บทที่ 871 อัจฉริยะย่อมเป็นอัจฉริยะ
แสงกระบี่ดั่งสายฟ้า! ปราณกระบี่แหวกอากาศ! กระบี่คู่พุ่งมาถึงเบื้องหน้าจี๋เต้าซื่อในชั่วพริบตา จนจี๋เต้าซื่อรู้สึกตกใจ แต่กลับตื่นเต้นจนต้องร้องออกมา "ลงมือได้ดี!" เมื่อพูดจบ หลังของจี๋เต้าซื่อก็โค้งลงเป็นรูปคันธนู ทิ้งเท้าซ้ายกระแทกพื้นอย่างแรง ราวกับเป็นเสาที่ปักลึกลงในดิน ปัง! ปัง! หลังเสียงดังสอ...
