บทที่ 32 เฉินเจียจวี นำทีม

บทที่ 32 เฉินเจียจวี นำทีม

"แย่แล้ว!" โจวซิงซิงได้ยินเสียงปืนจากนอกห้อง ก็รู้ทันทีว่าสถานการณ์กำลังเลวร้ายลง

"ฆ่าพวกมันให้หมด!" โจรเริ่มเห็นว่าคุมสถานการณ์ไม่อยู่ จึงตัดสินใจฆ่าทีมพยัคฆ์บินก่อน

ในห้องมีสมาชิกทีมพยัคฆ์บินอยู่สิบเอ็ดคน แต่มือถูกมัดเอาไว้ ทุกคนไม่สามารถสู้ได้ มีโจรสามคนในห้องที่ถือปืน

"ลุกสู้สิ!" โจวซิงซิงเป็นคนแรกที่เคลื่อนไหว โจรเพิ่งจะปลดล็อกปืน โจวซิงซิงก็ใช้หัวดันพื้น กระโดดถอยหลังเหมือนกุ้งที่ดีดตัวขึ้นมา เมื่อเท้าของเขาแตะพื้น เขาเตะโจรหนึ่งคนล้มลง

"ปัง!" โจวซิงซิงใช้หัวกระแทกใต้คางของโจรจนโจรหมดสติ จากนั้นเขาใช้เท้าถีบกลับเพื่อจะชิงปืนจากโจรอีกคน

แต่โจรที่เหลืออีกสองคนเริ่มรู้ตัวและเริ่มยิงใส่โจวซิงซิง โชคดีที่เขาเอื้อมมือที่ถูกมัดไปคว้าปืนได้และรีบมุดเข้าไปใต้โต๊ะ

"ปัง ปัง ปัง ปัง!" ตู้เต๋อเหว่ยและสมาชิกคนอื่น ๆ เริ่มตั้งตัวได้ หลัวหนานกวงที่ถูกทำร้ายหนักที่สุดลุกขึ้นโถมตัวใส่โจรคนหนึ่งและทุ่มเข้ากับท้องของโจร

"อ๊าก!" โจรร้องลั่น พยายามหันปืนไปที่หลัวหนานกวง แต่ทันใดนั้น อู๋เฟยเฟยก็กระโดดเข้ามาและถีบปืนหลุดจากมือโจร

"อ๊าก! ปล่อยฉันนะ!" หลัวหนานกวงกัดเอวของโจรจนอีกฝ่ายต้องใช้ศอกทุบเขา

"พรวด!" หลัวหนานกวงพ่นเลือดและหมดสติไปอีกครั้ง โจรรีบวิ่งไปคว้าปืนที่หลุดไป

"ครูฝึกเจี้ยน!" อู๋เฟยเฟยร้องเสียงดัง

ครูฝึกเจี้ยนรีบถีบปืนที่อยู่บนพื้นจนกระเด็นไป โจรโกรธและคว้ามีดขึ้นมาแทง ครูฝึกเจี้ยนหลบมีดพลาดและถูกแทงที่สะโพก

"อ๊าก!" ครูฝึกเจี้ยนร้องลั่นและใช้วิธีแปลก ๆ แย่งมีดกลับมา

"ปัง ปัง!" โจรอีกคนยิงใส่ตู้เต๋อเหว่ยที่โดนยิงท้องไปหนึ่งนัด แต่เขายังยืนหยัดชนใส่โจร

"สู้สิ!" ตู้เต๋อเหว่ยร้องเสียงดัง ทุกคนเริ่มเข้าใจว่าถ้าพวกเขาไม่สู้ก็ตาย จึงรีบพุ่งใส่โจรที่เหลืออยู่

"ใช้ท่าเตะกวาด!" ครูฝึกหูเห็นแสงสว่างและตะโกนบอก สมาชิกทีมพยัคฆ์บินคนหนึ่งใช้ท่าเตะกวาดทั้งตู้เต๋อเหว่ยและโจรล้มลง จากนั้นสมาชิกทีมพยัคฆ์บินที่เหลือทั้งหมดกรูขึ้นไปทับโจรจนแบน

"เฟยเฟย หนีไป!" ครูฝึกหูตกใจเมื่อเห็นโจรที่ถูกอู๋เฟยเฟยถีบปืนหลุดไปกำลังหยิบปืนขึ้นมาเล็งไปที่อู๋เฟยเฟย

"ปัง ปัง!" โจรล้มลงทันที กระสุนเข้าที่หน้าอกสองนัด มือที่ยิงคือโจวซิงซิงที่ใช้เท้าหยิบปืนและยิงไป

ทุกคนในห้องต่างมองโจวซิงซิงอย่างตกตะลึง

"ทำไมยังยืนเฉยกันอยู่! รีบแกะเชือกให้กันเร็ว ๆ สิ!" โจวซิงซิงตะโกนเตือนอย่างตื่นเต้น

เฉินเจียจวีและจางต้าโจวย์มุดเข้าทางท่อระบายน้ำ และพบทางเข้าตึกงานแสดงตามที่หลี่เอ้อร์คาดการณ์ไว้

"เห็นแสงแล้ว ดับไฟฉายซะ" เฉินเจียจวีบอกเบา ๆ "เราน่าจะเข้ามาในอาคารแล้ว"

แผนของเฉินเจียจวีดีจนตำรวจในพื้นที่ให้เขานำทีมในปฏิบัติการนี้

"เหม็นชะมัด! เราเข้ามาในห้องน้ำหรือเปล่าเนี่ย?" ตำรวจคนหนึ่งบ่น

"ไม่ใช่ห้องน้ำ น่าจะเป็นห้องครัว" เฉินเจียจวีตอบ

ทันใดนั้นโจรคนหนึ่งบุกเข้ามาในห้องครัวและยกปืนขึ้น แต่เฉินเจียจวีและทีมยิงใส่โจรจนล้มลง

"ไปกันเถอะ!" เฉินเจียจวีบุกนำทีมไปที่ห้องแสดงเป้าหมายของเขาคือช่วยตัวประกัน ไม่ใช่จัดการโจร

ขณะเดียวกัน โจรที่ขโมยอัญมณีเสร็จแล้วเตรียมหลบหนี เฉินเจียจวีเลี้ยวมุมห้องและเจอเข้ากับโจรที่ถือปืนกล ขณะที่เขามีเพียงปืนเล็ก

"เห้!" เฉินเจียจวี้ร้องเสียงดัง พร้อมกับวิ่งไปทางซ้ายในโถงทางเดิน แล้ววิ่งกลับมาทางขวา จากนั้นกลับไปทางซ้ายอีกครั้ง โจรที่อยู่ตรงหน้าถูกหลอกด้วยการเคลื่อนไหวที่ไม่เป็นระเบียบของเฉินเจียจวี้ เขาก็ใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆ

"ปัง ปัง ปัง ปัง" โจรเปิดฉากยิงใส่เฉินเจียจวี้ แต่ปืนยาวนั้นมีระยะที่เหมาะสมในการยิง หากอยู่ใกล้เกินไปจะเล็งได้ยาก

"ปัง ปัง!" เฉินเจียจวี้ยืนประชิดโจร แล้วยิงใส่จนโจรล้มลงทันที ทีม CID ที่ตามหลังเฉินเจียจวี้มาถึง ทุกคนมองเขาด้วยความทึ่ง เพราะเขากล้าบุกเข้าไปสู้กับปืนกลอย่างไม่กลัวตาย

แต่เฉินเจียจวี้นั้นในใจด่าคนเองว่าไม่มีทางเลือกต้องลุยเข้าไปเท่านั้น

"อย่าตามมาติดกันเกินไป" เฉินเจียจวี้สั่งอย่างเร่งรีบ

"อย่ายิง! พวกเดียวกัน!"

โจวซิงซิงเปิดประตูออกมา เจอเฉินเจียจวี้กับทีมของเขา โจวซิงซิงไม่รู้จักเฉินเจียจวี้ แต่เห็นพวกเขาถือปืนตำรวจจึงตะโกนว่า "พวกเดียวกัน!"

"พวกนายคือทีมพยัคฆ์บิน?" เฉินเจียจวี้ถามด้วยความประหลาดใจ

"ฮ่าฮ่า แน่นอน พวกเดียวกัน!" โจวซิงซิงยิ้มกว้าง

เฉินเจียจวี้ยื่นมือออกไปและแนะนำตัว "CID ว่านไจ๋ เฉินเจียจวี้"

"ทีมพยัคฆ์บิน โจวซิงซิง" โจวซิงซิงตอบกลับอย่างรวดเร็ว "มีปืนเหลือไหม?"

เฉินเจียจวี้: "..."

หลังจากที่ทีม CID ของเฉินเจียจวี้รวมกับทีมพยัคฆ์บินของโจวซิงซิง พวกเขาก็เปิดฉากบุกโจมตีโจรอย่างรวดเร็ว ทำให้โจรต้องถอยหลังไปเรื่อย ๆ

"เฉินเซ่อ (sir) คุณขึ้นไปที่ชั้นสองและสามนะ ทีมพยัคฆ์บินจะจัดการชั้นหนึ่งเอง" โจวซิงซิงเสนอแผน

ครูฝึกเจี้ยนและตู้เต๋อเหว่ยบาดเจ็บ จึงมอบหมายให้โจวซิงซิงนำทีมพยัคฆ์บิน โจวซิงซิงที่ฉลาดแกมโกงต้องการให้เฉินเจียจวี้ขึ้นไปชั้นบนเพื่อที่เขาจะได้ชิงความสำเร็จทั้งหมด

เฉินเจียจวี้ไม่ได้คิดมาก เขาแค่อยากจะกำจัดโจรจึงนำทีม CID ขึ้นไปชั้นบน

"ปัง ปัง ปัง ปัง"

ทีม CID ของว่านไจ๋ได้รับอิทธิพลจากความกล้าหาญของเฉินเจียจวี้ จึงสู้เต็มที่ พวกเขาต่อสู้จากชั้นสองจนถึงชั้นสาม

เฉินเจียจวี้รู้ว่ามีโจรสองคนที่เป็นมือปืนประจำอยู่ชั้นสาม เมื่อเขาไปถึงชั้นสาม แม้ว่าปืนของเขาจะเหลือกระสุนเพียงนัดเดียว แต่เขาก็รีบพุ่งเข้าไปจัดการมือปืนทันที เพราะพวกนี้เป็นอันตรายต่อเจ้าหน้าที่มาก

"ปัง!" เฉินเจียจวี่ยิงพลาดจากระยะสิบกว่าเมตร โจรหันกลับมา เฉินเจียจวี้โยนปืนใส่โจร

โจรใช้มือปัดปืนที่ถูกโยนมา แต่เฉินเจียจวี้ใช้โอกาสนี้บุกเข้าประชิดและต่อยโจร โจรยกมือขึ้นปัดหมัดของเฉินเจียจวี้ แต่เฉินเจียจวี้ใช้ขาเตะสวนกลับ โจรถอยหลังไปหนึ่งก้าวหลบการเตะ

ทันใดนั้นเฉินเจียจวี้นอนลงกับพื้น

"ปัง ปัง!" โจรล้มลงเพราะถูกยิงจากจางต้าโจวย์ที่ตามมาด้านหลัง

"อย่าขยับ! ถ้าขยับหัวจะระเบิดแน่!" โจรอีกคนยังไม่ทันลุกขึ้นก็ถูกเจ้าหน้าที่ CID จ่อปืนที่หัว

ชั้นสองและชั้นสามถูกเคลียร์เรียบร้อย

"เฉินเซ่อ ลงมาช่วยด้วย!" โจวซิงซิงร้องขอความช่วยเหลือผ่านวิทยุสื่อสาร

แม้ว่าโจวซิงซิงจะมีความสามารถส่วนตัวดีมาก แต่เขาประเมินความสามารถในการนำทีมของตนเองสูงเกินไป ในขณะที่เฉินเจียจวี้สามารถทำให้ทีมของเขาทำงานเป็นทีมได้โดยไม่ต้องพูดอะไรมาก แต่โจวซิงซิงกลับทำให้ทีมพยัคฆ์บินที่เคยเป็นทีมยอดเยี่ยมกลายเป็นกลุ่มที่กระจัดกระจาย

เมื่อเฉินเจียจวี้ลงมาชั้นล่าง เขาก็เห็นตัวประกันหลายคนบาดเจ็บ จึงตกใจมาก

"เราต้องยิงกดดันโจรและช่วยตัวประกันให้ได้!" เฉินเจียจวี้ตะโกน แล้วเขาก็พุ่งไปช่วยตัวประกันทันที โจวซิงซิงที่มองเห็นตกตะลึง เพราะเขาไม่กล้าเสี่ยงทำแบบนั้น

"ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง" โจวซิงซิงจึงได้แต่ยิงสนับสนุนเฉินเจียจวี้ในการช่วยตัวประกัน

ทีม CID ของเฉินเจียจวี้เห็นหัวหน้าของพวกเขาลุยเข้าช่วยตัวประกัน ก็ฮึกเหิมตามและพุ่งไปช่วยตัวประกันท่ามกลางกระสุนปืน

"ทีมพยัคฆ์บินเปิดฉากยิงสนับสนุนทีมเฉินเซ่อ!" โจวซิงซิงตะโกนสั่ง

ตำรวจที่ล้อมอยู่นอกงานแสดงต่างตกใจเมื่อได้ยินเสียงปืนที่ดังสนั่น

หลี่เอ้อร์ที่อยู่ข้างนอกสีหน้าดูแย่มาก "เฉินเจียจวี้ไม่ใช่คนโง่ เขาคงไม่พลาดตายใช่ไหมเนี่ย!"