บทที่ 28 คำให้การของหลิวหงเอี้ยน (ตอนที่ 1)
หลิวหงเอี้ยน เลื่องชื่อในวงการโจรตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยฝีมืออันเหนือชั้น เธอได้รับฉายา “เฟยเอ้อร์” เมื่ออายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เธอเดินทางไปทั่วและก่อเหตุอย่างไม่มีผิดพลาด
สองเดือนก่อน เธอมาถึงเมืองซินเฉิง และก่อเหตุลักทรัพย์ 5 ครั้ง กวาดเงินไปกว่า 500,000 หยวน ซึ่งทำให้ตำรวจซินเฉิงเริ่มตามล่าเธอ ด้วยนิสัยไม่อยู่ที่ใดนาน หลิวหงเอี้ยนจึงรอดพ้นการจับกุมมาตลอด
แต่ครั้งนี้ เธอทำพลาดเล็กน้อย
วันที่ 2 มิถุนายน เธอใช้ชื่อปลอมซื้อตั๋วรถไฟเพื่อเดินทางไปภาคใต้ ระหว่างที่รอขึ้นรถไฟ มีชายชุดดำสี่คนเข้ามาหาเธอ พวกเขาบอกว่า "นายของพวกเขามีข้อเสนอธุรกิจใหญ่ที่อยากคุยกับเธอ"
หลิวหงเอี้ยนปฏิเสธในตอนแรก แต่เมื่อพวกเขาเสนอค่าตอบแทน 5 ล้านหยวน เธอเริ่มลังเล
หลิวหงเอี้ยนวางแผนไว้ว่าจะเลิกอาชีพโจรเมื่อเก็บเงินได้ครบ 20 ล้านหยวน เพราะเธอรู้ดีว่า “เดินเลียบแม่น้ำทุกวัน ย่อมมีวันเปียกน้ำ” ในที่สุดตำรวจอาจจับตัวเธอได้ แต่ เงินจำนวนมหาศาล ครั้งนี้ดึงดูดใจเธอ
“งานนี้แค่จบ ฉันก็เลิกได้” เธอคิด และจึงยกเลิกแผนเดินทางออกจากซินเฉิง
ชายชุดดำพาเธอไปพบ หม่าเซิ่งหนาน ในร้านน้ำชาที่ชื่อ หยุนไหลเซวียน
หม่าเซิ่งหนาน กล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า:
“ฉันต้องการให้ใครบางคนตาย”
หลิวหงเหยียนตอบ:
“ฉันเป็นขโมย ไม่ใช่ฆาตกร”
หม่าเซิ่งหนานอธิบาย:
“ฉันไม่ต้องการให้เธอฆ่าใคร เพียงแต่ช่วยทำให้การตายของคนคนนี้ดูเหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย เพื่อไม่ให้ตำรวจสงสัย”
เมื่อหม่าเซิ่งหนานเสนอเงินเพิ่มอีก 2 ล้านหยวน รวมเป็น 7 ล้านหยวน หากงานสำเร็จ หลิวหงเอี้ยนจึงตอบตกลง
หม่าเซิ่งหนานยอมรับว่า คนที่เขาต้องการฆ่าคือ ไป๋ปิง คนรักของเขา เขาบอกว่า:
“ฉันรักเธอมากเกินไปจนรู้สึกว่าตัวเองควบคุมไม่ได้ ฉันต้องฆ่าเธอ เพื่อปลดปล่อยตัวเอง”
หลิวหงเอี้ยนติดต่อ ฟางเหมียว ผู้เชี่ยวชาญด้านการสะกดจิตระดับโลกที่เธอเคยช่วยชีวิตมาก่อน ฟางเหมียวตกลงช่วยและปลอมตัวเป็น เสี่ยวเหวิน แม่บ้านของไป๋ปิง เพื่อเข้าบ้านของเธอได้อย่างแนบเนียน
เสิ่นเฟยตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น:
“ฟางเหมียวปลอมตัวเป็นเสี่ยวเหวิน?”
หลิวหงเอี้ยนยืนยัน:
“ใช่ ด้วยเครื่องมือจากอุตสาหกรรมภาพยนตร์ เธอสามารถปลอมตัวเป็นคนอื่นได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยไม่ต้องพึ่งการทำศัลยกรรม”
หลิวหงเอี้ยนเล่าต่อ:
“วันที่ 15 ธันวาคม ฟางเหมียวเข้าไปในวิลลาหมายเลข 19 และใช้การสะกดจิตลึกเพื่อควบคุมไป๋ปิง จนทำให้ไป๋ปิงฆ่าตัวตายโดยการจมน้ำในห้องน้ำในคืนวันที่ 16 ธันวาคม”
ระหว่างที่ฟางเหมียวดำเนินการ ลิ่วจึ หัวขโมยบังเอิญเข้ามาในบ้าน ฟางเหมียวจึงต้องสะกดจิตเขาด้วย
เสิ่นเฟยรู้สึกเย็นสันหลังและถามว่า:
“แล้วเรื่องที่ลิ่วจึบอกว่าเขาเห็นผี เป็นคุณที่อยู่เบื้องหลังใช่ไหม?”
หลิวหงเอี้ยนยิ้มอย่างลึกลับและตอบว่า:
“ใช่แล้ว ฟางเหมียวพบรูปถ่ายของหญิงชราคนหนึ่งที่ดูน่ากลัวมากในบ้านของไป๋ปิง เธอคิดว่ามันน่าสนุกดี จึงทำหน้ากากตามภาพนั้นเพื่อใช้ในการหลอกคน”
“ตอนนั้นทำไปเพียงเพราะความสนุกสนาน ไม่คิดเลยว่าจะได้ใช้จริงในภายหลัง”
เสิ่นเฟยนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตระหนักว่าคดีนี้ซับซ้อนเกินกว่าที่คาดคิด เขาเงยหน้ามองหลิวหงเอี้ยน และรู้ว่าคำให้การนี้จะนำไปสู่ความจริงที่มืดมนยิ่งกว่าเดิม
