บทที่ 197 ตอนที่ 196. การทดลองวงอาคมหินหอม
ในเขตโรงงานนี้มีที่ซ่อนตัวอยู่หลายจุด
ป่าที่นี่มีข้อดีคืออยู่หลังโรงงาน ทำให้บังสายตาจากด้านนอก อีกทั้งยังหนาทึบมาก
หากหลบเข้าไปในป่า แม้ว่ามีคนอยู่ด้านนอก ก็จะมองไม่เห็น
เหมาะแก่การทำบางอย่างที่ไม่อยากให้ใครเห็น
เช่น การจัดวางวงอาคม
เมื่อเปิดใช้งานเครื่องรางไม้ มักจะมีแสงบาง ๆ ออกมาเล็กน้อย
ส่วนเครื่องรางหยกที่หลัวอี้หางเคยเห็นในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรนั้นก็มีแสงขึ้นตอนเปิดใช้งานเช่นกัน
แต่สำหรับเครื่องรางหิน เขายังไม่เคยใช้ในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ดังนั้นเขาไม่รู้ว่าเมื่อนำมาใช้แล้วจะมีแสงสีอะไรพิเศษหรือเปล่า หรืออาจจะไม่ทำงานเลยและเกิดระเบิดขึ้น
ถ้ามีคนเห็นเข้าเรื่องจะยุ่งทันที
เรื่องเกี่ยวกับการบำเพ็ญเพียรนั้นอาจจะเลี่ยง ๆ ไปได้ เช่นเรื่องของพืชพลังวิญญาณ กุ้งพลังวิญญาณ ที่สามารถหาเหตุผลอื่น ๆ อธิบายได้ คนทั่วไปจะไม่คิดไปในทางนั้น
แต่การจัดวางวงอาคมนั้นเป็นเรื่องตรงไปตรงมา ถ้าใครมาเห็นจะอธิบายไม่ง่าย
ยิ่งระวังตัวก็ยิ่งปลอดภัย
ในป่าหวาย
หลัวอี้หางเลือกจุดวางอาคม และวางเครื่องรางทั้งเจ็ดไว้ตามตำแหน่ง
ครั้งนี้เขาจะสังเกตการทำงานของเครื่องรางหินหอม จึงไม่ได้ฝังเครื่องรางลงใต้ดิน แต่เพียงวางไว้บนพื้น
ติงเสี่ยวม่านก็กลับมาจากการสำรวจป่า กระโดดขึ้นไปเกาะบนกิ่งไม้ใกล้ ๆ และมองลงมาที่เขาพลางส่ายหาง
หลัวอี้หางเดินเข้าไปในวงอาคม สูดลมหายใจลึก ๆ
เขารวบรวมพลังวิญญาณภายใน และร่ายคาถาเพลงเซียนเอ๋อ เพื่อเปิดวงอาคม
พลังวิญญาณพุ่งกระจายไปตามเสียงเพลงของหลัวอี้หาง และเข้าสู่เครื่องรางทีละตัว เริ่มจากเครื่องรางทองที่เปล่งแสงสีทองเบาบาง จากนั้นตามด้วยเครื่องรางไม้ น้ำ ไฟ และดิน
สุดท้าย เครื่องรางหยินและหยางก็เริ่มส่องแสงพร้อม ๆ กัน เครื่องรางทั้งห้าตัวที่เหลือก็เปล่งแสงตามมา
เมื่อผ่านไปสามรอบ แสงยิ่งสว่างขึ้น
และในช่วงที่สว่างที่สุด แสงก็หายไปทันที และพลังวิญญาณเริ่มรวมตัว
วงอาคมรวบรวมพลังวิญญาณหินหอม—เริ่มต้นทำงาน!
หลัวอี้หางถอนหายใจและนั่งขัดสมาธิ เพื่อใช้พลังวิญญาณในการฝึกฝน และสังเกตการทำงานของวงอาคมใหม่
แสงของเครื่องรางหินหอมนั้นสว่างกว่าของเครื่องรางไม้ เครื่องรางไม้จะเปล่งแสงเพียงครั้งเดียว แต่เครื่องรางหินหอมเปล่งแสงสามครั้งและสว่างกว่ามาก
ผลที่ตามมาคือ เครื่องรางหินหอมใช้พลังวิญญาณมากกว่ามาก การเปิดใช้งานครั้งหนึ่งใช้พลังไปกว่าครึ่ง
นอกจากนี้…
หลัวอี้หางนั่งสัมผัสอยู่ครึ่งชั่วโมง พบว่าความเร็วในการรวบรวมพลังวิญญาณไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก เมื่อเทียบกับเครื่องรางไม้ ความเร็วการรวบรวมพลังใกล้เคียงกัน
เขาลุกขึ้นและเดินออกจากวงอาคมทีละก้าว เพื่อประเมินรัศมีการทำงานของวงอาคมหินหอม
เครื่องรางไม้มีรัศมีการทำงานประมาณสิบจั้ง หรือเส้นผ่านศูนย์กลาง 33 เมตร พื้นที่ครอบคลุมประมาณ 800 ตารางเมตร
แต่เมื่อใช้เครื่องรางหินหอม หลัวอี้หางต้องเดินออกไปเกือบ 50 เมตร กว่าจะถึงขอบเขตวงอาคม
รัศมี 50 เมตร หรือเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 100 เมตร ทำให้พื้นที่ครอบคลุมกว้างขึ้นเกือบสามเท่า
คิดเป็นพื้นที่ถึง 7,600 ตารางเมตร ซึ่งใหญ่กว่าเก้าครั้ง
นี่เป็นการพัฒนาที่ชัดเจน!
แม้ความเร็วในการรวบรวมพลังไม่ต่างจากเดิม แต่พื้นที่ครอบคลุมกว้างขึ้นถึงเก้าเท่า ที่เหลือคือการทดสอบระยะการดูดซับพลังวิญญาณ
เครื่องรางไม้มีระยะดูดซับพลังในเส้นผ่านศูนย์กลางห้ากิโลเมตร พื้นที่ครอบคลุมมากกว่า 20 ตารางกิโลเมตร
ส่วนเครื่องรางหินหอมนี้จะมีระยะดูดซับเท่าไรนะ?
หลัวอี้หางเรียกติงเสี่ยวม่าน และออกจากป่ามุ่งไปนอกโรงงาน
เหตุผลที่เขาทดลองในที่นี้ ก็เพื่อความสะดวกในการตรวจสอบระยะการดูดซับ
วงอาคมมีระยะการดูดซับหลายกิโลเมตร หากอยู่บนภูเขาจะต้องเดินไกล
แถวโรงงานนี้สะดวกเพราะมีถนนให้ขับรถไปได้
เขาเดินไปได้ไม่ไกลจากโรงงาน จู่ ๆ ก็หยุดลง
“แปลก!” เขารู้สึกว่าพลังวิญญาณไม่ได้ไหลออกจากด้านหลังอีกต่อไป แต่กลับมาจากด้านหลังเข้ามาข้างหน้าแทน
วงอาคมหยุดทำงาน
พลังวิญญาณที่ดูดซับไว้กำลังสลายตัว
หลัวอี้หางขมวดคิ้วและหลับตาตั้งสมาธิ
มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ
เขารีบหันหลังกลับทันที
เกิดอะไรขึ้นกันแน่? มีสัตว์มากระทบเครื่องรางหรือ?
แต่ไม่น่าจะเป็นไปได้
เครื่องรางที่เปิดใช้งานแล้วจะไม่หยุดเพราะแค่กระทบหรือกระแทก ต้องทำลายมันถึงจะหยุดทำงาน
หลัวอี้หางวิ่งกลับไปที่ป่าหวาย
และตรวจสอบเครื่องรางทั้งเจ็ดอย่างละเอียด
ไม่มีอะไรผิดปกติ และก็ไม่มีอะไรเคลื่อนไหว
ในขณะที่เขากำลังตรวจสอบนั้น เครื่องรางก็เปล่งแสงขึ้นอีกครั้ง วงอาคมเริ่มทำงานใหม่
??? เครื่องรางหินหอมนี้สามารถเปิดใช้งานได้เองใหม่ด้วย?
หลัวอี้หางจึงยืนรอและจับตาดูการทำงานของวงอาคม ไม่ทำอะไรเพียงแค่เฝ้าดูความเปลี่ยนแปลง
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง วงอาคมก็หยุดอีกครั้ง
คราวนี้ทำงานได้นานน้อยกว่าเดิมประมาณสี่สิบนาที รอบนี้เพียงครึ่งชั่วโมง
เขารอดูว่ามันจะเริ่มทำงานอีกไหม
ผ่านไปสิบเจ็ดนาที วงอาคมเริ่มทำงานใหม่อีกครั้ง
การทำงานในรอบนี้กินเวลาครึ่งชั่วโมง สี่สิบนาที ห้าสิบ นาที จนถึงหนึ่งชั่วโมงและสิบกว่านาที ก่อนจะหยุดอีกครั้ง
ระยะเวลาการทำงานไม่คงที่เลยหรือ?
และการเริ่มต้นใหม่ ครั้งแรกกินเวลาสิบกว่านาที รอบที่สามนี้…เพียงแปดนาที
จากนั้นทำงานต่อสิบห้านาทีและหยุด
ทำงานในเวลาที่สั้นลงเพียงยี่สิบนาที
…ไม่มีแบบแผนใด ๆ
ยุ่งยากแล้ว
หากนำไปใช้ในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร เครื่องรางนี้คงถูกมองเป็นของไร้ค่า ไม่มีใครสนใจ
แน่
วงอาคมรวบรวมพลังวิญญาณในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรนั้นใช้เพื่อการฝึกฝน แต่ถ้าต้องหยุดบ่อย ๆ คงไม่มีใครสามารถฝึกได้ท่ามกลางพลังวิญญาณที่หยุดชะงักแบบนี้
บนโลกนี้…
หลัวอี้หางรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
เขาคิดว่าหากสามารถนำเครื่องรางหินหอมมาใช้แทนเครื่องรางหยกได้ จะเป็นประโยชน์อย่างมาก เนื่องจากเครื่องรางหินหอมมีศักยภาพในการรวบรวมพลังวิญญาณได้อย่างรวดเร็ว ครอบคลุมพื้นที่กว้างกว่าเดิม และยังสามารถเพิ่มระยะการดูดซับพลังของเครื่องรางไม้ได้อีกด้วย การผสมผสานระหว่างเครื่องรางทั้งสองนี้จะช่วยเสริมประสิทธิภาพให้วงอาคมโดยรวมดีขึ้นมาก และจะเป็นปัจจัยที่สำคัญในการเพิ่มพลังให้พื้นที่เพาะปลูกและการบำเพ็ญเพียรในระยะยาว
