บทที่ 239: ยาแช่เท้า
หลัวอี้หางได้รับโทรศัพท์จากฉีรั่วมู่ ขณะที่เขากำลังเดินทางกลับบ้านพร้อมพัสดุจากในเมือง หลังจากฟังเรื่องราวของพ่อเขาแล้วก็รู้สึกน่าสนใจ “พวกคุณแค่บดแล้วนึ่งเหยื่อตกปลาเอาง่ายๆ จริงๆ แล้วได้ผลขนาดนั้นเชียว?” “ก็ใช่น่ะสิ บ้านพ่อนายมีกลิ่นเหมือนตลาดปลาเลย พ่อนายยังไม่ได้ลองบ้างเหรอ?” “พ่อผมยังไม่ถึงวันต...