ตอนที่ 12 ข้ามเส้น 

ตอนที่ 12 ข้ามเส้น

หลังจากผ่านช่วงเวลาอันดุเดือดในยามเช้ามา พวกเขาทั้ง 3 ก็ได้มายังห้องน้ำ

ถอดเสื้อผ้าเตรียมตัวที่จะอาบน้ำล้างตัว สายตาของเขาจ้องมองไปยังร่างกายอันเปลือยเปล่าของทั้งสองสาว

สรีระร่างกายของเด็กสาวทั้งสอง ไม่ว่าเห็นกี่ครั้งมันก็งดงาม และหน้าหลงไหล

มองดูที่ร่องเนื้อของยูกิ ที่มีรอยช้ำสีแดงหลังจากที่ถูกเขากระหน่ำกระแทกเข้าไปอย่างหนัก เขาก็แสยะยิ้มออกมา ยูกิที่เห็นอย่างนั้นก็พูดออกมาด้วยสีหน้าไม่ไว้ใจ

“เดี๋ยวเถอะ ฉันไม่ให้ทำแล้วนะ ช่วงล่างระบมไปหมดแล้วเนี่ย”ยูกิพูด พร้อมปกปิดร่างกายของตัวเอง

เขาที่ได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่ยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปหอมแก้มของเธอ และตบไปที่แก้มก้นเบาๆ

“ฉันยิ้มก็เพราะว่ามีความสุขที่ได้ มีอะไรกับเธอเป็นคนแรกต่างหากล่ะ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีสักหน่อย”

ยูกิได้ยินอย่างนั้นก็ใบหน้าแดง ก่อนจะพูดสวนเขากลับมา

“ถ้าไอ้นั่นของนายไม่แข็งตั้งอยู่อย่างนั้น ฉันก็คงเชื่ออยู่หรอก!”

“โถ่ให้ตายสิ ฉันละเกลียดผู้ชายลามกแบบนายจริงๆ เลย”ยูกิพูดอย่างนั้นก่อนจะกระซิบมาที่ข้างหูของเขา

“ไปให้ฮานะช่วยสิ นายจะข้ามเส้นก็ได้นะ”

เขาแปลกใจที่ได้ยินยูกิพูดอย่างนั้น

“ไม่ต้องมาทำหน้าประหลาดใจเลย นายเองก็อยากทำอยู่ไม่ใช่หรือไง ฉันรู้หรอกน่า แล้วอีกอย่างหนึ่ง..”ยูกิเงียบไปสักพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น

“แม้ฮานะจะไม่ได้พูดออกมา แต่ฉันเองก็สัมผัสได้ถึงแววตาอิจฉาของเธอ ที่มองมาเวลาฉันทำกับนาย..”

“เพราะแบบนั้นทำตามที่นายต้องการเถอะ ยูตะ”พูดเสร็จ ยูกิก็ยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน

เขามองยูกิด้วยแววตาซับซ้อน

“อะไรเล่า ไม่ต้องมามองเลย ต่อให้นายจะเป็นผู้ชายโรคจิตมีอะไรกับน้องสาวตัวเอง ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะเกลียดนายสักหน่อย แถมอีกอย่างหนึ่ง..”

“ให้นายกระหน่ำมาที่ฉันคนเดียว ได้ตายกันพอดี..”ยูกิพูดอย่างแผ่วเบาจนเขาไม่ได้ยิน พร้อมกับจับไปที่น้องสาวของตัวเอง ที่เต็มไปด้วยรอยแดง

แม้จะแปลกใจกับความใจกว้างของเธอและพร้อมจะให้เขาทำผิดศีลธรรม ถึงจะไม่ได้ผิดจริงๆ ก็เถอะ

แต่เขาก็เลือกที่จะทำตามคำขอของเธอ มุ่งหน้าไปยังอ่างน้ำที่ฮานะกำลังแช่อยู่

“คุยกับพี่ยูกิเสร็จแล้ว เหรอคะพี่ชาย”

“เสร็จแล้ว นี่ขอพี่ลงไปแช่ด้วยสิ”เขาพูดพร้อมกับลงไปแช่ด้วย

โดยที่สลับตัวให้เขาไปอยู่ข้างล่างแทน และให้ฮานาแช่อยู่ข้างบน

“ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่หน้าอกของน้องใหญ่ขนาดนี้”พูดไปเขาก็ขยำหน้าอกทั้งสองข้างของฮานะไปด้วย

เขาจับมันอย่างเพลิดเพลินกับความนุ่มนิ่ม พร้อมกันนั้นฮานะเองก็ไม่ได้อยู่เฉย จับไปที่น้องชายของเขาที่อยู่ระหว่างต้นขาของตัวเอง

“อื้มม~ ไม่รู้สิ แต่บางทีแล้วอาจจะเพราะหนูนวดมันทุกวันก็ได้ มันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้”

“หืม~ ทำไมถึงต้องนวดมันทุกวันเหรอ”เขาพูดแซวฮานะขณะบีบขยำหน้าอกไม่หยุด

“ก็เขาบอกว่านวดทุกวันแล้วมันจะใหญ่ขึ้น แถมดูเหมือนว่าผู้ชายจะชอบใหญ่ๆ หนูก็เลยนวดมันทุกวัน”

“หืม น้องมีผู้ชายที่ชอบอยู่งั้นหรอ แบบนี้พี่ชายก็เสียใจแย่เลยสิ”เขาพูดและบีบหน้าอกแรงขึ้น

“อื้ออ กะ ก็พี่นั่นแหละผู้ชายที่หนูชอบ”ฮานะพูดออกมาด้วยความเขินอาย

“งั้นแสดงว่าหน้าอกคู่นี้ก็เป็นของพี่สินะ”

“เปล่าไม่ใช่..”

“ไม่ใช่เพียงแค่หน้าอก แต่ทั้งตัวหนู หนูยกให้พี่หมดเลย”พูดแล้วฮานะ ก็พลิกตัวหันหน้ามาทางเขา พร้อมทั้งจ้องมองมาที่ใบหน้าของเขา

“รักนะคะพี่ชาย หนูรักพี่ชายมาโดยตลอด! ไม่ใช่ความรักของพี่น้อง แต่หนูรักพี่ชายในฐานะผู้ชายคนหนึ่งมาโดยตลอด!”ฮานะพูดความในใจที่อัดอั้นมานาน

เขาเห็นน้ำตาที่ไหลออกมา ก็ได้ยื่นมือไปปัดน้ำตาออก

“งั้นน้องก็ต้องพิสูจน์ คำพูดนั้นแล้วล่ะ”เขาพูดพร้อมกับขยับน้องชายไปที่น้องสาวตัวน้อยของฮานะ

ได้ฟังอย่างนั้นฮานะก็กลืนน้ำลายอย่างตื่นเต้น

“พะ พี่ยูกิจะไม่ว่าใช่ไหม?”เหมือนฮานะยังจะลังเลอยู่นิดหน่อย

“ว่าสิ ถ้าเธอไม่ยอมทำล่ะนะ”ยูกิที่ไม่รู้มานั่งอยู่ใกล้ๆ พวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“กะจะให้ฉันโดนกระหน่ำอยู่คนเดียวหรือไง ได้ตายกันพอดี อย่าคิดจะสบายอยู่คนเดียวสิ เพราะฉะนั้นมาโดนด้วยกันดีกว่านะ ฮานะจัง”ยูกิพูดขึ้นพร้อมกับลูบหัวของฮานะ

ฮานะมองดูยูกิด้วยแววตาซับซ้อน ก่อนจะทำหน้าเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง และยิ้มออกมา

“คิกๆ ที่แท้พี่ยูกิก็ไม่ไหวนี่เอง”ฮานะพูดแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างร่าเริง

“หนวกหูน่า”ยูกิหันหน้าไปทางอื่น ด้วยความเขินอาย

“...”

“ขอบคุณนะพี่ยูกิ ที่ไม่รังเกียจเด็กสาวโรคจิตอย่างหนู”

“ใครมันจะไปรังเกียจคนน่ารักแบบเธอได้กันเล่า ยัยบ้า”ยูกิพูดขึ้นมาอย่างเอ็นดู

“จริงสิพี่ยูกิ”

“มีอะไรอีกล่ะ”

“เอ่อ.. คือว่า ช่วยใช้มือถือหนู อัดวีดีโอเก็บไว้หน่อยได้ไหมคะ”ฮานะพูดอย่างเขินๆ

“ให้ตายสิ จะเก็บไว้ให้ลูกดูหรือไงกัน”ยูกิบ่นออกมาด้วยรอยยิ้ม  ก่อนจะเดินไปหยิบมือถือของฮานะขึ้นมา

“เอาล่ะพร้อมแล้ว เริ่มได้เลย”ยูกิพูดพร้อมกลืนน้ำลาย ด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้นไปด้วย

‘ความรู้สึกตื่นเต้นนี่มันอะไรกัน นี่ฉันเองก็กลายเป็นโรคจิตไปอีกคนแล้วเหรอเนี่ย’ยูกิอดคิดขึ้นมาไม่ได้ ขณะใช้มือไปจับร่องเนื้อของตัวเองที่เริ่มเปียกขึ้นมาอีกแล้ว..

つづく