บทที่ 44 ไม่มีอาวุธวิญญาณที่ไร้ค่า มีแต่นักลดวิญญาณที่ไร้ความสามารถ!
ไป๋อ่าวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย กวาดตามองจางไต้ที่อยู่ด้านล่างเวที แต่ไม่ได้ตอบสนองอะไร สายตาของเขาเลื่อนผ่านเหนือโรงเรียนมัธยมเจียงหลิงที่หนึ่งอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็จับจ้องไปที่แถวของโรงเรียนมัธยมหลี่เฉิง ทันใดนั้น นักเรียนจากโรงเรียนมัธยมหลี่เฉิงก็รู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็น พวกเขารู้สึกไม่ดีในใจ: ...
