บทที่ 73 คิดว่าเธอหลงรักฉันแล้ว , ถูกทิ้งเหมือนสิ่งของไร้ค่า
เสียงของหยานเชียนอี้เบาแทบจะกลบด้วยเสียงกรีดร้องรอบๆ แต่ก็ไม่พ้นหูของมู่หยุนเลี่ย เขารีบกลับมาหาเธอ แล้วอุ้มเธอขึ้นทันที เชียนอี้ที่กำลังอยู่ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น ยากที่จะต่อต้านผลของยา เธอหมดแรงจนไม่สามารถขยับได้ เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วก็สลบไปอีกครั้ง มู่หยุนเลี่ยมองดูมือเล็กๆ ของเธอท...
