【เรือนจำเซลล์พิศวง】บทที่ 96 ภารกิจรองอีกครั้ง

หลอดไฟขาวที่กะพริบไม่เป็นจังหวะ

โทรทัศน์เก่าที่ไม่มีสัญญาณจึงเต็มไปด้วยจุดรบกวน

พ่อแม่ที่นั่งนิ่งอยู่บนโซฟา

และกล่องของขวัญที่มีรูปตัวตลกประหลาดพิมพ์อยู่

ทั้งหมดนี้เป็นฉากที่ไม่มีในภาพยนตร์ต้นฉบับ "การกลับมาของตัวตลก" ที่สำคัญกว่านั้นคือ ในภาพยนตร์ต้นฉบับ ผู้ที่สามารถเห็นตัวตลกสยองขวัญในเมืองเดอร์รี่ได้มีเพียงวัยรุ่นและเด็กเท่านั้น

ผู้ใหญ่ไม่สามารถมองเห็นได้

แต่ตอนนี้ ในห้วงมิติแห่งโชคชะตาที่ฮั่นตงอยู่ พ่อแม่กลับได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง

ด้วยเหตุนี้ ฮั่นตงจึงตัดสินใจละทิ้งเนื้อเรื่องเดิมทั้งหมด ล้างถังขยะในสมองให้หมดจด และจัดการเหตุการณ์นี้เสมือนเป็นเหตุการณ์ที่ไม่รู้จัก

เพื่อความแน่ใจ ฮั่นตงรีบส่งข้อมูลสถานการณ์ปัจจุบันผ่านอุปกรณ์ไขลานไปให้คาร์สและคนอื่นๆ... แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับ

ดูเหมือนว่าคาร์สและคณะก็ติดอยู่ในกับดักเช่นกัน

"ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ใช่ทางออก ต้องจัดการด้วยตัวเอง..."

ฮั่นตงสั่งให้เฉินหลี่คอยเฝ้าอยู่ที่บันได โดยให้ฮั่นตงลงไปสำรวจก่อน ส่วนเฉินหลี่ให้พร้อมสนับสนุนตลอดเวลา

ทันทีที่ฮั่นตงก้าวลงบันไดขั้นสุดท้าย

เสียงระบบที่คุ้นเคยดังขึ้นในสมองอีกครั้ง

『เหตุการณ์รองได้เปิดใช้งาน: 【พ่อแม่ผู้น่าหวาดกลัว】

ข้อกำหนด: จัดการธุระในครอบครัว?!

รางวัล: เบาะแสขนาดเล็ก (กล่องของขวัญหัวเราะ), เพิ่มโอกาสในการได้รับ "การ์ดโชคชะตา" ในรางวัลสุดท้ายเล็กน้อย』

"อืม! นี่ก็เป็นภารกิจรองเหรอ?

แต่เมื่อเทียบกับภารกิจรองที่โรงเรียน ขนาดของเหตุการณ์นี้ดูเล็กกว่าอย่างชัดเจน ดังนั้นจึงสอดคล้องกับเบาะแสขนาดเล็ก

และครั้งนี้ภารกิจรองเกี่ยวข้องโดยตรงกับ【ตัวตลก เพนนีไวส์】 แม้แต่คำอธิบาย 'ข้อกำหนด' ก็ยังดูแปลกประหลาด

ห้วงมิติแห่งโชคชะตาครั้งนี้ เน้นไปที่ภารกิจรองต่างๆ เป็นหลักใช่ไหม?"

ในขณะที่ฮั่นตงกำลังครุ่นคิด

พ่อแม่ที่เดิมนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟา หันศีรษะมาด้วยท่าทางที่แข็งทื่อมาก...

ร่างกายยังคงนั่งตัวตรง มีเพียงศีรษะบนคอที่หมุนเหมือนเครื่องจักร

หมุนพอดี 90 องศา จ้องมองฮั่นตงตาไม่กะพริบ

แตกต่างจากภาพจำของพ่อแม่ที่อบอุ่นโดยสิ้นเชิง

ทั้งสองทาลิปสติกสีแดงสดอย่างเกินเลย ยิ้มกว้างอย่างเกินจริง (ถึงขีดจำกัดของการยืดกล้ามเนื้อใบหน้า)

ลูกตาเบิกกว้าง ราวกับว่าจะกระเด็นออกมาจากเบ้าตาได้ทุกเมื่อ

"นิโคลัส... ทำไมยังไม่นอนล่ะลูก?" เสียงเหมือนเดิมดังออกมาจากปากของแม่

"ลงมาดื่มน้ำสักแก้วสิ"

ฮั่นตงเผชิญกับสถานการณ์ที่น่าสยองขวัญนี้ แต่กลับทำหน้าปกติ หันหลังเดินไปที่ห้องครัวเพื่อรินน้ำ

อย่างไรก็ตาม ในระหว่างที่ฮั่นตงเดินไปที่ห้องครัวและหันหลังให้ 'พ่อแม่'

แก๊ก!

แก๊ก!

เสียงแรกคือเสียงปิดโทรทัศน์

เสียงที่สองคือเสียงปิดไฟ

นั่นหมายความว่าแหล่งกำเนิดแสงทั้งหมดในบ้านดับลง เหลือเพียงแสงจันทร์สลัวที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา

แกรก แกรก~ (เสียงเล็บขูด)

ดูเหมือนจะมีบางอย่างกำลังคลานอย่างรวดเร็วในความมืด

เมื่อฮั่นตงหันกลับมา

พ่อแม่ยืนตรงอยู่ตรงหน้าเขา ยังคงรักษา 'รอยยิ้ม' ไว้ตลอดเวลา

ฮั่นตงที่เตรียมใจไว้แล้วไม่แสดงอาการตกใจ ควบคุมความกลัวภายในได้อย่างสมบูรณ์ ยกมือขึ้นเล็กน้อยเป็นสัญญาณให้เฉินหลี่ที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดลงมือ

ระหว่างนั้น ฮั่นตงยังคงยิ้มและสบตากับพ่อแม่ตลอดเวลา

ในตอนนั้น เงาสีแดงวูบผ่าน

มีดทำครัวที่ล้อมรอบด้วยพลังชั่วร้าย ตัดผ่านลำคอของพ่อแม่ในชั่วพริบตา

เส้นเลือดแดงขาด 'น้ำมัน' พุ่งออกมา

ศีรษะของพ่อแม่ตกลงในอ่างล้างจานพอดี ยังคงรักษา 'รอยยิ้ม' ไว้ ลูกตาเบิกกว้างจ้องมองฮั่นตงตลอดเวลา ไม่เคยเบนสายตาไปไหน

ร่างกายที่ไร้ศีรษะล้มลงอย่างหนัก

สิ่งที่แปลกประหลาดคือ!

ศพที่ตกลงบนพื้น กลับแตกออกเหมือนลูกโป่ง... ปัง! ระเบิดออก!

......

ปัง!

ลูกโป่งระเบิด!

จิตใจของฮั่นตงสั่นไหว

ในชั่วพริบตา เขาก็มาอยู่ที่หน้าต่างห้องนอนชั้นสองที่สว่างไสว

ลูกโป่งสีแดงนอกหน้าต่างเพิ่งระเบิด... ฮั่นตงเห็นตัวตลกกระโดดโลดเต้นจากไปบนถนนอีกครั้ง เหงื่อเย็นไหลลงมาตามขมับ

"ย้อนเวลา? เป็นไปไม่ได้นี่!"

สิ่งแรกที่ฮั่นตงทำคือหันไปดูนาฬิกาในห้อง

เทียบกับเวลาที่ฮั่นตงออกจากห้องก่อนหน้านี้ ผ่านไปแล้ว 10 นาที

นอกจากนี้ ตัวอย่างปรสิตถูกเก็บไว้ในตู้หนังสือแล้ว

ทั้งสองสถานการณ์นี้เพียงพอที่จะบอกว่าเวลาไม่ได้ย้อนกลับ

ฮั่นตงค่อยๆ ออกจากห้องนอน มองผ่านช่องบันไดลงไปที่ห้องนั่งเล่น... พบว่าพ่อแม่ทั้งสองยังคงนั่งอยู่บนโซฟาโดยไม่เป็นอันตราย เหมือนกับภาพที่เห็นก่อนหน้านี้ทุกประการ

นั่นหมายความว่าไม่ใช่การย้อนเวลา แต่เป็นเพียงการ 'รีเซ็ตฉาก' อย่างง่ายๆ

เพราะพ่อแม่ตาย ทุกอย่างจึงเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด

"การรีเซ็ตฉากแบบนี้ทำได้อย่างไร? การควบคุมความคิด?"

ขณะที่ฮั่นตงกำลังจมอยู่กับความคิด เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้น:

『ธุระในครอบครัวต้องจัดการโดยสมาชิกในครอบครัวเท่านั้น ห้ามบุคคลภายนอกเข้ามาแทรกแซงโดยเด็ดขาด หากจงใจฝ่าฝืนกฎเพื่อรีเซ็ตฉาก จะถูกลงโทษอย่างรุนแรง』

"นั่นหมายความว่าผมต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองใช่ไหม? แม้แต่เฉินหลี่ที่มี 'ความสัมพันธ์นายบ่าว' กับผม ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามายุ่งเกี่ยว?

【ธุระในครอบครัว】 เป็นความหมายแบบนี้นี่เอง"

เมื่อเป็นเช่นนั้น ฮั่นตงจึงรีบเก็บเฉินหลี่กลับเข้าคุกทันที

จากประสบการณ์ครั้งก่อน ฮั่นตงมั่นใจได้ว่า แม้พ่อแม่จะถูกตัวตลกควบคุม พวกเขาก็ไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก

อย่างน้อยเฉินหลี่ก็สามารถจัดการพวกเขาได้ด้วยการโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัวเพียงครั้งเดียว

ฮั่นตงเปิดใช้งานไอเทมแห่งโชคชะตาทั้งสองชิ้น

แขนของมนุษย์กินศพก็อยู่ในสภาวะกึ่งเปิดใช้งาน ขนาดไม่เปลี่ยนแปลงแต่เล็บยาวออกมาประมาณ 10 ซม.

สำหรับการจัดการกับศัตรูที่กลายพันธุ์ธรรมดา ฮั่นตงยังคงต้องระวังตัว... เพราะทั้งหมดนี้อาจถูกตัวตลกจับตามองอยู่ และฮั่นตงไม่อยากเปิดเผยไพ่เด็ดทั้งหมดตั้งแต่เริ่มต้น

เอี๊ยด~

เมื่อฮั่นตงเปิดประตูห้องนอนอีกครั้ง สภาพในบ้านก็เปลี่ยนไปแล้ว

มีเพียงโทรทัศน์ที่ยังเปิดอยู่ ส่วนพ่อแม่ที่เคยนั่งอยู่บนโซฟาได้หายไปแล้ว

ฮั่นตงเปิดใช้งานรอยสักอีกาบนหลังมือ

หน้ากากปากนกที่มีความสามารถในการมองเห็นในที่มืดปรากฏขึ้น ความมืดจึงไม่เป็นอุปสรรคต่อฮั่นตงอีกต่อไป

ฮั่นตงค้นหาทั่วบ้านเป็นครั้งแรก แต่ไม่พบร่องรอยของพ่อแม่

เมื่อการค้นหาไม่เป็นผล

เขาจึงกลับมาที่บริเวณห้องนั่งเล่น

จ้องมองกล่องของขวัญตัวตลกที่เปิดแล้วบนโต๊ะ ภายในยังมีกระดาษแผ่นหนึ่งเหลืออยู่

หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ ฮั่นตงรีบดึงกระดาษออกมาอย่างรวดเร็ว ตรวจสอบข้อมูลบนนั้น

『【ธุระในครอบครัว】: กำจัดสมาชิกในครอบครัวที่ผิดปกติ

(คำเตือน: ในสายตาของคนผิดปกติ คนปกติก็คือคนผิดปกตินะ!?)』

ในตอนนั้นเอง

ประตูกระจกที่เชื่อมระหว่างห้องครัวกับสวนหลังบ้านเปิดออก

พ่อแม่ที่มีรอยยิ้มประหลาดเดินเข้ามาในบ้านจากสวนหลังบ้าน

เหตุผลที่ฮั่นตงค้นหาในบ้านไม่พบ ก็เพราะพ่อแม่ไปที่สวนหลังบ้านเพื่อ 'เอาอุปกรณ์' นั่นเอง

แม่ถือปืนล่าสัตว์ลำกล้องยาว บรรจุกระสุนพร้อมยิงแล้ว

พ่อถือเลื่อยยนต์น้ำมันดีเซล... คำราม! ดึงสายสตาร์ทเครื่องยนต์ โซ่เลื่อยก็เริ่มหมุนอย่างบ้าคลั่งภายใต้การขับเคลื่อนของเครื่องยนต์