บทที่ 167 พ่อเขิน (2)
ไฟรถเคลื่อนไปไกล บทสนทนาของสองพ่อลูกค่อย ๆ กลืนไปในความมืด ดอกเเมกโนเลียภายใต้แสงไฟสีเหลืองยามราตรี กลีบดอกล่องลอยร่วงหล่นช้า ๆ ยามราตรีอากาศเย็นลงอย่างมาก หร่วนหลิวเจิงเดินเข้าห้องอาบน้ำ ยืนอยู่หน้ากระจก ถึงแม้ว่าเธอจะเช็ดมันไปแล้ว แต่ว่าร่องรอยสีดอกกุหลาบพวกนั้นยังไม่ได้หายไปจนหมด สีแดงกุหลาบอยู่บ...
