บทที่ 137 ขอพร (2)
อาซื่อ เสี่ยวอู่ และเสี่ยวชีต่างก็กะพริบตาปริบๆ มองเสิ่นเยว่ มองจัวหย่วน แล้วมองเสิ่นเยว่อีกครั้ง จัวหย่วนยื่นมือออกไป ดึงมือนางให้ลุกขึ้นพลางกล่าว "วัดของเมืองสวี่คือวัดใหญ่ จากอี้กว่านใช้เวลาครึ่งชั่วยาม ไกลสักหน่อย อีกเดี๋ยวกินข้าวเช้าแล้วค่อยไปพร้อมกัน" น้ำเสียงดูคุ้นเคย ทั้งยังเป็นธรรมชาติ คล้า...
