บทที่ 872: อย่างที่รู้กัน เรือรบเป็นแค่หน่วยวัด
[\แปลโดยแฟนเพจ ยักษาแปร\มาติดตามในแฟนเพจ\เพื่อติดตามข่าวสารได้นะ\]
[\Thai-novel \ลงไวกว่าที่อื่น\ทุกที่ 5 ตอน\แต่จะราคาแพงที่สุด\]
[\หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง จะแก้ไขแบบเทียบคำต่อคำให้ตรงตามหลักไวยากรณ์ อ่านแบบเทียบภาษาต้นฉบับคำต่อคำ ซึ่งถ้าอ่านแบบเถื่อนหรือแชร์กันเป็นคณะ\100คน\ก็อ่านไปครับ เพราะผมจะแก้แบบแปลใหม่อีกรอบแค่ในThai-novel กับเว็บอื่น ๆ และแหล่งที่ผมแปลครับ ซึ่งถ้ารู้ว่าหลุดจากที่ไหนก็จะไม่แก้ไขตรงเว็บนั้นครับ ส่วนคนที่อ่านที่อื่นก็จะได้อ่านแบบเวอร์ชั่นแรกไปนะครับ\]
บทที่ 872: อย่างที่รู้กัน เรือรบเป็นแค่หน่วยวัด
เดิมทีชาวเกาะเงือกไม่เคยระแวงคนนอก นั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ชาวเกาะถูกหลอกลวงไปขายเป็นทาสจำนวนมาก
ก่อนหน้านี้ เพื่อที่จะปกครองย่านเงือกได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไทเกอร์จึงเสนอให้ปรับปรุงระบบทะเบียนบ้านของเกาะเงือก และหลังจากภารกิจนี้ ให้จินเบคอยจับตาดูมนุษย์ทุกคนที่เข้ามาบนเกาะ
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ไทเกอร์ในอดีตจะทำ
และทั้งหมดนี้ ต้องขอบคุณควีน
โรคหวาดระแวงบางครั้งก็ติดต่อกันได้ แต่ไทเกอร์ไม่ได้เป็นเหมือนควีนที่รู้สึกว่ามีคนจะแทงข้างหลังตัวเองตลอดเวลา ครั้งนี้แค่ต้องการป้องกันไว้ก่อน
"พี่ใหญ่ไทเกอร์ พี่ใหญ่จินเบ งานเลี้ยงพร้อมแล้ว ทุกคนรออยู่ครับ"
เวลานี้ อาราดินเป็นตัวแทนของกลุ่มโจรสลัดพระอาทิตย์คนอื่นๆเดินเข้ามา
ในฐานะโจรสลัด พวกเขาก็ยังคงสืบทอดประเพณีการจัดงานเลี้ยง เนปจูนและโอโตฮิเมะยังคงต่อรองกับคนพวกนั้น ทั้งไทเกอร์และจินเบต่างก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยว
งานเลี้ยงนี้จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองที่พลังของไทเกอร์พุ่งสูงขึ้น เพียงแต่การเปิดงานเลี้ยงค่อนข้างแปลก ไทเกอร์ไม่ได้พูดจาโอ้อวดเหมือนโจรสลัดทั่วไป เพียงถือคัมภีร์เทศนาเรื่องเดิมๆให้ลูกเรือฟัง
...
สุดท้าย ซานฮวน วูล์ฟก็ถูกส่งกลับไปยังอิมเพลดาวน์ชั้นหก ใช้ชีวิตในวันที่ไร้แสงสว่างอีกครั้ง การที่ตัวอย่างทดลองถูกส่งกลับไป หมายความว่าการทดลองกับเขานั้นสิ้นสุดลงแล้ว
ผู้ดำเนินการทดลองครั้งนี้ไม่ใช่เวก้าพังค์ แต่แนวคิดการทดลองสรุปมาจากงานวิจัยก่อนหน้าของเขา
เนื่องจากการทดลองครั้งนี้ล้มเหลว ประกอบกับข้อมูลที่รัฐบาลโลกได้รวบรวมมา เจ้าหน้าที่พิเศษคนหนึ่งจึงมาพบเวก้าพังค์
"ดร.เบกาพังค์ ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตัวแทนของห้าผู้เฒ่า โปรดตอบคำถามเหล่านี้ตามความจริงด้วยครับ"
"ฉันยุ่งมาก พวกนายรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องถามอีกล่ะ?"
"นี่เป็นคำสั่งจากเบื้องบน ผมเป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆ โปรดอย่าทำให้ผมลำบากใจเลยครับ"
เขามีท่าทีนอบน้อม ไม่ใช่แค่เพราะตอนนี้เวก้าพังค์ยังมีตำแหน่งสูงในรัฐบาลโลก ยังไม่ถึงขั้นถูกกำจัด
ชายที่กำลังลับขวานและบอลซาริโน่ที่กำลังตะไบเล็บอยู่ข้างๆ นั่นต่างหากคือต้นตอความกังวลของเขา
"งั้นก็เร็วๆหน่อย"
"ผมเริ่มเลยนะครับ"
พูดจบ คนๆนั้นก็เปิดกล้องโทรศัพท์บันทึกภาพ และนำข้อมูลของคนหลายคนออกมา
"ดร. น่าจะคุ้นเคยกับคนเหล่านี้ดีใช่ไหม? วินสโมค จัจจ์ ซีซาร์ คลาวน์ ควีน สตุชชี่
พวกเขาล้วนเป็นสมาชิกของกลุ่มวิจัย MADS เคยเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณ"
"พวกนายรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? หรือจะให้ฉันบอกเพศกับชื่อตัวเองอีกรอบด้วย?"
เวก้าพังค์ไม่ได้ตอบคำถามของเจ้าหน้าที่ตรงๆ สำหรับคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้ว เขาไม่อยากเสียเวลา จึงหยิบสิ่งที่คล้ายกับแล็ปท็อปขึ้นมาคำนวณข้อมูลชุดใหม่ต่อหน้าพวกเขา
"นี่มันขั้นตอน... แต่ตอนนี้ดร.คงไม่ค่อยรู้เรื่องของพวกเขาแล้ว ผมคงต้องทวนอีกรอบ สุภาพสตรีก่อนแล้วกันนะครับ เริ่มจากสตุชชี่ก่อนแล้วกัน"
"นี่คือคนที่เธอเรียกว่าลูกชาย เอ็ดเวิร์ด วีเบิ้ล เขาทำอะไรไปบ้าง มีความสามารถอะไร ผมคงไม่ต้องพูดมากความ และเขาก็น่าจะเป็นคนที่ง่ายที่สุดในบรรดาทั้งสี่คนนี้"
จากนั้นเขาก็หยิบเอกสารอีกหลายชุดมาวางต่อหน้าเวก้าพังค์ทีละชุด
"นี่คือควีน ช่วงนี้ดร.ก็น่าจะได้ยินชื่อเขามาบ้างใช่ไหมครับ? ต้องบอกว่าช่วงหลายปีมานี้เขาค่อนข้างโด่งดังทีเดียว"
"นอกจากค่าหัวแล้ว เรื่องที่เกี่ยวข้องกับเขาก็มีทั้งการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับพิมพ์เขียวแห่งชีวิต ลูกน้องที่ใช้ความสามารถของไคโดได้ หุ่นยนต์รบ ผลปีศาจมีชีวิต และสัตว์รบยักษ์"
"รายละเอียดมันค่อนข้างเยอะ ผมคงไม่ไล่เรียงให้หมดนะครับ"
"ส่วนคนนี้คืออดีตเพื่อนร่วมงานของคุณที่เพิ่งแหกคุกไปเมื่อไม่นานมานี้ ซีซาร์ คลาวน์ คุณมีความเห็นอะไรเกี่ยวกับผลปีศาจที่เขาสร้างขึ้นไหมครับ?"
พอพูดถึงผลปีศาจเทียม เวก้าพังค์ก็ดูจะสนใจขึ้นมาหน่อย
"อ้อ หมายถึงของล้มเหลวพวกนั้นน่ะเหรอ? ของพรรค์นั้นถ้าพวกนายอยากได้ ฉันก็สร้างให้ได้เป็นโหล จะสนใจมันไปทำไมอีกล่ะ?"
"คุณเวก้าพังค์ครับ ได้โปรดอย่าแกล้งโง่ ในนั้นก็มีของที่สมบูรณ์แบบอยู่นะ คุณน่าจะเห็นแล้วนะครับ"
"สมบูรณ์แบบ? จริงๆแล้วมันก็ยังมีข้อบกพร่องอยู่นะ แต่ไอ้ที่ว่าสมบูรณ์แบบนั่นก็มีอะไรดีๆอยู่เหมือนกัน เหมือนมีคนเอาเศษแก้วมาต่อกันด้วยกาว ยังไงก็เถอะ ประเด็นของนายคืออะไรกันแน่?"
"ใจเย็นๆก่อนครับคุณเวก้าพังค์ ยังมีอีกเรื่อง สิ่งแรกคือจากบันทึกที่คุณเคยทำไว้ การทดลองของเราล้มเหลว"
"อ้อ เรื่องนั้นน่ะเหรอ ฉันก็บอกไปตั้งนานแล้วว่าของพวกนั้นเป็นของอันตรายที่ล้มเหลว ให้พวกนายระวังตัวกันเอาเอง"
"ครับ แต่ได้โปรดดูนี่อีกครั้งทีครับ นี่คือภาพการต่อสู้ล่าสุดของเจอร์ม่า"
หลังจากปะทะกับควีนแล้วพ่ายแพ้ จัดจ์ก็รีบหนีไป จากนั้นก็เริ่มการวิจัยใหม่ ส่วนเจอร์ม่าก็ยังคงทำงานเดิม ในภาพนี้ ลูกๆของเขาหลายคนมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ระหว่างการต่อสู้ พวกเขาทุกคนต่างสะพายกล่องใบใหญ่ไว้บนหลัง และในระหว่างการต่อสู้ กล่องเหล่านั้นก็กลายเป็นหุ่นยนต์ รูปร่างดูเหมือนจะเลียนแบบผู้ใช้พลังผลปีศาจสายโซออน
"วินสโมค จัดจ์ ศึกษาเรื่องหุ่นยนต์พวกนี้มานานแล้ว และเงินทุนส่วนใหญ่ของเขาก็ถูกนำไปใช้ซื้อแร่หินไคโร จนกระทั่งเพิ่งจะมีหุ่นยนต์ทดลองแบบนี้ออกมา จากการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าใช้จ่ายในการสร้างหุ่นยนต์พวกนี้เทียบเท่ากับเรือรบสองลำ"
"คุณเวก้าพังค์ครับ ห้าผู้เฒ่า มีคำถามว่า ทำไมสมาชิก MADS เหล่านี้ถึงประสบความสำเร็จอย่างมากหลังจากออกจากกลุ่มไป?"
"ในขณะที่คุณซึ่งมีเทคโนโลยีล้ำหน้าโลกไปห้าร้อยปี กลับทำแบบนั้นไม่ได้? นอกจากการลอกเลียนแบบมังกรฟ้าแล้ว คุณยังไม่ได้สร้างอะไรที่รัฐบาลต้องการเลย บางคนก็เริ่มหมดความอดทนแล้วนะครับ"
งานวิจัยของเวก้าพังค์ใช้เงินทุนมหาศาลทุกวัน แต่ตอนนี้เวก้าพังค์ยังไม่มีผลงานที่เป็นรูปธรรม ในขณะที่เพื่อนร่วมงานของเขากลับประสบความสำเร็จ นั่นจึงทำให้มีเจ้าหน้าที่สืบสวนคนนี้ขึ้นมา
ในตอนนี้ เวก้าพังค์ก็เข้าใจแล้วว่าบางเรื่องคงปิดบังต่อไปไม่ได้ จึงพาเขาไปที่ห้องทดลองอีกห้องหนึ่ง และได้เห็นโครงกระดูกจักรกล
"หุ่นยนต์ที่พวกนายต้องการ ตอนนี้ติดตั้งระบบจดจำใบหน้า สามารถแยกแยะโจรสลัดกับพวกพ้องได้แล้ว ส่วนปืนเลเซอร์ที่สร้างขึ้นจากการศึกษาพิมพ์เขียวของของพลเรือเอกคิซารุ ก็ติดตั้งเรียบร้อย
รูปลักษณ์ภายนอกลอกแบบมาจาก 7 เทพโจรสลัด บาโธโลมิว คุมะ ค่าใช้จ่ายในการผลิตแค่พอๆกับเรือรบ 1 ลำ สามารถผลิตจำนวนมากได้แล้ว
ส่วนอุปกรณ์อื่นๆยังต้องใช้เวลาอีกหน่อย ถ้าพวกนายยังไม่พอใจอีก ฉันก็จนปัญญาแล้ว"
