บทที่ 115 เข้าฝึกตน...แต่แอบหนีออกไปในยามค่ำคืน?
มู่โหยวรีบคว้ามือของหงจุ้นไว้ด้วยรอยยิ้มพร้อมกล่าวอย่างนอบน้อม "ท่านพี่ ข้าเพิ่งนึกขึ้นได้ จริงๆ แล้วยังเหลืออีกสองเม็ด!" หงจุ้นยิ้มเล็กน้อย "อย่างนี้เอง ตอนนี้เจ้ากลับมีเหลือแล้วหรือ?" "ข้าจำผิดไปเมื่อครู่ จริงๆแล้วยังพอมีเหลืออยู่" มู่โหยวพูดด้วยรอยยิ้มแห้งๆ แต่ในใจกลับด่าเขาและบรรพบุรุษของหงจุ้นไ...