บทที่ 6: ชายหนุ่ม

 

ห้องโถงบรรพบุรุษไม่ได้เป็นเพียงห้องโถงเดียวตามชื่อ แต่เป็นกลุ่มอาคารและห้องเตรียมการที่ซับซ้อน นอกจากนี้ยังเป็นที่เก็บสมบัติสำคัญมากมายและมีผู้พิทักษ์และผู้อาวุโสของตระกูลดูแลตลอด 24 ชั่วโมง

เมื่อก้าวเข้าสู่ทางเข้า พ่อและลุงของวิคเตอร์ต้องแยกไปกับผู้อาวุโสเพื่อเตรียมตัวสำหรับบทบาทของพวกเขาในพิธีกรรม ผู้เข้าร่วมจะต้องรออีกสักครู่

ก่อนจากไป ธีโอดอร์มองลูกชายเป็นครั้งสุดท้ายอย่างพินิจพิเคราะห์ จากนั้นก็หันหลังกลับโดยไม่พูดอะไรและตามพี่ชายไปตามทางเดินที่แยกออกไป

ผู้เข้าร่วมพิธีกรรมถูกนำทางอย่างนอบน้อมโดยเจ้าหน้าที่คนหนึ่งไปยังห้องโถงใหญ่เพื่อรอ ห้องโถงนี้ไม่ว่างเปล่าเพราะมีผู้สมัครคนอื่นๆ ที่มาถึงก่อนจากที่อื่นๆ อยู่เต็มแล้ว บางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้หรูหรารอบโต๊ะกลมพูดคุยเกี่ยวกับพิธีกรรมและจิบเครื่องดื่ม ในขณะที่คนอื่นๆ ยืนด้วยความเคารพและรออย่างประหม่า

ในตระกูลมีคนสองประเภท คือผู้เล่นและผู้ที่ไม่ใช่ผู้เล่น ผู้เล่นมักจะถูกจัดอันดับตามอำนาจปกครอง ระดับ และทักษะเป็นผู้อาวุโส สมาชิกหลัก สมาชิกภายใน และสมาชิกภายนอก เหมือนกับที่สำนักต่างๆ ทำ ในขณะที่ผู้ที่ไม่ใช่ผู้เล่นมีห้าระดับ อันดับแรกคือผู้อาวุโส ตามด้วยผู้มีสายเลือดบริสุทธิ์ของสาขาหลักที่ยังไม่ตื่น ทายาทสาขาข้างและลูกหลานที่ไม่มีสายเลือดบริสุทธิ์เป็นลำดับถัดไป และหลังจากนั้นคือศิษย์ พวกเขาเป็นสมาชิกที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวหลักมาแต่เดิม แต่ถูกรับเลี้ยงหรือยอมรับเป็นศิษย์เพราะพรสวรรค์ของพวกเขา หรือความต้องการพิเศษของครอบครัวสำหรับพวกเขา พวกเขาต้องเปลี่ยนนามสกุลเป็นฟอน ไวส์ ในระดับสุดท้ายคือคนรับใช้ซึ่งเป็นวรรณะต่ำสุดในตระกูลและส่วนใหญ่ไม่มีสิทธิ์ใดๆ

แน่นอนว่าภายในแต่ละระดับและแม้แต่ระหว่างระดับต่างๆ ก็มีระดับที่แตกต่างกัน เช่น ศิษย์ห้องลงโทษที่ตอบคำถามเฉพาะหัวหน้าห้องของพวกเขาเท่านั้น

และจากทุกระดับเหล่านี้ จะมีสมาชิกเข้าร่วมพิธีกรรม การเข้าร่วมสำหรับผู้ที่มีเลือดบริสุทธิ์เป็นสิ่งบังคับ ส่วนที่เหลือเป็นทางเลือกเพราะอัตราการเสียชีวิตของพวกเขาสูงกว่ามาก แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้คาดหวังว่าจะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่และส่วนใหญ่อาจเสียชีวิต แต่ถ้าแม้แต่หนึ่งเปอร์เซ็นต์สามารถประสบความสำเร็จได้ พวกเขาจะเพิ่มพลังอันยิ่งใหญ่ให้กับตระกูล และพวกเขาจะเป็นเหมือนปลาคาร์พที่กระโดดข้ามประตูมังกร ในห้องโถงนี้ มีสมาชิกและศิษย์ 30 คนนั่งอยู่รอบโต๊ะ นอกจากนี้ยังมีคนรับใช้ประมาณ 80 คนยืนอยู่ด้านหลัง

ในการเข้าร่วมพิธีกรรมมีเงื่อนไขสองข้อ:

ผู้สมัครต้องบรรลุนิติภาวะมาไม่เกินหนึ่งปี

ผู้สมัครต้องเป็นพรหมจรรย์

เมื่อวิคเตอร์และรอนเข้ามาในห้องโถง ผู้สมัครทั้งหมดที่รวมตัวกันอยู่ที่นั่นมองพวกเขาและเครียด จากนั้นทุกคนก็ลุกขึ้นยืนและคำนับอย่างเคารพ

วิคเตอร์และลูกพี่ลูกน้องเป็นทายาทสาขาหลักเพียงสองคนที่เข้าร่วม ดังนั้นการเข้ามาของพวกเขาจึงสร้างแรงกดดันมหาศาลให้กับคนอื่นๆ

รับรู้การคำนับด้วยการพยักหน้า จากนั้นหาที่นั่งว่าง วิคเตอร์นั่งลงอย่างสบายๆ ในขณะที่เพิกเฉยต่อลูกพี่ลูกน้องที่เดินผ่านเขาไปพร้อมกับจ้องมอง แล้วไปหาที่นั่งอีกด้านหนึ่งของห้องโถง ตามด้วยคนที่เหลือในขบวนของพวกเขา พวกเขาดูเหมือนจะตัดสินใจเล็กๆ น้อยๆ ที่จะอยู่ในทีมในจินตนาการของรอน

วิคเตอร์ดึงสาวใช้ร่างเล็กที่เขาเพิ่งได้มาและสั่งให้เธอนั่งบนตัก ซึ่งทำให้หูของเธอแดงด้วยความอาย แต่เธอทำได้เพียงเชื่อฟัง

"ฉันขอโทษค่ะ ฉันสกปรกนิดหน่อย" เธอพูดขณะนั่งลงภายใต้สายตาประหลาดใจของผู้สังเกตการณ์ เธอไม่ได้หนักมากนัก

"ฉันต้องให้อาหารเธอมากกว่านี้" วิคเตอร์คิดขณะที่กำลังยืนยันข่าวลือว่าเขาเป็นคุณชายลามกให้กับทุกคนรอบข้าง และนั่นคือแผนการ

"ไม่เป็นไร ชื่ออะไรหรือ?" เขาถาม เขาไม่รู้ชื่อเธอ

"ลิลี่ค่ะ คุณชาย" เธอตอบด้วยเสียงที่แทบจะไม่ได้ยิน ในฐานะคนรับใช้ เธอไม่มีนามสกุล

"ทำไมเธอถึงอยากเข้าร่วมพิธีกรรมมากจนถึงกับฝ่าฝืนกฎ" เขาถาม "และทำไมหัวหน้าห้องถึงห้ามเธอ? ดูจากรอยสักแมงมุมบนคอ ฉันบอกได้ว่าเธอน่าจะมาจากห้องนักฆ่า เธอดูไม่ได้มีพรสวรรค์มากมายขนาดที่เขาจะไม่อยากเสียสละเธอ" เขาถามขณะลูบรอยสักบนคอเล็กๆ สีขาวเบาๆ

ทุกห้องและสมาชิกในตระกูลจะสักสัญลักษณ์ของพวกเขาบนคอของสมาชิกระดับล่างเพื่อให้สามารถระบุตัวตนได้ แต่สิ่งที่มีเพียงผู้เล่นเท่านั้นที่รู้ก็คือรอยสักนี้ถูกสร้างขึ้นโดยใช้วัตถุวิเศษและสามารถใช้ในการระบุตำแหน่งและกำจัด 'คนรับใช้' ได้หากจำเป็น วิคเตอร์จะต้องได้รับการอนุมัติจากตระกูลเพื่อเปลี่ยนรอยสักนี้บนตัวเธอเป็นสัญลักษณ์ของเขาเองหลังพิธีกรรม

หญิงสาวลังเลเล็กน้อยแล้วตอบคำถาม

"หัวหน้าห้องตั้งใจจะมอบฉันให้ลูกชายของเขาหลังพิธีกรรม แต่ฉันเกลียดเขา เขาเป็นคนโหดร้ายและไร้ความปรานี ฉันถูกเขาทรมานหลายครั้งระหว่างการฝึก ถ้าตกไปอยู่ในมือเขา ชะตากรรมจะเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย ดังนั้นฉันคิดว่าถ้าฉันสามารถประสบความสำเร็จในพิธีกรรมและได้รับการยอมรับจากผู้อาวุโสบางคน หัวหน้าห้องจะหาเรื่องบังคับฉันยาก คุณชาย คุณสามารถมองดูเขาได้ เขาก็เข้าร่วมพิธีกรรมวันนี้เช่นกัน เขาอยู่ที่ด้านหลังนั่นกำลังจ้องมองคุณอย่างเกรี้ยวกราด" เธอพูดพลางชี้ด้วยดวงตาสวยงาม

เธอไม่ได้บอกความจริงทั้งหมด เขารู้ และเธอกำลังพยายามใช้เขา เขามีประสบการณ์มากเกินกว่าที่จะถูกหลอกโดยเด็กสาวตัวน้อย แต่เขาไม่สนใจ เพราะเขาเดาได้ว่าเธอต้องการทำอะไร และเขาไม่รังเกียจที่จะช่วยเธอเล็กน้อยเพื่อให้ได้รับความไว้วางใจ ดังนั้นเขาจะไม่เปิดโปงเธอตอนนี้

วิคเตอร์มองไปที่ด้านหลังของห้อง สบตากับชายหนุ่มผมสีน้ำตาลธรรมดาที่นั่งอย่างเดียวดายอยู่ด้านหลัง เหมาะสมจริงๆ ที่จะเป็นทายาทของห้องนักฆ่า ถ้าวิคเตอร์ไม่รู้เกี่ยวกับคนคนนี้ เขาไม่สงสัยเลยว่าตนเองต้องการฆ่าคนผู้นี้ ไม่ต้องพูดถึงการสังเกตเห็นเลย

อย่างไรก็ตามวิคเตอร์รู้จักคนผู้นี้ ชื่อของเขาคือกาย และเขาจะทรยศต่อตระกูลพร้อมกับพ่อ หัวหน้าห้องนักฆ่า ในอนาคต อีกประมาณสิบปีข้างหน้า คนผู้นี้ต้องหาโอกาสกำจัดเขา

เขาหันกลับมามองลิลี่ ที่กำลังพยายามทำตัวสงบ

"พิธีกรรมนี้อันตรายมาก และหัวหน้าห้องนักฆ่าเป็นสมาชิกตระกูลสาขา ลูกชายของเขาดูเหมือนจะไม่มีสายเลือด เขายินดีที่จะเสียสละลูกเพื่อโอกาสที่จะมีสถานะที่ดีขึ้นจริงๆ หรือ? โดยใช้การเชื่อมโยง เขาสามารถจัดการตำแหน่งผู้จัดการหรือหัวหน้างานให้ลูกได้อย่างง่ายดาย" เขาถามลิลี่ กระซิบที่หูที่แดงระเรื่อของเธอ

"คุณชาย นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดเหมือนกันค่ะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เขาเป็นลูกคนเดียวของพ่อ และเขาเป็นคนชั่วร้าย พี่น้องหลายคนต้องทนทุกข์จากการกระทำของเขา" เธอมีสีหน้าเจ็บปวดในดวงตา

"แต่..." เธอลดเสียงลง "...ฉันได้ยินข่าวลือ คืนหนึ่งขณะที่พี่สาวคนหนึ่งกำลังอยู่กับเขา เขาเมามาก และเพราะเขาต้องรักษาความบริสุทธิ์และไม่สามารถนอนกับเธอได้ เขาจึงทำได้เพียงระบายด้วยการทำร้ายเธอ ครั้งหนึ่งเธอบาดเจ็บมากและบอกเขาว่าเขาควรตายในพิธีกรรม เขาจึงตำหนิเธอและพลั้งปากพูด เขาบอกว่าพ่อได้ยาเม็ดหายากบางอย่างมาและให้เขากิน และเขาค่อนข้างมั่นใจในความสำเร็จ โชคดีที่ตอนนั้นเขาเมามากและจำไม่ได้ว่าพูดอะไรออกไป ถ้าไม่อย่างนั้น พี่สาวและฉันคงตายไปแล้วตอนนี้" เธอสั่นเล็กน้อยขณะพูดสิ่งนั้น

"ยาเม็ด!?" วิคเตอร์คิดด้วยความประหลาดใจ

"เป็นไปไม่ได้! ไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาทรยศต่อตระกูลในตอนนั้น ดูเหมือนว่าตระกูลจะรู้เรื่อง พวกเขาจึงต้องหนีและขอลี้ภัยกับตระกูลอื่น"

เขารู้แน่ชัดว่าเป็นยาเม็ดชนิดไหน เพราะมีเพียงสองสามชนิดเท่านั้นที่สามารถเพิ่มโอกาสในการตื่นของผู้สมัครได้ และมีเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่พวกเขาสามารถหาได้อย่างเป็นไปได้ถ้าไม่ใช่ราคาถูก หากพวกเขาใช้ทรัพยากรในห้องของพวกเขา

แต่เขาไม่สามารถกล่าวหาพวกเขาโดยไม่มีหลักฐานที่แน่นหนา และเขาก็ไม่จำเป็นต้องทำ มีวิธีมากมายเสมอที่จะกำจัดมดบางตัว เรื่องนี้จะต้องรอจนกว่าพิธีกรรมจะเสร็จสิ้น แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สามารถแทรกแซงพิธีกรรมของกายได้ เขาจะต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมเล็กน้อย และถ้าข้อสรุปถูกต้อง เขาอาจจะสามารถสร้างปัญหาให้อีกฝ่ายได้โดยไม่ถูกค้นพบ

มองดูกาย วิคเตอร์ยิ้มแล้วกระซิบที่หูเล็กๆ ของลิลี่ "เธออยากให้เขาตายไหม?"

"ฉันไม่กล้าหรอกค่ะ คุณชาย" เธอตอบขณะก้มหน้าลง แต่เขาสามารถได้ยินความปรารถนาที่จะแก้แค้นในน้ำเสียงของเธอ

"ไม่เป็นไร เธอแค่ต้องฟังฉัน และทำตามที่ฉันบอกทุกอย่าง" เขาพูดและรอให้เธอพยักหน้าก่อนที่จะกระซิบต่อที่หูของเธอ "ระหว่างพิธีกรรมที่จะเกิดขึ้นถัดไป ให้แน่ใจว่าเธอจดจ่อที่เขา และแม้ว่ามันจะเจ็บปวด แต่ในช่วงเวลาที่เธอรู้สึกเจ็บแปลบที่ศีรษะ ฉันต้องการให้เธอลืมตามองเขาและนึกถึงสิ่งที่เขาทำกับเธอและพี่สาวของเธอ เธอจะต้องทำแบบนี้ประมาณหนึ่งนาทีและไม่มากกว่านั้น ไม่อย่างนั้นมันจะส่งผลต่อพิธีกรรม มันจะไม่ง่ายนัก หลังจากนั้น เธอสามารถกลับไปจดจ่อที่พิธีกรรมและเพิกเฉยต่อเขาได้อย่างสิ้นเชิง เข้าใจไหม?" เขาถาม

"ค่ะ คุณชาย..." เธอตอบ เขาได้ยินเสียงความสงสัยเล็กน้อยในน้ำเสียงของเธอ

เธอไม่เข้าใจว่าพิธีกรรมทำงานอย่างไรหรือมันหมายถึงอะไร แม้แต่ตระกูลก็มีความรู้เพียงพื้นฐานและการทดลองเกี่ยวกับมันเท่านั้น

แต่เขาเข้าใจมันดี เขาไม่ได้ใช้เวลาหลายปีในการวิจัยอย่างสูญเปล่า

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะมีประสิทธิภาพหรือไม่ แต่ถ้ากายโชคร้าย เขาอาจจะจบลงในโลงศพ