บทที่ 35 กระแสเวลาแปรผัน ทำลายกระจกฮ่าวเทียน
เวลาไหลในอัตราที่แตกต่างกัน ทำให้กระจกฮ่าวเทียนแตกละเอียด จักรวาลแห่งความโกลาหลแขวนอยู่เหนือดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุน ราวกับหลุมดำที่สามารถดูดกลืนทุกสิ่งเข้าไป ไม่ให้มีทางเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป! เมื่อได้รับอนุญาตจากเย่เฉิน มู่เหยียนจึงได้เข้าสู่จักรวาลแห่งความโกลาหล หลังจากเกิดอาการเวียนหัวเล็กน้อย เขาก็พบว่าตนเองล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่าไร้ขอบเขต ไม่มีพื้นดินให้ยืน สิ่งที่น่าทึ่งที่สุดคือทรงกลมขนาดใหญ่มหึมาที่อยู่ตรงหน้า มันกว้างจนมองไม่เห็นขอบเขต มีเพียงเส้นโค้งเล็ก ๆ ที่ปลายสุดเท่านั้นที่ทำให้เขาคาดเดาได้ว่านี่คือทรงกลมที่ใหญ่โตอย่างมหาศาล
