บทที่ 137 ขอพร (1)
คล้ายกับว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่เสิ่นเยว่นอนพลิกกายไปมาบนเตียง เพราะนอนไม่หลับหลังจากอยู่ในคืนข้ามปี สัมผัสได้ถึงความหวานที่อยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ ทั้งรู้สึกใจว้าวุ่นอย่างบอกไม่ถูก ต่อมาจึงลุกขึ้นนั่งกอดหัวเข่า ปลายคางวางลงบนแขนทั้งสองข้าง ทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา แต่ก็ชะงักไปแล้วนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้ต...