Chapter 160 มีชื่อกี่ชื่อกันแน่
พิธีกรประมูลรู้สึกกระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย เขาเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อนที่การประมูลจะเริ่มขึ้น
พวกเขาเคยพิจารณาปัญหานี้มาก่อน แต่ปฏิกิริยาของทุกคนอยู่นอกเหนือความคาดหมายของพวกเขา
โชคดีที่พวกเขาได้เตรียมแผนสองไว้แล้ว
ดังนั้น พิธีกรประมูลจึงยิ้มและพูดว่า "ครั้งนี้เราไม่ได้ประมูลแค่อาคารหลังนี้ อันที่จริงยังมีอาคารคุณภาพระดับ S อีกหลังหนึ่ง"
"อย่างไรก็ตาม อาคารทั้งสองหลังนี้ต้องประมูลพร้อมกัน ดังนั้นโปรดดูอาคารหลังที่สอง"
พิธีกรประมูลจึงเปิดเผยอาคารหลังที่สองทันทีเพื่อให้ทุกคนได้เห็นคุณสมบัติ
แต่ก็ยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่วิพากษ์วิจารณ์ว่าบ้านประมูลแห่งนี้ไร้ยางอาย
ถ้าปฏิกิริยาของพวกเขาไม่เย็นชาเกินไป พวกเขาคงจะประมูลอาคารหลังแรกก่อน แล้วค่อยตามมาด้วยอาคารหลังที่สอง และคงจะไม่ประมูลอาคารทั้งสองหลังพร้อมกันเลย
ถ้าพวกเขาสนใจอาคารหลังที่สอง พวกเขาจะต้องจ่ายในราคาที่แน่นอนเพื่อซื้อมัน โดยไม่คำนึงว่าพวกเขาเต็มใจที่จะซื้ออาคารหลังแรกหรือไม่
โดยธรรมชาติแล้ว พวกเขาเกลียดความจริงที่ว่าบ้านประมูลรู้ทันจริงๆ
ให้พวกเขาดูว่าอาคารหลังที่สองนี้คืออะไร
[อาคาร: อู่ต่อเรือเหล็กกล้า]
[คุณภาพ: S]
[คำแนะนำ: สามารถสร้างอู่ต่อเรือเหล็กกล้าได้ ]
หลังจากเห็นอาคารหลังนี้ ทุกคนก็ตกตะลึงอีกครั้ง
ทำไมถึงเป็นอาคารไร้ค่าอีกแล้ว?
แม้ว่า [อู่ต่อเรือเหล็กกล้า] นี้จะดีกว่า [รังปีศาจแมงมุม] ก่อนหน้านี้ แต่อย่างน้อยหน้าที่ของมันก็ค่อนข้างดี
แต่ความจริงก็คือ
มหาสมุทรถูกยึดครองโดยสัตว์ประหลาดทางทะเลหลายชนิดมานานหลายร้อยปีแล้วในขณะที่สัตว์ประหลาดฟื้นคืนชีพ
มนุษย์ในยุคปัจจุบัน ไม่มีใครสร้างอาคารรากฐานบนชายหาด
แม้ว่าจะมีบาง แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าสัตว์ประหลาดทางทะเลตัวไหนกินพวกมันจนไม่เหลือกระดูก
มหาสมุทรเป็น 'ดินแดน' ที่มนุษย์ไม่สามารถล่วงละเมิดได้มานานแล้ว
ดังนั้น [อู่ต่อเรือเหล็กกล้า] นี้จึงสามารถสร้างติดกับแม่น้ำได้เท่านั้น
แต่มนุษย์ในยุคปัจจุบันนี้ แม้แต่สัตว์ประหลาดบนบกยังกำจัดไม่ได้ แล้วจะมีเรี่ยวแรงไปจัดการกับสัตว์ประหลาดทางทะเลในน้ำได้อย่างไร?
การสิ้นเปลืองทรัพยากรทางการเงินและวัสดุไปกับการต่อเรือ ย่อมดีกว่าการสร้างอาคารอื่นๆ เพิ่มขึ้น
แม้ว่าจะซื้อมา หาก [อู่ต่อเรือเหล็กกล้า] นี้ไม่ได้สร้างขึ้นริมแม่น้ำ ก็จะไม่มีผลอะไรเลย
ฐานที่มั่นส่วนใหญ่ของพวกเขาอยู่บนบก หากซื้ออาคารหลังนี้ พวกเขาจะต้องส่งคนจำนวนมากไปเฝ้าแม่น้ำและป้องกันสัตว์ประหลาดทางทะเลในน้ำ
เงื่อนไขและข้อจำกัดมากมายได้ลดคุณค่าของอาคารหลังนี้ลงอย่างมาก
แต่ก็ยังมีบางคนที่สนใจ [อู่ต่อเรือเหล็กกล้า] นี้
บ้านประมูลนำอาคารไร้ประโยชน์สองหลังมารวมกันเพื่อประมูล ทำให้หลายคนหมดความสนใจ
มีเพียงผู้ที่มีฐานที่มั่นอยู่ใกล้แม่น้ำเท่านั้นที่จะประมูลอาคารหลังนี้
ส่วนคนอื่นๆ ไม่มีเจตนาจะประมูลเลย
โจวเยี่ยนหัวเราะในใจอีกครั้ง
เขาไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับสถานการณ์ในมหาสมุทร แต่ตอนนี้เขามีอาคารหลังนี้แล้ว เขาก็มีความคิดเล็กๆ น้อยๆ
ทะเล บก และอากาศ ตอนนี้เขามีความสามารถในการต่อสู้บนบกเท่านั้น
แต่เขาต้องเผชิญหน้ากับมหาสมุทรอย่างแน่นอนในอนาคต หากเขาไม่มีความสามารถในการจัดการกับสัตว์ประหลาดในมหาสมุทร การเดินทางของเขาก็จะไร้ค่า
เตรียมพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทะเลล่วงหน้า และจะได้ไม่ต้องตะลึงงันเมื่อต้องเผชิญหน้ากับทะเลในอนาคต
ดังนั้น เขาจะไม่มีทางปล่อยอาคารทั้งสองหลังนี้ไปอย่างแน่นอน
ส่วนเรื่องการประมูลแข่งกับเขา
เขามองไปที่สปิริตคอยน์ของดินแดน
โอ้พระเจ้า!
ไม่ต้องนับรวมไอเทมที่ซื้อมาสะสม จำนวนสปิริตคอยน์เพียงอย่างเดียวก็มากกว่า 80,000 ล้านแล้ว
แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเขามีเงินเท่าไหร่แน่
แต่แน่นอนว่าเขาเป็นมหาเศรษฐี
เป้าหมายต่อไปของฉันคือการกลายเป็นมหาเศรษฐี
...
ในฐานะบุคคลที่เที่ยงธรรม เขาจะฉวยโอกาสนี้บุกเข้าไปในกลุ่มศัตรูและดูว่าชีวิตของพวกนายทุนเหล่านี้เสื่อมทรามแค่ไหน!
เขาไม่เคยรู้จักความสุขของพวกนายทุนเหล่านี้มาก่อน
แต่ตอนนี้ เขาได้แทรกซึมเข้าไปในกลุ่มนายทุนเหล่านี้ได้สำเร็จและกลายเป็นนายทุนที่ทุกคนสาปแช่ง
แต่เขาสาบานว่าเขามีเงินแค่ไม่กี่ร้อยล้าน
ดังนั้น เพื่อที่จะเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงชีวิตที่เสื่อมทรามของพวกนายทุนเหล่านี้ ก่อนอื่นเขาต้องเรียนรู้วิธีการเสื่อมเสียก่อน
นี่ถือได้ว่าเป็นการเสียสละตัวเองเล็กๆ น้อยๆ เพื่อบรรลุเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่า
เพื่อให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นได้รู้ว่าชีวิตที่เสื่อมทรามของนายทุนนั้นน่ารังเกียจเพียงใด
นายทุนที่ประสบความสำเร็จต้องซื้อทุกอย่างที่ชอบ
นี่คือเส้นทางที่นายทุนผู้ตกต่ำต้องดำเนิน
เขากำลังรอให้พิธีกรประมูลเสนอราคา
เมื่อพิธีกรประมูลเรียกราคาต่ำสุดที่ 'ห้าล้าน' สปิริตคอยน์ เขาก็พูดขึ้นมาตรงๆ ว่า "สิบล้านสปิริตคอยน์"
จากนั้นเขาก็เห็นทุกคนจ้องมองมาที่เขา
เขาจึงหลุดปากออกไปว่า "ยี่สิบล้านสปิริตคอยน์"
ทุกคน: "Σ( ° △ °)"
ผลก็คือ ทุกคนเงียบไปด้วยคำพูดสองคำของเขา
สำหรับอาคารทั้งสองหลัง พวกเขาไม่คิดว่ามันจะมีมูลค่าถึงสิบล้านด้วยซ้ำ
แต่คุณโชคดี คุณตะโกนออกมาจริงๆ ว่ายี่สิบล้าน
พวกเขามีความกล้าที่จะแข่งขันหรือไม่?
ในท้ายที่สุด เขาก็ซื้ออาคารทั้งสองหลังนี้ในราคา 20 ล้านสปิริตคอยน์
บ้านประมูลกำไรมหาศาลอีกแล้ว
เขารู้สึกหมดหนทางจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้อยากทำเงิน แต่ไม่มีใครแข่งขันกับเขา และนี่ก็ทำให้เกิดปัญหา
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้อาคารทั้งสองหลังนี้ หากนำออกประมูลในทวีปฉางหลาน รับรองได้เลยว่าขายได้หลายร้อยล้าน
แต่เขาไม่ได้ขาดแคลนเงิน เขาไม่ได้ขาดแคลนเงินเลย
สินค้าชิ้นต่อๆ มาก็ถูกประมูลไปเรื่อยๆ แต่โจวเยี่ยนก็ไม่สนใจอีกต่อไป
เขาจากไปทันทีและมาที่ห้องซื้อขายวีไอพี
คนที่มารับเขาคือ ลั่ว เจียหาว พิธีกรประมูล ครั้งนี้เขาดูเคารพนับถือมากกว่าเมื่อก่อน เขาพูดกับโจวเยี่ยนด้วยท่าทีที่เป็นมิตรว่า "ฉันยังไม่รู้จักชื่อของคุณเลย"
"เรียกฉันว่า โจว ซิงชิง ก็พอ" โจวเยี่ยนพูดไร้สาระ
แต่โจวเยี่ยนโกหกเก่งเกินไป ใบหน้าของเขาไม่แดงก่ำและหัวใจของเขาก็ไม่ได้เต้นแรง
"คุณมีสองชื่อเหรอ?" ลั่ว เจียหาวถาม
อีกฝ่ายถึงกับตะลึง หากเขาจำไม่ผิด คนที่เซ็นสัญญา น่าจะเป็นโจวเยี่ยน
(คุณไม่สามารถใช้นามแฝงเมื่อลงนามในข้อตกลง)
เขาแค่ไม่ได้ถามชื่อจริงของอีกฝ่ายอย่างเป็นทางการ ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่เห็นชื่อจริงที่อีกฝ่ายเซ็นไว้ในข้อตกลง
ทันใดนั้น โจวเยี่ยนก็นึกขึ้นได้ว่าตอนที่เซ็นสัญญาก่อนหน้านี้ เขาสามารถเซ็นชื่อจริงของเขาได้เท่านั้น
เขาตอบกลับทันที: "ที่บ้านเกิดของผม คนเรามีชื่อหลายชื่อ ชื่อเล่นของผมคือ เจย์ โชว ชื่อในวงการของผมคือ โจว เฉิน ชื่อจริงของผมคือ โจวเยี่ยน และนามปากกาของผมคือ โจว ซูเหริน แต่อีกชื่อที่คนภายนอกชอบเรียกผมคือ โจว ซิงชิง"
ลั่ว เจียหาว: "(๑°⌓°๑)"
เขาสับสนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะเรียกเขาว่าอะไร
โจวเยี่ยนไม่ได้จากไป แต่พูดว่า "ฉันอยากจะทำข้อตกลงกับคุณ แต่ไม่รู้ว่าคุณตัดสินใจได้ไหม"
แน่นอน เขาเดาไว้แล้วว่าอีกฝ่ายไม่สามารถตัดสินใจได้ทั้งหมด
เมื่อ ลั่ว เจียหาว ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หัวเราะออกมาทันทีและพูดว่า "อย่ามองว่าฉันเป็นแค่ผู้ประมูลที่ผิวเผิน อันที่จริงแล้ว ฉันยังสามารถรับผิดชอบการทำธุรกรรมอื่นๆ ได้ด้วย"
"ช่วยรวบรวมอาคารคุณภาพสูงให้ฉันที โดยเฉพาะอาคารสองประเภทนี้ ยิ่งมากยิ่งดี ราคาต่อรองกันได้ง่าย" โจวเยี่ยนกล่าว
การที่สามารถบรรลุข้อตกลงทางธุรกรรมกับเศรษฐีเช่นนี้ได้ หมายความว่า 'อนาคตทางการเงิน' ของเขาจะไร้ขีดจำกัดอย่างแน่นอน
"โปรดตามผมมา"
ลั่ว เจียหาว ยิ้มและพูดกับโจวเยี่ยนว่า "ฉันจะแลกบัตรวีไอพีทองคำให้คุณ และนี่คือสินค้าที่คุณประมูล รวมถึงอุปกรณ์ที่คุณมอบให้เราประมูลก่อนหน้านี้ รวมทั้งหมด..."
ในท้ายที่สุด โจวเยี่ยนไม่เพียงแต่ได้สินค้าจากการประมูลเท่านั้น แต่อีกฝ่ายยังมอบสปิริตคอยน์ให้เขาอีกหลายสิบล้านเหรียญ
