ตอนที่ 51 นับการเก็บเกี่ยว(ฟรี)

ได้ยินคำถาม หลี่หยวนก็ไอเบาๆ "ผมก็... ตอนที่ผมกำลังสู้...  ผมก็เข้าใจมันเอง"

"ผมเรียกมันว่า 'หยกแตก'  เพราะหยกแตกดีกว่าเป็น 'อิฐทั้งก้อน'  แต่ไร้ประโยชน์"

“เป็นหยกแตกดีกว่าอิฐทั้งก้อน”  มู่ฉิวพึมพำ  เธอมองดูหลี่หยวน  "ไม่คิดว่านายจะเข้าใจ 'เจตจำนง' ที่ทำร้ายทั้งตัวเองและผู้อื่น..."

"ไม่เป็นไรครับ" หลี่หยวนยิ้ม "ตราบใดที่ผมฆ่าศัตรูได้ ผมก็รอด"

เสียงของเขาเบาลง ดูเหนื่อยมาก

"อืม"

มู่ฉิวส่งเสียงเบาๆ "พักผ่อนให้เต็มที่ ฉันจะพานายกลับไปอย่างปลอดภัย"

"...ครับ"

หลี่หยวนพยักหน้า

ความเหนื่อยล้าถาโถมเข้ามาจากส่วนลึกของร่างกายและจิตสำนึก

ก่อนจะหลับไป

หลี่หยวนยื่นแขนออกไป โอบรอบคอของมู่ฉิว วางคางบนไหล่หอมๆ ของเธอ เขาสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ

...

...

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่

หลี่หยวนลืมตาขึ้น พบว่าตัวเองนอนอยู่ในแคปซูลที่ปิดสนิท แช่อยู่ในของเหลวใสๆ

ร่างกายและจิตใจรู้สึกเหมือนได้นอนหลับมาหลายวัน

ความเหนื่อยล้าหายไป

เขาอดไม่ได้ที่จะยืดเส้นยืดสาย

"ตื่นแล้วเหรอ"

มีเสียงดังมาจากข้างๆ

หลี่หยวนมองไปรอบๆ ก็พบมู่ฉิวยืนอยู่ข้างแคปซูล

ใบหน้าสวยงามไร้อารมณ์

หลี่หยวนยิ้มและพยักหน้า

เขากำลังจะถามว่าตอนนี้กี่โมง

ก็พบว่าตัวเองเปลือยกายอยู่ในแคปซูล

เขารีบขดตัวด้วยความอาย

มู่ฉิวทำตัวเฉยเมย

เธอโยนชุดทหารให้เขา แล้วหันหลังให้

หลี่หยวนกดปุ่ม แคปซูลเริ่มทำงาน  ระบายของเหลวออกและทำความสะอาดร่างกายของเขา

ในขณะที่เขากำลังเดินออกไปแต่งตัว

มู่ฉิวก็กระแอม  "ฉันให้ทหารชายข้างนอกถอดเสื้อผ้าให้นาย"

"อ้อ"

หลี่หยวนตอบรับ

เขารู้สึกสงสัย เหมือนเขาไม่ได้ถามแบบนี้?

ไม่นาน เขาก็แต่งตัวเสร็จ

เป็นชุดนายทหารยศพันตรี

หลี่หยวนมองดูตัวเองในกระจก

หลังจากฝึกฝนพลังปราณและพลังจิต รูปลักษณ์ของเขาก็เปลี่ยนไป

โดยเฉพาะตอนเขาสวมชุดนายทหาร

บวกกับใบหน้าหล่อเหลา

มันทำให้เขาดูมีเสน่ห์

ถ้าเป็นโลกก่อน เขาคงใช้หน้าตาทำมาหากินได้

แต่สิ่งที่ทำให้เขาสับสนเล็กน้อยก็คือ

ตอนที่มู่ฉิวหันกลับมานอกจากดวงตาที่สั่นไหวชั่วขณะ เธอก็ดูสงบมาก

"หิวหรือยัง?รอนี่นะ ฉันจะเตรียมอาหารบำรุงร่างกายให้"

พูดจบ มู่ฉิวก็หันหลัง เดินออกไป

ประตูไม่ได้ปิด

หลัวซวงเดินเข้ามา

เธอเดินเข้ามาใกล้ มองหลี่หยวน "หล่อขึ้นนะ ว่าแต่เธอกับมู่ฉิวคบกันจริงๆ เหรอ?"

"เธอไม่รู้หรอกว่ามู่ฉิวกังวลแค่ไหนตอนที่พายุพลังปฐมภูมิเกิดขึ้นและเธอขาดการติดต่อกับห้องควบคุม"

"กังวลกว่าที่ฉันเคยเห็น!"

"พวกเธอสองคนต้องมีอะไรกันแน่ๆ!"

หลี่หยวนชินกับวิธีการพูดของหลัวซวงแล้ว

เขามาที่โต๊ะ รินน้ำ "ผมหลับไปทั้งคืนเลยเหรอครับ?"

"แน่นอน"

หลัวซวงนั่งลงบนโซฟา "จากการตรวจสอบพบว่าเป็นการโคม่าที่เกิดจากการใช้ร่างกายมากเกินไป คาดว่าเธอต้องนอนอย่างน้อย 2 วัน แต่เธอกลับตื่นขึ้นมาภายในคืนเดียว ร่างกายของเธอแข็งแรงจริงๆ "

ขณะที่พูด หลัวซวงก็หยิบใบไม้ที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตออกมาจากกระเป๋าเป้

มันคือใบไม้ของต้นไม้โบราณแบกรับวิญญาณ

มันเป็นสมบัติล้ำค่า

หลี่หยวนเหลือบมอง "ถ้าหัวหน้าอยากได้ ผมให้คุณได้"

เขามีใบไม้ของต้นไม้โบราณแบกรับวิญญาณมากกว่า 60 ใบ

ดูจากความสัมพันธ์ระหว่างหลัวซวงกับมู่ฉิว

การให้เธอสองสามใบไม่ใช่เรื่องใหญ่

"ใจดีจัง?"

หลัวซวงแปลกใจเล็กน้อย "เธอรูไหมว่าข้างนอกขายเท่าไหร่?"

หลี่หยวนคิดอยู่ครู่หนึ่ง  "ประมาณ 5 แสนหยวน?"

"1.2  ล้านและยังหายากด้วย!"

หลัวซวงเน้นทีละคำ

"อ้อ" หลี่หยวนพยักหน้า

แบบนี้ก็แค่ประมาณ 80 ล้าน

เทียบกับผลไม้โบราณไม่ได้เลย

"ให้ฟรีจริงๆ เหรอ?"

หลัวซวงตกใจเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น

"ผมไม่เคยล้อเล่นกับหัวหน้า"

หลัวซวงลังเล  "งั้นฉันขอ 1 ใบละกัน"

เธอเก็บใบไม้อย่างระมัดระวัง

เธอมองดูหลี่หยวน  "ฉันจะไม่เอาไปฟรีๆ หรอก บอกความลับให้เธอดีไหม? เกี่ยวกับมู่ฉิว!"

หลี่หยวนไอ  "ผมไม่ได้อยากรู้ความลับของหัวหน้าครูฝึก แต่ถ้าหัวหน้าอยากบอก ผมก็ห้ามไม่ได้"

รอยยิ้มของหลัวซวงสดใสขึ้น "จริงๆ แล้ว มันเกี่ยวกับเธอ หลังจากที่มู่ฉิวพาเธอกลับมาเมื่อวานนี้ เธอก็ไม่ให้ใครเข้าใกล้เธอเลย รวมทั้งฉันด้วย  ..."

หลี่หยวนเบิกตากว้างขึ้นเรื่อยๆ

ไม่ให้ใครเข้าใกล้...น่าจะเป็นห่วงเรื่องการแทรกซึมของเผ่าเซียนหมิง

เพื่อความปลอดภัยของเขา

นั่นหมายความว่า...

หลี่หยวนก้มมองดูตัวเอง...

หลัวซวงหัวเราะ "ใช่ มันเป็นอย่างที่เธอคิด ตอนนั้นในห้องไม่มีใคร"

"ชายหญิงอยู่ด้วยกันตามลำพัง ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอออก ให้เธอแช่อยู่ในแคปซูล ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่ามู่ฉิวจะทำอะไรกับเธอ"

"ถึงแม้เธอจะดูจริงจัง แต่จริงๆ แล้ว..."

ปัง--!

หลัวซวงล้มลงบนโซฟา

มู่ฉิวเดินเข้ามา ในมือของเธอถืออาหารบำรุงร่างกาย

หลี่หยวนรับอาหาร ขอบคุณ และเริ่มกินโดยไม่พูดอะไร

ไม่นาน เขาก็กินเสร็จ ร่างกายอบอุ่น ผลข้างเคียงจากการใช้ร่างกายมากเกินไปหายไป

"ถึงเวลาตรวจสอบผลประโยชน์"

หลี่หยวนลุกขึ้น หยิบเป้จากหลัวซวง วางของทั้งหมดลงบนโต๊ะ

ลำต้นของต้นไม้โบราณแบกรับวิญญาณ

ผลไม้โบราณวิญญาณ 3 ผล

ใบไม้โบราณวิญญาณ 66 ใบ

ดอกงูวิญญาณเลือด 79 ดอก

ห้องนั่งเล่นเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของสมบัติล้ำค่า

มู่ฉิวนั่งบนโซฟา หยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ

หลัวซวงมองดูสมบัติล้ำค่า อดกลืนน้ำลายไม่ได้

แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร  เธอพอใจแล้วที่ได้ใบไม้โบราณวิญญาณ 1 ใบ