บทที่ 170 กลับตระกูลซุน
“แล้วข้าล่ะ ซูฉางชิง ข้ามีสิทธิ์พูดบ้างไหม” ซุนเจียงหรูกอดปกป้องซูเล่อหยุน มองซูฉางชิงด้วยสายตาจริงจัง ความรู้สึกเก่าที่เคยมีในสายตานั้นได้หายไปหมดสิ้น ซูฉางชิงรู้สึกหัวใจเต้นผิดจังหวะ เขารู้สึกถึงความไม่ถูกต้อง “เจ้าหมายความว่ายังไง” ซุนเจียงหรูมองเขาด้วยสายตาเย็นชา รอคำตอบจากเขา ซูฉางชิงพูดไม่ออก ...
