บทที่ 182 การลงมาย้อนกลับ, เมืองดินแห่งหนึ่ง
เวิ่นเหยียนแบกกระเป๋าเดินทางออกเดินทาง ความเร็วไม่ได้เร็วมากนัก หนึ่งวันคาดว่าเดินได้ประมาณร้อยกิโลเมตร สิ่งที่ยากที่สุดก็คือในป่าเปลี่ยวของแดนผี ความเงียบ ความตาย ความมืดมิด และทุ่งร้างอันกว้างใหญ่ไพศาล เดินไปร้อยกิโลเมตรก็แทบไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงใดๆ เขาไม่สามารถมองเห็นเส้นขอบฟ้าของเทือกเขาทา...
