใจถอยทัพ

เวลานี้ การโจมตีของหลี่ซู เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน การโจมตีที่น่ากลัวพุ่งเข้ามา

นางแค่นเสียงเย็นชา ทำลายการโจมตีของหลี่ซูในทันที เตรียมที่จะจากไปอย่างรุนแรง

“หยุด!”

ทันใดนั้น คำที่นางระวังมาโดยตลอด หลังจากที่ต่อสู้เป็นเวลานาน ถูกพลังของหลี่ซูทำให้ตกใจ ไม่ได้ระวังตัว ก็ปรากฏขึ้น

ร่างกายของนาง ถูกตรึงเอาไว้ในทันที

ครั้งนี้

เซียนมารผู้นี้… ร้องไห้อีกแล้ว!

“เป็นไปได้อย่างไร!”

“อย่าเข้ามานะ”

“ฮือ ฮือ ฮือ”