ตอนที่แล้วตอนที่ 31 อาหารจีนที่แท้จริง (3)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 33 โดจินชิ

ตอนที่ 32 ลูกค้าที่มาเอง


ตอนที่ 32 ลูกค้าที่มาเอง

เซี่ยหยูจัดการห้องครัวเสร็จแล้วเดินออกมา เห็นจานเปล่า 2ใบกับหม้อดินใบหนึ่งวางอยู่บนเคาน์เตอร์รอให้เขาเก็บ

"เอ่อ..."

เหลือบมองไปเห็นชามข้าว 2ชามไม่ถูกแตะต้องเลย เซี่ยหยูถึงกับปรี๊ดพุ่งขึ้นมาบนหัว

"แบบนี้พวกเธอจะอิ่มเหรอ?" เขามองเสี่ยวหย่าและมู่เสี่ยวเย่วอย่างสงสัย

"อิ่มไปทำไมล่ะ?"

"ฉันไม่ต้องกินข้าว อยากกินแค่กับข้าวอย่างเดียว!" มู่เสี่ยวเย่วพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนเป็นเรื่องปกติ

เซี่ยหยูยักไหล่ คู่รักคู่นั้นก็ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ มองเขาตาละห้อย

เห็นแบบนั้น เซี่ยหยูจึงชี้ไปที่เมนูบนผนัง "วันนี้ทำแค่ 6อย่างนั้น สั่งซ้ำไม่ได้นะ! ไม่งั้นให้เงินมาก็ไม่ทำ!"

มู่เสี่ยวเย่วดึงแขนเสื้อของเหรินเสว่ยแฟนคลับสาว ส่วนแฟนหนุ่มนักร้องจาก niconico เม้มปากพูดเบาๆ ว่า

"ฉันขอสั่งเต้าหู้ผัดหม่าล่า มันฝรั่งเส้นผัด กับหมูผัดสับปะรด"

"ได้ครับ รอประมาณครึ่งชั่วโมงนะ" เซี่ยหยูจ้องมู่เสี่ยวเย่วที่ทำหน้าตาภูมิใจ "เธอช่วยเก็บเงินให้หน่อย!"

พูดจบก็หมุนตัวกลับเข้าครัวไป

"เย้~"

มู่เสี่ยวเย่วโบกกำปั้นน้อยๆ อย่างตื่นเต้นในร้าน "ฉันฉลาดจังที่ไม่กินข้าว ไม่งั้นท้องคงอิ่มไปแล้ว!"

เธอลูบท้องน้อยที่อิ่มไปครึ่งหนึ่ง แล้วทำหน้าภูมิใจ

"พี่เสี่ยวเย่วคะ นี่เงินค่ะ" เหรินเสว่ยหยิบกระเป๋าสตางค์ของตัวเองออกมา สามอย่างรวม 8,500 เยน

เธอหยิบธนบัตรใบละ 5,000 เยนหนึ่งใบ ใบละ 2,000 เยนหนึ่งใบ และใบละ 1,000 เยนอีกหนึ่งใบ แล้วก็เหรียญ 500 เยนอีกหนึ่งเหรียญ

ยัดใส่มือทั้ง 2ข้างของมู่เสี่ยวเย่ว เธอคิดอย่างรอบครอบมาแล้วว่ามู่เสี่ยวเย่วไม่มีเงินทอน

คราวนี้แฟนหนุ่มของเธอ มิซุทานิ ชุน ที่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่มีอารมณ์เกรี้ยวกราดเหมือนตอนเพิ่งเดินเข้าร้านแล้ว

สายตาจับจ้องอยู่ที่ห้องครัวที่ปิดสนิท เห็นได้ชัดว่ากำลังรอคอยอาหารอร่อยที่กำลังจะมา

เขากลืนน้ำลายรอ

ไม่ถึง 20นาที เซี่ยหยูก็ยกอาหาร 3อย่างออกมา

ใน 3อย่างนี้ มีแค่หมูผัดสับปะรดที่ใช้เวลาหน่อย การหมักและทอดทำไปพร้อมกับทำอาหาร 2อย่างที่เหลือได้

ครั้งนี้แทบจะเป็นการทำ 3อย่างพร้อมกัน เตรียมวัตถุดิบที่ต้องใช้ไว้ให้พร้อม พอถึงเวลาปรุงก็ควบคุมจังหวะได้ง่าย

"เชิญลิ้มลองได้เลย"

เมื่อวางอาหาร 3อย่างที่ยังร้อนระอุบนเคาน์เตอร์ เซี่ยหยูจึงเก็บเงินที่มู่เสี่ยวเย่ววางไว้บนโต๊ะ เอาไปใส่ในลิ้นชักเก็บเงินหลังร้าน

"นี่คงเป็นเงินก้อนแรกสินะ?"

เงินไม่มาก 8,500 เยน หักต้นทุนแล้วก็กำไรหลายเท่า

เซี่ยหยูลูบธนบัตรในลิ้นชัก แปลกที่ว่าตอนนี้เงินกลับไม่น่าดึงดูดเท่าการฝึกฝนวิชาทำอาหาร

เขารู้สึกว่าคันไม้คันมืออีกแล้ว ไม่สนใจว่ามู่เสี่ยวเย่วจะฟังอยู่หรือเปล่า รีบสั่งให้เธอช่วยดูร้าน แล้วกลับเข้าห้องนอนอีกครั้ง เข้าสู่ห้วงมิติระบบครัวเชฟเทพ

"เฮ้ หายไปไหนหมด?"

มู่เสี่ยวเย่วเห็นอาหารหายไปอย่างรวดเร็ว เพิ่งเอาขึ้นโต๊ะก็จะหมดแล้ว

และรู้ตัวว่าไม่ดีแน่ เธอรีบหันหลังจะสั่งข้าวอีก 4ชาม แต่เคาน์เตอร์กลับไม่มีใครอยู่เลย

เธอได้แต่บ่นพึมพำ แล้วเดินเข้าครัวเอง

ยังดีที่อาหารกินกับข้าวได้ดี อาหารคำหนึ่ง ข้าว 2-3คำ เฉลี่ยแล้วแต่ละคนกินไป 2ชาม สุดท้ายก็อิ่มกันทั่วหน้า

"ฮ้า" เธอนั่งพิงเก้าอี้อย่างไร้มารยาท มู่เสี่ยวเย่วทำหน้าพอใจ พร้อมทำปากจุ๊บจิ๊บ

"ฝีมือทำอาหารไอ้เด็กบ้านั่นดูเหมือนจะพัฒนาขึ้นอีกแล้วนะ แต่ว่าอาหารหลายอย่างนี้ ก็ยังไม่อร่อยเท่าเต้าหู้หม่าล่าเวทมนต์เมื่อคืนนี้ น่าโมโห! น่าโมโหจริงๆ!"

"เขาคงไม่ได้ตั้งใจทำอาหารจริงๆ หรอก เฮอะ ในฐานะเชฟหลักน่ะ ควรจะแสดงฝีมือที่ดีที่สุดออกมาสิ!" มู่เสี่ยวเย่วเช็ดปากสะอาดแล้วพูดอย่างไม่ยอมรับใคร ด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังประณามความไม่ยุติธรรมครั้งนี้

เสี่ยวหย่านึกถึงอาหารเวทมนต์เมื่อคืน แล้วเงียบไปครู่หนึ่ง จึงยิ้มขื่นพูดว่า

"มู่เสี่ยวเย่ว เธอก็พอใจสะบ้างสิ อาหารแบบนั้นไม่ใช่ว่าจะใช้เงินซื้อกินได้นะ พวกเราถือว่าโชคดีมากแล้ว"

ได้ยินดังนั้น มู่เสี่ยวเย่วก็พยักหน้าอย่างจริงจัง

"ใช่!"

"ฉันสงสัยมากเลยว่า ไอ้หมอนั่นคงอยากจะเอาใจแฟนสาวหน้าตาเหมือนนางฟ้าของเขา

อวดฝีมือทำอาหาร ส่วนพวกเราก็แค่ได้ผลพลอยไปด้วย...

เหมือนแค่ให้อาหารแมวจรหมาจรข้างถนนนิดหน่อย!" พูดถึงตรงนี้มู่เสี่ยวเย่วก็กัดฟันกรอด

ผัวะ! เสี่ยวหย่าฟาดมือลงบนหน้าผากเรียบเนียนของมู่เสี่ยวเย่ว พูดอย่างไม่มีอารมณ์ว่า

"ได้กินของอร่อย ก็ต้องรู้จักขอบคุณเชฟด้วยนะ!"

เหรินเสว่ยที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ งงไปหมด พอนึกขึ้นได้ก็แปลให้มิซุทานิ ชุนฟังเบาๆ

"เชฟหนุ่มคนนั้น ยังมีอาหารที่อร่อยกว่านี้ที่ยังไม่ได้ทำออกมาอีกเหรอ?" มิซุทานิ ชุนอ้าปากค้าง

หลังจากกินอาหารไป 6อย่าง ความหลังที่แย่ๆต่ออาหารจีนในหัวเขาถูกพลิกกลับและล้างออกไปจนหมดสิ้นแล้ว

ถ้าจะพูดว่าอาหารญี่ปุ่นเป็นงานศิลปะที่พิถีพิถันทุกรายละเอียด

ตอนนี้ในใจของมิซุทานิ ชุน อาหารจีนก็เหมือนภาพวาดทิวทัศน์แบบจีนที่ใช้หมึกสาดลงบนกระดาษ

เต็มไปด้วยรสชาติที่อิสระและเป็นธรรมชาติ วัตถุดิบนานาชนิดผสมผสานกัน เครื่องปรุงรสที่เหลือเชื่อและเต็มไปด้วยกลิ่นอายวัฒนธรรม

สุดท้ายก็ปรุงเป็นอาหารที่ทำให้ลิ้นได้รับความสุขสุดขีด

มิซุทานิ ชุนที่ชอบอาหารญี่ปุ่น รสนิยมกลับตรงกันข้ามกับการแต่งตัวสไตล์ชิบูยะของเขาโดยสิ้นเชิง เขาชอบรสจืด

แต่หลังจากกินอาหารจีน "รสจัด" ติดต่อกัน 6อย่าง มิซุทานิ ชุน กลับไม่รู้สึกว่ามีน้ำมันมากหรือรสซอสแปลกๆ และไม่มีอะไรที่ทำให้เขารังเกียจเลย มันช่างน่าอัศจรรย์

เหรินเสว่ยแฟนสาวดึงแขนมู่เสี่ยวเย่วไว้ ผู้หญิง 3คนก็คุยกันจ้อกแจ้ก

มิซุทานิ ชุนถอนหายใจ นั่งลง หยิบมือถือขึ้นมาเปิดทวิตเตอร์ โพสต์ข้อความออกไป

"ขอโทษครับ ผมผิดเอง!"

"ผลงานของร้านอาหารจีนเล็กๆ ร้านนี้ คุ้มค่ากับราคามาก

ในทางกลับกัน เมื่อเทียบกับรีสอร์ท ร้านอาหารหรู และโรงแรมหรูในเครือโทสึกิแล้ว ราคาอาหารถือว่าถูกมาก ไม่ถึงหมื่นเยน

กินแค่ 3อย่าง ก็สามารถได้รับความสุขทางลิ้นอย่างสุดยอด ผมคิดว่าต่อไปผมคงจะเป็นลูกค้าประจำของร้านนี้..."

"สุดท้าย ผมอยากจะพูดว่า..."

"ผมรักคุณ อาหารจีนที่แท้จริง!"

โพสต์เสร็จ มิซุทานิ ชุนก็ได้ระบายความดีใจและความรู้สึกซับซ้อนในใจออกมาจนหมด

ในตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไป มิซุทานิ ชุนรู้สึกทันทีว่าก้อนหินใหญ่ที่ขวางกั้นระหว่างเขากับแฟนสาวได้เคลื่อนออกไปอย่างเงียบๆแล้ว

ช่องว่างทางวัฒนธรรมไม่ใช่ว่าจะไม่มีทางแก้ไข ตอนนี้เขาก็ถูกอาหารจีนแท้ๆ จับใจไปแล้ว

รสนิยมอาหารในชีวิตประจำวันของทั้งคู่ก็ใกล้เคียงกันมากขึ้นไม่ใช่หรือ?

คิดแล้ว มุมปากของมิซุทานิ ชุนก็ปรากฏรอยยิ้มหวานนิดๆ

ความทรงจำตลอด 4ปีที่ผ่านมาผุดขึ้นมาชัดเจน

บางทีหลังเรียนจบอีกไม่นาน พวกเขาอาจจะได้ก้าวขึ้นสู่พิธีวิวาห์อันศักดิ์สิทธิ์ก็ได้

เซี่ยหยูไม่รู้เลยว่าอาหารของเขาได้คลายปมในใจของมิซุทานิ ชุน

ไม่งั้นเขาคงจะสวมเสื้อคลุมของกลุ่ม FFF ถือคบเพลิง และตะโกนคำขวัญ "เผา เผา เผา" แน่ๆ

หลังจากโพสต์ทวีต วงการนักร้องniconicoก็วิพากษ์วิจารณ์กันอื้ออึง

เพื่อนๆหลายคนติดต่อมาสอบถาม เมื่อถูกถามมากเข้า มิซุทานิ ชุนก็เลยโพสต์ทวีตอีกครั้ง เขียนที่อยู่ของร้านอาหารเซี่ยอย่างละเอียด

"โตเกียว, เขตไทโต, สถานีอุเอโนะ, ถนนอาเมะโยโกะโช 7-16"

"นี่ไม่ใช่โฆษณา ไม่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ทางการค้าใดๆ และผมขอรับประกันด้วยชื่อเสียงของตัวเอง อาหารที่นั่นคุ้มค่าเกินราคาแน่นอน!"

นี่ก็เป็นโฆษณาอีกอันหนึ่ง

แถมยังเป็นการประชาสัมพันธ์แบบสมัครใจ เป็นตัวอย่างที่ดีของการเป็นกองเชียร์แบบธรรมชาติ

อย่างไรก็ตาม คราวนี้เซี่ยหยูไม่รู้เลยว่าร้านเล็กๆ ของเขากำลังแพร่กระจายในหมู่ยูทูปเบอร์และแฟนคลับของนิโคนิโคอย่างช้าๆ

เซี่ยหยูที่กำลังพยายามอย่างหนักในครัวระบบเชฟเทพ เริ่มฝึกฝนเมนูสำหรับสัปดาห์หน้าแล้ว

--------------------------------

ฝากติดตาม สนับสนุน และเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ

หากพบคำผิด แจ้งได้เลย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด