บทที่ 235 สี่สิบสองจินครึ่ง!
ลุงฉีตกปลามาสิบกว่าปีแล้ว ครั้งนี้ที่เขาตะโกนก็เพราะว่าปลาขึ้นเร็วมาก ใส่เหยื่อลงไปในน้ำแป๊บเดียวก็ติดเบ็ด ทำเอาเขาตกใจเล็กน้อย หลังจากร้องตะโกนไปสองที เขาก็กลับมาใจเย็นได้อีกครั้ง วางไม้เบ็ดกับท้อง ก้มตัวลงหมุนรอกเบ็ด ค่อยๆ ดึงเชือกและปล่อยให้ปลาเหนื่อย ไม่นาน ผิวน้ำก็เกิดแสงสีเงินระยิบระยับ ปลาโผ...