ตอนที่ 41 การขยายตัวของศิลปะการชงชา
ตอนที่ 41 การขยายตัวของศิลปะการชงชา
คุณทากิ
คาชิวางิ เอริ
อิงตาม ID ชื่อทั้งสองนี้ เซี่ยหยูใช้ในการค้นหาอย่างดี และพบบล็อกและทวิตเตอร์ได้ทันที
บล็อกของทากิใช้ภาพ CG จากเกมโอตาคุเป็นพื้นหลัง บทความรีวิวอาหารหนึ่งบทความโดดเด่นท่ามกลางบทวิจารณ์และข่าวสารเกี่ยวกับการ์ตูนและเกม
กดคลิกเข้าไปอ่านคร่าวๆ เซี่ยหยูตกตะลึง
อาหารไม่ใช่จุดสำคัญ คนคนนี้ดูเหมือนจะชื่นชมชาของร้านเล็กๆ มากกว่า
ปิดหน้านั้น เปลี่ยนไปที่ทวิตเตอร์ ค้นหาผู้ใช้ 'คาชิวางิ เอริริ'
ต่างจากบล็อกที่เต็มไปด้วยตัวอักษร ทวิตเตอร์ของ 'คาชิวางิ เอริ' ส่วนใหญ่เป็นภาพที่ผิดกฎและทำให้หัวใจเต้นแรง
ก่อนทวีตเกี่ยวกับอาหาร เป็นภาพร่างตัวละครผู้หญิงในการ์ตูนโดจินที่ยังไม่ได้ลงสี
นักวาดการ์ตูน 18+ หญิงเหรอ?
ใครก็ได้ช่วยอธิบายฉันด้วย!
ในที่สุดเซี่ยหยูก็พบว่า ความรู้สึกคุ้นเคยนั้นมาจากไหน
นามปากกา คาชิวางิ เอริริ มาจากอนิเมะเรื่อง "How to Raise a Boring Girlfriend" และเขาคิดว่า นี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ
จากการคาดเดา เซี่ยหยูยิ่งสนใจทวีตรีวิวอาหารของ 'คาชิวางิ เอริ' มากขึ้น ก่อนคลิกเข้าไปอ่านอย่างละเอียด
ชาอีกแล้ว! ทวีตของนักวาดหญิงพูดถึงอาหารหลักน้อยมาก เพียงแค่แนบรูปและวิจารณ์สั้นๆ ประหยัดคำพูด
แต่สำหรับชาของร้านเล็กๆ นักวาดหญิงใช้คำมากมายในการชื่นชม
ชาคุณภาพสูงที่แม้แต่รีสอร์ทโทสึกิก็ไม่มีเหรอ?
เซี่ยหยูอ่านแล้วไม่รู้จะร้องไห้ หรือหัวเราะดี
ชานี้เขาดื่มมาตั้งแต่เด็กจนโต เพราะเขาไม่เคยดื่มชาข้างนอกมาก่อน เซี่ยหยูจึงไม่กล้าเปรียบเทียบ
อย่างไรก็ตาม เขาก็เห็นด้วยกับความมหัศจรรย์ของชาที่ร้าน
คุณภาพของใบชาก็ถือว่าใช้ได้ เป็นใบชาที่ปู่สั่งให้เขาไปซื้อจากร้านเก่าแก่ประจำ ตอนนี้ก็เหลืออยู่ไม่มากแล้ว
แต่ใบชาและฝีมือการชงชาไม่ใช่จุดสำคัญ สิ่งสำคัญอยู่ที่คุณภาพของน้ำ!
เมื่อคืนตอนชงชา มู่เสี่ยวเย่วเคยถามเขา
ทำไมไม่ใช้น้ำประปาที่ดื่มได้?
ในจิตใต้สำนึกของเซี่ยหยู น้ำในโอ่งเก่าแก่นั่นมีคุณภาพเทียบเท่าน้ำพุภูเขา เหมาะที่สุดสำหรับชงชา!
"จริงสิ ก้อนหินนั่น..."
เขารีบเอาโทรศัพท์ใส่กระเป๋า เซี่ยหยูวิ่งลงบันไดอย่างรวดเร็ว มาที่ครัว ล้วงมือเข้าไปในโอ่งเย็นๆ คลำหาสักพัก หยิบก้อนหินสีดำเปียกๆ ลื่นๆ รูปไข่ออกมา
หนึ่งในเหตุการณ์ประหลาดของร้านอาหารตระกูลเซี่ย ก็คือก้อนหินนี้!
ช่วงนี้มุ่งมั่นกับฝีมือการทำอาหาร เซี่ยหยูเกือบลืมก้อนหินนี้ของปู่ไปแล้ว
หินยังอยู่ เขาสามารถวิเคราะห์มันได้อย่างเต็มที่
"ระบบ วิเคราะห์มัน!"
"ติ๊ง ไอเทมที่ไม่รู้จัก กำลังสร้างตัวอย่างเพื่อวิเคราะห์ คาดว่าจะใช้เวลา 30 วัน"
คำตอบของระบบเชฟเทพทำให้เซี่ยหยูอึ้ง
แค่วิเคราะห์ก็ใช้เวลา 30 วันเหรอ?!
เดี๋ยวก่อน!
เซี่ยหยูกลั้นหายใจ "ระบบ จะบอกว่าหินรูปไข่นี้เป็นอุปกรณ์ทำครัวเหรอ?"
"ใช่ครับ"
"จากการวิเคราะห์เบื้องต้น ระบบคาดว่าก้อนหินนี้มีผลในการทำให้น้ำบริสุทธิ์
และในระหว่างกระบวนการทำให้บริสุทธิ์ จะผลิตแร่ธาตุปริมาณน้อยหลายชนิด
เพื่อความแม่นยำ ขอให้โฮสต์รอผลการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย"
หลังได้รับคำตอบจากระบบ เซี่ยหยูทั้งตื่นเต้นและกังวล
ที่ตื่นเต้นคือ นี่เป็นอุปกรณ์ทำครัวที่แม้แต่ระบบเชฟเทพก็ยังวิเคราะห์ไม่ได้ในทันที!
ส่วนที่กังวลคือ ก้อนหินรูปไข่แค่นี้สามารถทำให้น้ำบริสุทธิ์ได้ มันไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์สะเลย
เอาหล่ะ
เซี่ยหยูนึกถึงการกลับชาติมาเกิดและระบบเชฟเทพของตัวเอง เขาพบว่าตัวเองนั่นแหละที่ไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์ที่สุด แล้วความคิดของเขาก็สงบลงทันที
"อุปกรณ์ทำครัวสินะ..." เซี่ยหยูครุ่นคิด
อนิเมะ ยอดกุ๊กแดนมังกร ยังมีอุปกรณ์ทำครัวในตำนาน
อนิเมะ โทริโกะ ก็มีนักล่าอาหารมหัศจรรย์หลากหลายประเภท
นั่นแสดงว่า นี่ไม่ใช่โลกธรรมดาๆแน่
สิ่งที่เขาแน่ใจคือ นักล่าอาหารที่มีความสามารถสูงนั้นไม่มีอยู่จริง แต่เขายังไม่สามารถปฏิเสธการมีอยู่ของอุปกรณ์ทำครัวในตำนานได้
ไม่มีเบาะแส เซี่ยหยูเอาหินรูปไข่ใส่กลับไปในโอ่ง แล้วไปที่ลานบ้าน เปิดฝาบ่อน้ำ ตักน้ำสองถังกลับมาที่ครัว เติมโอ่งจนเต็ม
บ้านแบบเก่าของญี่ปุ่นมักจะมีบ่อน้ำ ปกติจะปิดฝาบ่อไว้ ถ้าเกิดแผ่นดินไหวใหญ่ ท่อประปาแตก บ่อน้ำก็จะรับประกันน้ำให้ใช้ในชีวิตประจำวันได้
แต่ไม่กี่ปีมานี้ประชากรในโตเกียวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว บ้านแบบเก่าหาดูได้ยาก ส่วนใหญ่เป็นอพาร์ตเมนต์หรือบ้านสมัยใหม่ขนาดเล็ก
เมื่อมองดูโอ่งที่เต็มไปด้วยน้ำบ่อ เซี่ยหยูพยักหน้าเบาๆ
ไม่นานน้ำบ่อก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลงคุณภาพ
น้ำไม่เพียงเป็นแหล่งกำเนิดของชีวิต แต่ยังเป็นแหล่งกำเนิดของอาหารด้วย
ถ้าเชฟคนอื่นท้าเขาประลองอาหาร เขาก็ได้เปรียบตั้งแต่ต้นแล้ว
ในขณะยืนที่ยืนอยู่ในครัว ความสนใจกลับไปที่ค่าชื่อเสียงจำนวนมากที่ได้มา
เซี่ยหยูลังเลไม่รู้จะใช้คะแนนมากมายนี้อย่างไรให้มีประสิทธิภาพ
หากใช้ทั้งหมดเพื่อซื้อเวลาใช้งานพื้นที่เชฟเทพก็ดูจะสิ้นเปลืองเกินไป
เขาจำได้ว่าสูตรอาหารระดับสีน้ำเงิน เฉลี่ย 500 คะแนนชื่อเสียง
อุปกรณ์ทำครัวถาวรและหนังสือเพิ่มทักษะระดับสีน้ำเงิน เฉลี่ย 1,000 คะแนน
"จริงสิ!" เซี่ยหยูตบหน้าผาก
คนดังในวงการ ACG สองคนต่างชื่นชมชาของร้านมาก นั่นไม่ใช่หมายความว่าเขาสามารถพัฒนาในด้านนี้ได้มากขึ้นหรอกเหรอ?
ร้านอาหารที่ดี มีแค่อาหารหลักไม่พอ เพราะเขาไม่ใช่คนมีนิสัยโบราณแบบปู่
ในยุคใหม่ต้องตามให้ทันยุคสมัย ร้านเล็กๆ ในมือเขาจะไม่ปฏิบัติกับลูกค้าอย่างหยาบคายเหมือนก่อนอีกต่อไป
มาตรฐานการบริการ ต้องมาก่อน!
ทั้งการชงชาและการชงกาแฟนั้นสามารถพัฒนาได้ แต่เมื่อพิจารณาว่าร้านเล็กๆ ขายอาหารจีนเป็นหลัก กาแฟก็ไม่เหมาะ ชายังคงคลาสสิกกว่า เข้ากับบรรยากาศของร้านมากกว่า
นอกจากนี้ ตั้งแต่เด็กเขาถูกปู่ฝึกมา เซี่ยหยูก็มีพื้นฐานศิลปะการชงชาพอสมควร การพัฒนาในด้านนี้จึงสมเหตุสมผล
เรียกร้านค้า ในดวงตาเต็มไปด้วยไอเทมมากมาย เซี่ยหยูกลืนน้ำลาย พูดว่า
"ระบบ เลือกหนังสือเพิ่มทักษะศิลปะการชงชา ที่สามารถซื้อได้ให้หน่อย!"
ติ๊ด
ไอเทมในร้านค้าเชฟเทพผ่านการคัดกรอง เหลือเพียงหนังสือโบราณ 3เล่ม
เล่มแรกสีน้ำเงิน ศิลปะการชงชาระดับกลาง 1,000 คะแนนชื่อเสียง
เล่มที่สองสีม่วง ศิลปะการชงชาระดับสูง 10,000 คะแนน
เล่มที่สามสีทอง ศิลปะการชงชาระดับเทพ 100,000 คะแนน
"แพงจัง!" ใบหน้าของเซี่ยหยูกระตุกจนใจสั่น
หนังสือทักษะศิลปะการชงชาระดับกลาง 1,000 คะแนน ยอมรับได้ แต่ระดับสูงและระดับเทพราคานั้นน่ากลัวมาก
"โฮสต์ได้เปิดใช้งาน 'ศิลปะการชงชาระดับต้น' จากการสะสมประสบการณ์ในชีวิตแล้ว ตอนนี้แค่ซื้อระดับกลางเพื่อเรียนรู้ได้เลย" ระบบเชฟเทพพูดขึ้นมาทันที
"ระบบแนะนำให้โฮสต์พัฒนาศิลปะการชงชา คาดว่าอัตราการกลับมาของลูกค้าจะเพิ่มขึ้นมากกว่า 50%"
"ได้! ซื้อๆๆ!" เซี่ยหยูกัดฟัน ตัดสินใจ
ในวงการร้านอาหาร ผู้ประกอบการคนไหนจะไม่อยากรักษาลูกค้าไว้ล่ะ
การโฆษณาประชาสัมพันธ์เป็นเพียงการตลาดชั่วคราว ถ้าไม่สามารถรักษาลูกค้าไว้ได้ เมื่อกระแสนี้ผ่านไป แม้ร้านอาหารจะไม่ถึงกับกลับไปเงียบเหงาเหมือนก่อน แต่การพัฒนาก็จะถูกจำกัดแน่นอน
ไม่ทำเลย หรือทำให้ดีที่สุด
ความคาดหวังของเซี่ยหยูต่อร้านอาหารไม่ใช่แค่มีชื่อเสียงในเขต 11 เท่านั้น
ในอนาคตยังต้องดึงดูดนักชิมทั่วโลก ได้รับการยกย่องในระดับโลก
นี่แหละคือความฝันของเจ้าของร้านและเชฟมืออาชีพ!
"ระบบ: ซื้อสำเร็จ!"
"ระบบ: สูญเสียค่าชื่อเสียง 1,000 คะแนน"
หนังสือทักษะสีน้ำเงินโบราณปรากฏในช่องเก็บของ เซี่ยหยูหยิบออกมา กดใช้งาน ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าสมองถูกยัดเยียดด้วยข้อมูลมากมาย
หลับตาลง
ผ่านไป 10 นาที เซี่ยหยูลืมตาขึ้น รีบตักน้ำใส่กาน้ำร้อนจนเต็ม วางบนเตาแก๊ส
ไม่นานนัก ครัวนี้ก็ถูกเติมเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของชา
เสี่ยวหย่าและมู่เสี่ยวเย่วที่กำลังทำความสะอาดข้างนอก ตามกลิ่นมายืนอยู่ที่ประตูครัว มองดูเด็กหนุ่มที่กำลังชงชาอย่างจริงจังหน้าเคาน์เตอร์ครัวอย่างแปลกใจ
เงาหลังของเขาให้ความรู้สึกแปลกๆ กับทั้งสองคน ราวกับผู้เชี่ยวชาญที่มุ่งมั่นกับศิลปะการชงชา คลาสสิกและสง่างาม
--------------------------------
ฝากติดตาม สนับสนุน และเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
หากพบคำผิด แจ้งได้เลย
