บทที่ 162 เทศกาลว่าว (1)
ความวุ่นวายครั้งนี้ไม่จำเป็นต้องให้หนิงจื้อเชียนเข้าไปยุ่งก็ได้สิ้นสุดลง การแสดงออกของถานหย่าทำให้หร่วนหลิวเจิงต้องมองเธอใหม่ เธอไม่เคยรู้มาก่อน ถานหย่าจะมีมุมที่เด็ดขาดหนักเเน่นถึงขนาดนี้ เดิมทีเธอคิดจะเดินตามถานหย่าไป หนิงจื้อเชียนดึงเเขนของเธอเอาไว้ แล้วส่ายหน้า "ให้เธออยู่คนเดียวสักพักเถอะ" หร่ว...
