บทที่ 412 สงสาร มีปาฏิหาริย์น้อยเกินไป
ลู่เจ๋อจ้องมองหลินหลิงอย่างเหลือเชื่อ “ศาสตร์เทพของเธอมองเห็นของในกระเพาะคนอื่นได้งั้นเหรอ แล้วอย่างนี้เธอจะต่างอะไรจากพยาธิในลำไส้ล่ะ!” หลินหลิง: “…” รอยยิ้มของเธอค่อยๆ หายไป เธออยากจะตีลู่เจ๋อแต่ทำไม่ได้ น่ารำคาญจริงๆ! เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วอธิบายว่า “มันไม่ได้มองทะลุกระเพาะคนอื่น ฉันแค่สัมผัสได...
