บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 290 ตรึงเซียนหญิง
บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 290 ตรึงเซียนหญิง
“ไม่คิดมาก่อนเลยสินะ”
หลี่ซูยิ้ม “ฮ่า ฮ่า”
หลังจากผ่านสี่วัฏแล้ว อารมณ์ของหลี่ซูก็ดีขึ้นมาก
ภายในเวลาไม่กี่พันปี จากหนึ่งวัฏไปถึงสี่วัฏ ถึงแม้ว่าจิตใจของหลี่ซูจะดีมาก แต่บางครั้งเขาก็ยังคงอยากจะหาคนมาอวดเบ่งบ้าง
ยิ่งอยากจะต่อสู้สักครั้ง
ตอนนี้ เผชิญหน้ากับมารโบราณคนนี้ เขาก็เข้าใจเล็กน้อยว่า ทำไมตัวร้ายบางคน ถึงได้ตายเพราะพูดมาก
ตัวร้ายหนึ่งคน วางแผนอย่างยากลำบาก ในที่สุดก็สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ อยากจะอวดเบ่งบ้าง สนุกสนานกับความรู้สึกที่สามารถควบคุมทุกอย่างได้บ้าง มิใช่หรือ
แน่นอน หลังจากดูภาพยนตร์มากมายแล้ว หลี่ซูจะไม่ให้โอกาสมารโบราณ
ราชสีห์ฆ่ากระต่าย ยังคงต้องใช้กำลังทั้งหมด
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง คู่ต่อสู้ของเขาในตอนนี้คือมารโบราณ
มารโบราณคนนี้ ก่อนหน้านี้ แน่นอนว่ามิใช่เซียนแท้ธรรมดา ๆ
แม้แต่เซียนวิญญาณก็ยังไม่ใช่
อย่างน้อยก็ต้องเป็นเซียนสวรรค์ มิเช่นนั้น เถาเหยาจะไม่เคยได้ยินเรื่องนี้
เจ้าหมอนี่ ถึงแม้จะยังบาดเจ็บสาหัส พลังยังไม่ฟื้นตัว แต่อาจจะยังคงมีวิธีการต่อสู้ที่สิ้นหวังบางอย่าง
ดังนั้น หลี่ซูเพียงแค่พูดอวดเบ่งหนึ่งประโยค กระจกหกทิศในมือก็เคลื่อนไหว ต่อมา การโจมตีที่เหมือนจะกลืนกินทุกอย่างก็พุ่งเข้าหามารโบราณ
พอดีเลย เอาเจ้าหมอนี่มาฝึกฝน
ดังนั้น มารโบราณจึงร้องไห้ออกมาอย่างรวดเร็ว
หลี่ซูลงมืออย่างเต็มกำลัง การโจมตีนั้นรุนแรงอย่างมาก มิได้ออมมือแม้แต่น้อย มารโบราณถูกโจมตีจนต้องหลบหนีไปมา แต่ก็ยังคงต้องต่อสู้ ภายในเวลาสั้น ๆ ก็ได้รับบาดเจ็บ!
ในฐานะที่เป็นมารโบราณ เขาก็ยังคงมีวิธีการบางอย่าง แต่ในสงครามครั้งนั้นเมื่อหลายปีก่อน ไพ่ตายของเขาล้วนใช้ไปหมดแล้ว
ถูกขังอยู่ด้านล่างนี้มานานนับไม่ถ้วน หลับใหลอยู่ที่นี่ จนถึงตอนนี้บาดแผลของเขายังคงไม่หายดี สามารถแสดงพลังต่อสู้ระดับเซียนแท้ออกมาได้ ก็ไม่ธรรมดาแล้ว
ไพ่ตายของเขาเหลือน้อยมาก จะรับมือการโจมตีของหลี่ซูได้อย่างไร
“พรวด”
เพิ่งจะเริ่มต่อสู้ เจ้าหมอนี่ก็ถูกโจมตีจนกระอักเลือดออกมาแล้ว
และบริเวณโดยรอบ เผ่าสมุทรทะเลตะวันออกต่างก็หวาดกลัวจนต้องถอยไปยังขอบเขต สีหน้าของทุกคนล้วนตกใจ
พวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า เพียงแค่ไม่กี่พันปีผ่านไป พลังของหลี่ซูจะน่ากลัวขนาดนี้
พวกเขายังไม่รู้ว่า ภัยพิบัติครั้งใหญ่กำลังจะมาถึง
มารโบราณหลังจากถูกโจมตีจนกระอักเลือดออกมา ใจของเขาก็กระตุก อ้าปากสูดลมหายใจอย่างรวดเร็ว
“เกิดอะไรขึ้น”
“อ๊ากกกกกก”
เผ่าสมุทรทะเลตะวันออกต่างก็ร้องออกมา ภายในเวลาสั้น ๆ พลังทั้งหมด เลือดเนื้อ พลังชีวิต และอื่น ๆ ของเผ่าสมุทรทะเลตะวันออกเหล่านี้ ถูกมารโบราณดูดไป!
สุดยอด!
มารเหล่านี้โหดเหี้ยมจริง ๆ
พลังของพวกเขา มิใช่ว่าจะนำไปใช้ได้ง่าย ๆ
เผ่าสมุทรทะเลตะวันออกก็รนหาที่ตาย กล้าที่จะทำข้อตกลงกับมารโบราณ
ความจริงแล้ว หากโยวเยวี่ยไม่กำจัดตราประทับมารสวรรค์ เมื่อโยวเยวี่ยเติบโตขึ้น หากวันหนึ่ง มารสวรรค์ถูกบีบให้จนมุม ก็สามารถใช้วิธีการเช่นนี้ ภายในพริบตา ก็สามารถดึงพลังทั้งหมดของโยวเยวี่ยไปได้
พลัง ชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่าง
มาร ก็คือมาร
มิเช่นนั้น ทำไมถึงเรียกพวกเขาว่ามาร
.
หลังจากที่ดูดพลังทั้งหมดของเผ่าสมุทรทะเลตะวันออก มารโบราณผู้นี้เปลวเพลิงมารก็ลุกโชน กลับเริ่มตอบโต้
“เหอะ!”
การตอบโต้ของเจ้าหมอนี่ อยู่ในระดับจิตวิญญาณ ไร้รูปร่าง ไร้เสียง แต่พลังระดับจิตวิญญาณของหลี่ซูในตอนนี้ แข็งแกร่งกว่าขอบเขตของเขาในปัจจุบันมาก
หลี่ซูทำลายมันได้อย่างง่ายดาย และโจมตีอีกหลายครั้ง ทำให้มารโบราณผู้นี้ ถึงแม้จะหลบหนีอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส
“น่ารำคาญ หากพลังของข้าฟื้นตัวแล้ว เซียนวิญญาณธรรมดา ๆ จะต้องกังวลหรือ”
มารโบราณผู้นี้ดวงตาพ่นไฟ อึดอัดใจอย่างมาก!
มิใช่แค่พลังยังไม่ฟื้นตัว เจ้าหมอนี่ในตอนนี้ไพ่ตายทั้งหมดล้วนไม่มี แม้แต่อาวุธก็ไม่มี
ถูกหลี่ซูโจมตีจนน่าเวทนา
หลี่ซูแค่นเสียงเย็นชา ไม่ได้ออมมือแม้แต่น้อย ลงมืออย่างเต็มกำลัง
ถึงแม้มารโบราณจะหลบหนีอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ถูกจำกัดโดยมิติที่นี่ จึงยากที่จะหลบหนีได้
และด้วยพลังของเขาในตอนนี้ เขาก็ไม่สามารถกลับไปยังโลกเซียนมารได้
หากหลุดเข้าไปในความว่างเปล่า สำหรับเขาแล้วมิใช่เรื่องดี
ยิ่งต่อสู้ต่อไป เขาก็อาจจะต้องตายที่นี่ มารโบราณผู้นี้จึงทำได้เพียงกัดฟันสู้
ถึงแม้จะต้องหลุดเข้าไปในความว่างเปล่า ก็ดีกว่าตายที่นี่
แต่ไม่นาน เขาก็พบว่า เขาไม่สามารถออกไปได้!
หลี่ซูในระหว่างที่ต่อสู้ ได้ร่ายมหาค่ายกลออกมา ผนึกที่นี่เอาไว้!
หากไม่มีหลี่ซู เขาก็ยังคงสามารถทำลายมหาค่ายกลนี้ออกมาได้
แต่โลกนี้ไม่มีคำว่า “หาก”
ถูกหลี่ซูโจมตีจนต้องหลบหนีไปมา เขาก็ไม่มีโอกาสทำลายมหาค่ายกลนี้ออกมา!
“น่ารำคาญจริง ๆ!”
มารโบราณผู้นี้หดหู่ใจมาก
แม้แต่ตอนที่ต่อสู้กับเซียนคนนั้น เขาก็ยังคงไม่หดหู่ใจขนาดนี้ อย่างมากก็เพียงแค่พินาศไปพร้อมกัน และอีกฝ่ายตายแล้ว แต่เขายังคงมีชีวิตอยู่
แต่สงครามครั้งนั้น ทำให้ไพ่ตายทั้งหมดของเขาหมดสิ้น เจ้าหมอนี่ในตอนนี้เผชิญหน้ากับหลี่ซูที่แข็งแกร่งเช่นนี้ มิใช่คู่ต่อสู้โดยสิ้นเชิง!
“พรวด!”
ภายใต้ความหดหู่ใจ เจ้าหมอนี่ก็ถูกหลี่ซูโจมตีจนกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง
“นี่เป็นสิ่งที่เจ้าบีบข้า!”
มารโบราณคำรามออกมา พลังแก่นมารในร่างกายเดือดพล่านอีกครั้ง
หากเป็นแบบนี้ต่อไป เขาก็จะต้องตายจริง ๆ
วิกฤตครั้งนี้ เมื่อเทียบกับวิกฤตครั้งนั้นเมื่อหลายปีก่อน อ่อนแอยิ่งกว่า และอันตรายยิ่งกว่า
เขาต้องทำอะไรสักอย่าง หากได้รับบาดเจ็บสาหัสมากขึ้น เผชิญหน้ากับหลี่ซู ก็จะไม่มีพลังต่อต้านอีกต่อไป
“ข้า มารเซียนม๋าเอ่อร์เถิง ขอสาบานด้วยจิตวิญญาณของข้า…”
มารโบราณผู้นี้พึมพำออกมา
“เจ้าหมอนี่จะทำอะไร”
หลี่ซูรู้สึกถึงอันตราย แสงของกระจกหกทิศก็ส่องสว่างขึ้น กระจกหกทิศของเขาในตอนนี้ เทียบเท่ากับกึ่งอาวุธเซียนแล้ว
เมื่อเทียบกับกระบี่แม่เหล็กที่เขาฟื้นฟูแล้ว พลังก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน
ในขณะเดียวกัน กระบี่แม่เหล็กก็พุ่งออกไป
แต่ก็ยังคงช้าไป
ตอนที่การโจมตีของกระจกหกทิศกำลังจะกลืนกินมารโบราณ ดูเหมือนว่าจะมีกลไกบางอย่างถูกกระตุ้นขึ้น บริเวณโดยรอบของเขา หลุมดำหนึ่งหลุมก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน
ต่อมา ฝ่ามือที่เรียวเล็กขาวเนียนหนึ่งคู่ก็ยื่นออกมาอย่างกะทันหัน ต้านทานการโจมตีของหลี่ซูเอาไว้
“ฮิ ฮิ นานแล้วที่ไม่ได้เห็นคำสาบานจิตวิญญาณโบราณเช่นนี้ คำสาบานของเจ้า ข้ารับไว้แล้ว”
พร้อมกับเสียงหัวเราะ ผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดขาว รูปร่างเล็ก กลิ่นอายเซียนลอยฟุ้ง ก็ก้าวออกมาจากหลุมดำนั้น
“ช่วยข้าจัดการเขา จิตวิญญาณของข้าจะเป็นของเจ้า!”
มารโบราณเมื่อเห็นหญิงสาวชุดขาว ก็พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
เสียงของเขาสั่นเทา เพราะกลิ่นอายที่มองไม่เห็นบนร่างกายของหญิงสาว ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก
ถึงแม้ว่าที่นี่จะเป็นส่วนลึกที่สุดของอาณาจักรวิญญาณ แต่ก็ยังคงเป็นอาณาจักรวิญญาณ พลังของหญิงสาวคนนี้ ถูกกดข่มเอาไว้
แต่ในฐานะที่เป็นมาร กลิ่นอายที่สูงส่งอย่างมาก กลับถูกเขารับรู้ได้
ที่ไกลออกไป หลี่ซูขมวดคิ้วเล็กน้อย การปรากฏตัวของหญิงสาวคนนี้ กะทันหันอย่างมาก
ดูท่าทาง มารโบราณผู้นี้น่าจะใช้วิธีการบางอย่าง สาบานด้วยจิตวิญญาณของตนเอง เรียกอีกฝ่ายมา
คล้ายกับนิยายแฟนตาซีบางเรื่องที่หลี่ซูเคยอ่านก่อนข้ามภพ มนุษย์ทำข้อตกลงกับปีศาจ
เพียงแต่ ครั้งนี้ทั้งสองฝ่ายที่ทำข้อตกลง กลับเป็นเซียนมาร
.
แต่กลิ่นอายบนร่างกายของหญิงสาวคนนี้ กลับแปลกประหลาดเล็กน้อย
มิใช่พลังแก่นมาร แต่เป็น… กลิ่นอายเซียนลอยฟุ้ง
“โย่? เซียนเทียม? หล่อเหลาเช่นนี้ สังหารทิ้งก็น่าเสียดาย ไปโลกเซียนมารกับพี่สาวเถิด พี่สาวจะทำให้เจ้ารู้ว่าอะไรเรียกว่าความสุขที่สุดในโลก เป็นอย่างไร”
หญิงสาวคนนั้นเมื่อเห็นหลี่ซู ดวงตาที่งดงามก็เป็นประกาย ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความเย้ายวนใจ มองหลี่ซูด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความรัก
ทำให้หลี่ซูรู้สึกว่า นางตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น
“เป็นเซียนหรือมาร”
หลี่ซูรวบรวมพลัง แต่กลับไม่ได้รับผลกระทบมากนัก
“เซียน แน่นอนว่าเป็นเซียน พี่สาวเป็นเซียนหญิงนะ”
หญิงสาวคนนั้นหัวเราะ “ฮิ ฮิ”
เซียนหญิง!
เชื่อก็ผีสิ!
“อ๊ะ!”
สายตาของหลี่ซู มองไปยังด้านข้างของนาง ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
หญิงสาวคนนั้นก็มองไปโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้ กระบี่หกทิศหนึ่งเล่มก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน
แต่ถูกนางดีดนิ้วออกไป
“เจ้าเป็นเด็กน้อยที่เจ้าเล่ห์จริง ๆ แต่การโจมตีแบบนี้ ไม่มีประโยชน์ต่อพี่สาวหรอกนะ”
หญิงสาวคนนั้นหัวเราะ “ฮิ ฮิ” ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะอยู่ในมือของนาง
จากนั้น นางก็ได้ยินคำว่า “หยุด”
รอยยิ้มของนางแข็งค้างอยู่บนใบหน้า
ในขณะเดียวกัน กระบี่หกทิศจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน แทงทะลุมารโบราณที่อยู่ข้าง ๆ นาง
มารโบราณผู้นี้ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ครั้งนี้ยังสาบานด้วยจิตวิญญาณของตนเอง ทำให้สูญเสียพลังไปมาก ยิ่งไม่ทันได้ตั้งตัว จึงถูกหลี่ซูสังหารในครั้งเดียว
“ตูม!”
ไม่เพียงเท่านั้น การโจมตีของกระจกหกทิศก็มาถึงอีกครั้ง โจมตีมารโบราณจนกลายเป็นโมเลกุล อะตอม
นี่เป็นการสังหารที่แท้จริง ร่างกายและจิตวิญญาณแตกสลาย ไม่เหลือแม้แต่เศษผง!
หากจะสังหาร ก็ต้องสังหารให้สิ้นซาก
มารโบราณตายแล้ว หลี่ซูก็ก้าวเท้าหนึ่งก้าว ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าหญิงสาวคนนั้น
หญิงสาวคนนั้นดวงตาเคลื่อนไหว ดูเหมือนว่า ตอนนี้นางสามารถขยับได้เพียงดวงตาเท่านั้น
