บทที่ 139 แผ่นดินไหว (1)
เสิ่นเยว่เองก็คล้ายกับสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง ดวงตาสั่นไหวเล็กน้อย ทั้งสองหันมาสบสายตากันพอดี สองสายตาประสานกัน ราวกับทุกอย่างจะหยุดนิ่งไป แม้แต่เสียงหัวใจของตนเองก็ยังได้ยิน ในชั่วพริบตานั้นก็สัมผัสได้ถึงการสั่นไหวที่ใต้เท้าจริงๆ ! เสิ่นเยว่สูดลมหายใจเพราะความตื่นตระหนก ...แผ่นดินไหว! ต่อให้จัวหย่...