บทที่ 353 เรื่องเหลือเชื่อ? หรือแค่พูดเหลวไหล?
ณ ภูเขาหมอกสวรรค์ นิกายอู๋เต้า ยามเย็น ที่ด้านล่างประตูสำนัก ชูหยวนยืนอยู่ตรงนั้น ประสานมือไว้ด้านหลัง มองดูถูเสวี่ยซีและถูเย่หลินที่กำลังงุนงงถูกลี่เอ้อร์กังพาขึ้นเขาไปอย่างเงียบๆ ขณะที่มอง รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา สองศิษย์นี้อาจกล่าวได้ว่าต้องล้มเหลวอย่างแน่นอน ใครมาก็ไม่มีประโยชน์ คราวนี้เขา...
