บทที่ 362 ไป๋เจ๋อก็เข้าใจแล้ว
ณ ภายนอกประตูนิกายอู๋เต้า บนภูเขาหมอกสวรรค์ ชูหยวนที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนโขดหินใหญ่ กำลังศึกษาจุดแสงสีทองเหล่านั้นอยู่ จู่ๆ ก็รู้สึกใจหวิวโดยไม่ทราบสาเหตุ เขาก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกใจหวิวนี้มาจากไหน ตามหลักการแล้ว เขามีสถานะไร้เทียมทานแล้ว จะมาใจหวิวได้อย่างไร แม้แต่เทพเจ้ามา เขาก็ต้องสู้ ทำไมจะมาใจหวิ...