บทที่ 143 ตะวันรอนไปพาใจหาย (3)
น้ำในกระบอกส่วนสุดท้ายถูกเสี่ยวลิ่วและเถาเถาดื่มจนหมด เสิ่นเยว่กลืนน้ำลายลงคอ ผิวปากแห้งผากเริ่มแตกลอก ช่วงเวลายากลำบากที่แท้จริงได้เริ่มขึ้นแล้ว... แม้จะเตรียมใจไว้ล่วงหน้า แต่เมื่อเวลานี้มาถึงจริง เสิ่นเยว่กลับรู้สึกร้อนรนอย่างหนัก นางกับจัวหย่วนไม่เท่าไรนัก แต่เถาเถาและเสี่ยวลิ่วเล่า จะทำเช่นไร ค...