บทที่ 2109: แกรนมาสเตอร์หวังเต็ง โปรดรอสักครู่... (1)  

บทที่ 2109: แกรนมาสเตอร์หวังเต็ง โปรดรอสักครู่... (1)  

บทที่ 2109: แกรนมาสเตอร์หวังเต็ง โปรดรอสักครู่... (1) เจ็บ! บนท้องฟ้า หวังเต็งค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ เขาอดไม่ได้ที่จะเบ้หน้า เจ็บโคตร! แม้ว่าสายฟ้าภัยพิบัติจะสลายไปแล้ว แต่เขาก็ยังคงรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงไปทั่วร่างกาย ดูเหมือนว่าทุกเซลล์กำลังทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส ราวกับเขากำลังถูกมดกัดนับพัน...