บทที่ 405 ผู้ยกระดับ? การหลอมรวม!
เมื่อจาง เฉินของพันธมิตรอาณาจักรตัดสินใจ
ในขณะเดียวกัน ผู้นำของพันธมิตรต่อต้านอาณาจักรก็ตัดสินใจเช่นกัน
การตัดสินใจของทั้งสองฝ่ายคล้ายคลึงกัน ต่างกันเพียงทัศนคติที่มีต่อชิน เฟิง ผู้ทำลายล้างเท่านั้น!
พันธมิตรอาณาจักรมั่นใจในการรับสมัครผู้ทำลายล้าง แม้ว่าคนผู้นั้นจะไม่ได้มาจากโลกที่พวกเขาควบคุม พวกเขาก็มั่นใจพอที่จะพลิกกลับมาได้!
เพราะพวกเขามีผู้ยิ่งใหญ่ระดับจักรพรรดิที่สามารถมอบโอกาสให้ผู้ทำลายล้างกลายเป็นผู้มีอยู่ระดับจักรพรรดิได้!
ผู้นำของพันธมิตรต่อต้านอาณาจักรตัดสินใจที่จะกำจัดผู้ทำลายล้างตั้งแต่ยังอ่อนไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม!
เพราะพวกเขาไม่มีผู้มีอยู่ระดับจักรพรรดิ พวกเขารู้ว่าไม่สามารถรักษาผู้ทำลายล้างไว้ได้
...
ในขณะที่ทั้งสองกลุ่มกำลังคาดเดาตัวฉันและฉันคาดเดาตัวคุณ
เวลาผ่านไปทุกวินาทีอย่างไร้ความปรานี
ในที่สุด ก็ถึงเวลาอัปเดตรายชื่อผู้ยกระดับ
[เสิ่น เฟย]
เมื่อชื่อหนึ่งเพิ่งปรากฏบนรายชื่อผู้ยกระดับ ทั้งสองกลุ่มก็เริ่มเคลื่อนไหวทันที!
บูม บูม บูม!
อาณาเขตต่างๆ เปิดขึ้นพร้อมกัน นอกเหนือจากสิ่งอื่นใด เพียงแค่นับจำนวนอาณาเขตเหล่านี้ก็ทำให้หัวคนระเบิดได้แล้ว!
แดง แดง แดง!
เสียงดังมหึมาที่เกิดจากการปะทะกันของอาณาเขตและการปะทะกันของพลังดังก้องในเมืองที่มีแนวป้องกันตั้งอยู่ในบริเวณทะเลอู่ติง!
ในชั่วพริบตา พื้นดินก็แตกร้าวและจมลง
ลวดลายของแนวป้องกันลอยอยู่ในอากาศ
ท้องฟ้าเปลี่ยนสี บางครั้งเป็นสีดำ บางครั้งเป็นสีขาว บางครั้งเปล่งประกาย และบางครั้งก็สูญเสียการแสดงออกทั้งหมด
ความปั่นป่วนที่น่าสะพรึงกลัวมาและไป และพระภิกษุสูงสุดก็กลายเป็นผงในทันทีและสลายไปในการต่อสู้อันวุ่นวายนี้!
"ฮ่าๆๆ นี่แหละไฮไลท์! การปล้นผู้มาใหม่แค่ไม่กี่คนมันมีอะไร! การได้แหล่งกำเนิดโลกสักสองสามแห่งแล้วปล้นคนของพันธมิตรแนวป้องกันนี่แหละมันเจ๋งจริงๆ!"
ชายร่างใหญ่กำแหล่งกำเนิดโลกไว้แน่นในมือและกำลังจะหลบหนีออกจากเมืองท่ามกลางความวุ่นวาย!
แต่เมื่อเขาได้รับแหล่งกำเนิดโลกมาและไม่มีเวลาที่จะกลืนกินมัน การโจมตีมากมายก็ตกลงมาบนศีรษะของเขา!
บางส่วนมาจากพันธมิตรอาณาจักรและพันธมิตรต่อต้านอาณาจักร
มีแม้กระทั่งบางส่วนที่มาจากคนที่เรียกตัวเองว่าเพื่อนสนิทของเขา...
ในการต่อสู้ระลอกนี้ แหล่งกำเนิดโลกของคนตายเปลี่ยนมือหลายครั้งและยังคงเปลี่ยนมือต่อไป
ตัวอักษรบนรายชื่อผู้ยกระดับกะพริบ และสถานที่ยกระดับของผู้ยกระดับคนที่ 49 ก็ปรากฏขึ้น
นั่นคือที่ภูเขากอเล่อ และไม่เกี่ยวข้องกับคนสองกลุ่มที่กำลังต่อสู้กันไม่หยุดหย่อนในทะเลหาที่แน่นอนไม่ได้
แต่ทั้งหมดนี้ไม่สำคัญอีกต่อไป!
การต่อสู้อย่างนองเลือดได้ถูกจุดขึ้นแล้ว และพวกเขาไม่สามารถหยุดได้จนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะเจอกับราคาที่รับไม่ไหว!
ในทะเลหาที่แน่นอนไม่ได้ สนามรบที่มีรูปแบบอาณาจักรและมีผู้มาใหม่หลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องนี้ถูกจุดขึ้น
สงครามเดียวกันนี้ก็ปรากฏขึ้นในสองพื้นที่ใหญ่ คือภูเขากอเล่อและเมืองหวังโหย่ว!
รายชื่อผู้ยกระดับถูกรีเฟรชทีละหน้า และวงจรไม่เคยหยุด!
ทั้งสองฝ่ายของสงคราม ผู้คนตายเป็นกองๆ ทีละคน!
แหล่งกำเนิดของโลกปรากฏขึ้นทีละแห่ง และถูกย้อมแดงด้วยสายลมและฝนเลือดในทันที!
มือที่หักขาดร่วงลงบนพื้นที่แตกร้าว และถูกพัดขึ้นโดยกระแสเลือดที่พลุ่งพล่าน!
ก่อนที่มันจะลอยไปไกล มันก็ระเหยไปพร้อมกับเลือดที่พามันมาโดยผลพวงของสงคราม!
เหลือเพียงแหล่งกำเนิดโลกหนึ่งแห่งที่ได้รับความรุ่งโรจน์กลับคืนมา มีเลือดที่มองไม่เห็นจางๆ เต็มไปด้วยการล่อลวงต่อทุกคนที่เห็นมัน!
"สวี่ เฉียน ทำไมไม่ขึ้นไปล่ะ ไม่ใช่ว่าแกมักจะกระตือรือร้นที่สุดในสถานการณ์แบบนี้หรอกเหรอ?"
ผู้ติดตามหน้าลิงจมูกแหลมพูดขึ้น ตอนนี้เขามองดูแหล่งกำเนิดโลกในสนามรบและรู้สึกอิจฉามาก แต่สวี่ เฉียนไม่ขยับเขยื้อน ด้วยกำลังของตัวเองเพียงลำพัง เขาไม่แน่ใจว่าจะถอยออกมาได้อย่างปลอดภัย
"เขาจะไปตอนนี้ได้ยังไง! เป้าหมายของเขาคือประเทศน้ำของหวัง ห่าวหราน เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เมื่อหวัง ห่าวหรานไม่ลงมือ!"
เสียงหยินหยางของเสี่ย ยุนเทาดังขึ้น และในขณะที่พูด เสี่ย ยุนเทาก็เดินเข้าหาสวี่ เฉียน
แตกต่างจากจุดประสงค์ของสวี่ เฉียนและจุดประสงค์ของคนอื่นๆ เสี่ย ยุนเทาไม่ขาดแคลนผลึกต้นกำเนิดและแหล่งกำเนิดของโลก
เขามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์เดียวคือยุยงให้สวี่ เฉียนขึ้นไป แล้วฆ่าสวี่ เฉียนในความวุ่นวาย
ก่อนที่จะฆ่าสวี่ เฉียน เสี่ย ยุนเทาจะพูดเรื่อยเปื่อยไปเรื่อยๆ ใช้ประโยชน์จากคำพูดของสวี่ เฉียนในขณะที่รบกวนสภาพจิตใจของสวี่ เฉียน ทำให้สวี่ เฉียนมีแนวโน้มที่จะทำผิดพลาดมากขึ้น
"สวี่ เฉียน ฉันรู้ว่านายไม่ชอบฉัน ถ้าอย่างนั้นนายก็ฆ่าฉันได้เลย มันง่ายมาก ฉันก็ง่ายต่อการฆ่าด้วย นายสามารถฆ่าฉันได้ในทีเดียว ทำไมไม่ลองใช้มือของพี่ชายตง ดูล่ะ"
สวี่ เฉียนไม่ขยับเขยื้อน เขาปิดการได้ยินโดยตรงแล้วจ้องมองไปที่หวัง ห่าวหรานบนแท่นสูง!
หลังจากตระหนักว่าสวี่ เฉียนไม่สนใจคำพูดของเขา เสี่ย ยุนเทาก็เข้าใจทันทีว่าสวี่ เฉียนได้ปิดการได้ยินของเขาแล้ว
เขามองไปในทิศทางที่สวี่ เฉียนมอง และความมุ่งร้ายก็พุ่งออกมาจากร่างของเสี่ย ยุนเทา!
สายตาของเขาเมื่อมองสวี่ เฉียนก็ลดความเป็นหยินหยางลง และเต็มไปด้วยความแค้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด!
"เสี่ย ยุนเทา! แกจะทำอะไร! ไม่ว่าความเกลียดชังระหว่างแกกับเฉียนจะลึกซึ้งแค่ไหน มันลึกซึ้งกว่าความเกลียดชังระหว่างพวกเรากับพันธมิตรอาณาจักรหรือ?"
"แกต้องเข้าใจว่าแกก็เป็นหนึ่งในพวกเรา พวกเราเป็นคนที่ช่วยแกจากพันธมิตรอาณาจักรนะ!"
"งั้นแกหมายความว่าฉันต้องขอบคุณพวกแกที่ไม่ฆ่าฉันงั้นเหรอ? สมองแกโดนหมากัดหรือไง? ให้ฉันขอบคุณแกเนี่ยนะ!"
ดวงตาของเสี่ย ยุนเทากลายเป็นประหลาดอีกครั้ง แต่จากนั้นก็กลายเป็นความรุนแรงอย่างสุดขีด
"ถ้าตอนนั้นฉันไม่ได้ดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง ฉันก็คงตายภายใต้การล้อมของพวกแกกับพันธมิตรอาณาจักรไปแล้ว ฉันเข้าร่วมกับพวกแกก็แค่เพราะพันธมิตรอาณาจักรฆ่าภรรยาของฉัน!"
"เมื่อฉันฆ่าพันธมิตรอาณาจักร พวกแกก็จะถูกฉันฆ่าด้วย!"
ดวงตาของเสี่ย ยุนเทาแสดงร่องรอยของความบ้าคลั่งขึ้นมาทันที!
เมื่อเห็นสีหน้าแบบนี้ ผู้ติดตามหน้าลิงจมูกแหลมก็รีบซ่อนตัวอยู่หลังสวี่ เฉียนทันที
"เฉียน ขยับหน่อยสิ เสี่ย ยุนเทาบ้าอีกแล้ว!"
"พวกเราล้อมเขาตอนนั้นเหรอ? ก็แค่โจมตีเขาไม่กี่ครั้ง อย่างมากก็แค่บาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากผ่านมาหลายปีขนาดนี้ เขายังไม่ยอมปล่อยวาง แล้วก็บ้าขึ้นมาทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้!"
สวี่ เฉียนตบมือของผู้ติดตามและพูดอย่างเย็นชา:
"แกไม่อยากฆ่าฉันหรอกเหรอ? ฉันรอแกอยู่นะ ตอนนี้กรุณาหุบปากด้วย ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกก่อน!"
"มาสิ! มาถ้าแกกล้า! แกแข็งแกร่งกว่าฉันจริงๆ แต่แกจะไม่รู้สึกดีถ้าฆ่าฉัน! ตอนนั้นแกไม่ต้องลงมือเอง หวัง ห่าวหรานจะมาหาแกเอง แล้วแกก็จะตายอยู่ดี ฮ่าๆๆ..."
เสี่ย ยุนเทาไม่สนใจคำขู่ของสวี่ เฉียนและเริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง!
ขณะที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขาก็ทำท่าทางและยังคงเยาะเย้ยต่อไป
สวี่ เฉียนกัดฟันและสาปแช่งเขาว่าเป็นคนบ้า!
(จบบท)
