บทที่ 67 สองคนที่ห่างเหิน ชินลั่วแกช่างเลวร้ายยิ่งกว่าตัวร้ายเสียอีก
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนรู้สึกตกตะลึง หวาดกลัว และไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น เจียงเสวี่ยฉีตัวสั่นเทาด้วยความกลัว เธอทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดเรี่ยวแรง เธอจ้องมองพี่จื่อเสวียน คนที่เธอเคารพรักและชื่นชอบมากที่สุด ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ "ทำไม...ทำไมถึงเป็นแบบนี้..." "พี่จื...
