บทที่ 27 สวี่หยวนเจินชั่วร้ายไม่เว้น 

ผู้อาวุโสหูขมวดคิ้ว สีหน้าไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

หลี่เซวียนเมื่อได้สติ ก็พยายามพูดให้เป็นไปตามที่ต้องการ

"ข้าคิดว่ามันคงเป็นเพราะทรายผลึกความร้อนพวกนี้ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสระชั้นล่าง!"

ในที่สุดจางจิ้งเจินศิษย์คนที่สามของท่านเทียนซือก็พูดขึ้นว่า

"ปัจจัยที่ทำให้สระสวรรค์เมฆลอยเกิดการเปลี่ยนแปลงมีมากมาย ยากที่จะสรุปได้ในตอนนี้พวกเราจะต้องตรวจสอบกันต่อไป ตอนนี้นำศิษย์น้องฟางออกไปก่อนเถอะ"

เล่ยจวินเดินตามคนอื่นๆถูกนำออกจากถ้ำลึกลับ

แต่พวกเขายังไม่สามารถกลับไปที่พำนักของตนได้ในตอนนี้

เนื่องจากสระสวรรค์เมฆลอยเกิดความปั่นป่วนที่ไม่เคยมีมาก่อน และเหตุการณ์ร้ายแรงอย่างการตายของหลี่หมิงทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุจะต้องถูกสอบสวนโดยผู้อาวุโสของสำนัก

ถึงอย่างนั้นทุกคนก็ล้วนมีพื้นเพที่แข็งแกร่ง

หยวนโม่ไป๋และคนอื่นๆรีบมารับลูกศิษย์ของตนกลับไป

ความจริงแล้วแม้จะไม่มีใครเห็นเหตุการณ์โดยตรงในตอนที่เกิดขึ้น แต่เรื่องราวทั้งหมดก็ไม่ได้ซับซ้อนมาก

สระชั้นล่างมีการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันแม้จะดูสงบแต่มีคลื่นใต้น้ำที่ซ่อนอยู่สามารถระเบิดออกมาได้ตลอดเวลาอย่างรุนแรง

ผู้บำเพ็ญพลังระดับแท่นพิธีที่ดำลงไปโดยไม่รู้ก็ไม่มีทางรอด ถูกวังน้ำวนดูดกลืนและไม่สามารถหนีออกมาได้

แม้หลี่หมิงจะมียันต์ป้องกันตัวจากผู้อาวุโสจื่อหยางผู้เป็นบิดา แต่นั่นก็เหมือนกับยันต์ทองคำที่หยวนโม่ไป๋ให้เล่ยจวินมันจะทำงานได้แค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับพลังบำเพ็ญของตัวศิษย์

ยิ่งไปกว่านั้นหลี่หมิงและบิดาของเขาก็ไม่เคยคาดคิดว่าจะต้องเผชิญอันตรายถึงชีวิตในขณะที่อยู่ในเขตของสำนักเทียนซือ

"เพราะฉะนั้น การทำอะไรต้องระมัดระวังหากผู้อาวุโสจื่อหยางให้ยันต์มากกว่านี้สักสองสามแผ่น บางทีอาจจะช่วยชีวิตเขาได้"

หวังกุยหยวนผู้มาเยี่ยมเล่ยจวินถอนหายใจอย่างหนัก

"ชีวิตนั้นไม่แน่นอน เจ้าไม่ควรประมาท!"

เล่ยจวินถามขึ้นว่า

"แล้วทำไมสระสวรรค์ทะเลเมฆถึงกลายเป็นอันตรายขนาดนี้?"

อาจารย์ของเล่ยจวินหยวนโม่ไป๋ตอบช้าๆว่า

"ยังไม่แน่ชัด แต่กระแสพลังวิญญาณอาจได้รับผลกระทบจากภายนอกซึ่งน่าจะมาจากภูเขาหลงหู... บางทีอาจเกี่ยวข้องกับการปิดด่านของศิษย์พี่ใหญ่ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยๆในเส้นพลังของภูเขา"

เล่ยจวินและหวังกุยหยวนหันมามองหน้ากันด้วยความรู้สึกแปลกๆ

ศิษย์พี่ใหญ่ของหยวนโม่ไป๋ก็คือท่านเทียนซือคนปัจจุบันนั่นเอง

เขายังเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของหลี่หมิงและเป็นลุงแท้ๆของหลี่หมิงด้วย

สุดท้ายแล้ว หลี่หมิงจมน้ำตายในสระชั้นล่างแต่ต้นเหตุของอันตรายก็มาจากญาติผู้ใหญ่ในครอบครัวของเขาเองหรือ?

"ข่าวเรื่องนี้ยังคงถูกปิดไว้ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการรักษาชื่อเสียงของศิษย์น้องหลี่"

หวังกุยหยวนกล่าว

"พี่ใหญ่และพี่หลี่เซวียนต่างต้องการให้เหตุการณ์นี้จบลงด้วยการยกย่องว่าหลี่หมิงเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องศิษย์ร่วมสำนัก"

แม้ว่าหลักฐานต่างๆ จะชี้ให้เห็นว่าหลี่หมิงเป็นคนโลภสมบัติเอง เขาจึงดำดิ่งลงไปในสระชั้นล่างและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในถ้ำลึกลับ ซึ่งไม่เพียงแต่ทำร้ายตัวเองแต่ยังเกือบทำให้ศิษย์คนอื่นๆตกอยู่ในอันตรายด้วย

แต่เมื่อเขาตายไปแล้วก็มักจะต้องให้เกียรติบิดาของเขาผู้อาวุโสจื่อหยางที่ต้องมาสูญเสียลูกชายไป

หยวนโม่ไป๋กล่าวว่า

"แม้จะมีความวุ่นวายอยู่บ้าง แต่ถ้าไม่มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นสุดท้ายความวุ่นวายก็คงจะสงบลง"

แต่บางครั้งเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นได้เสมอ

เรื่องที่ไม่คาดคิดนั้นมาถึงจริงๆ

เมื่อต้นปีหลังจากพิธีสืบทอดเสร็จสิ้น ศิษย์พี่หญิงใหญ่สวี่หยวนเจินที่ออกไปท่องเที่ยวภายนอกกลับมาที่ภูเขาแล้ว

"ข้าจับเจ้าพวกปลาซิวปลาสร้อยได้มาสองสามตัว"

สวี่หยวนเจินสวมชุดเต๋าสีม่วง ทับด้วยเสื้อคลุมผ้าบางสีดำผิวของนางยังคงซีดขาวราวกับหิมะพูดด้วยน้ำเสียงรวดเร็วและชัดเจน

"พวกมันนั้นไม่ค่อยพิเศษเท่าไหร่ แต่พวกมันวาดยันต์เวทย์ใหม่ซึ่งเรียกว่า 'ยันต์ทำลายทองคำ' มันมีความคิดสร้างสรรค์พอสมควรและสามารถทำลายยันต์ทองคำของคนส่วนใหญ่ในสำนักของเราได้จริงๆ"

หยวนโม่ไป๋พยักหน้า "ใช่ ช่วงนี้มีรายงานจากศิษย์ที่ออกไปท่องโลกภายนอกว่ามีเรื่องนี้เกิดขึ้น และมีบางคนถึงกับบาดเจ็บล้มตาย สำนักจึงกำลังเตรียมการปรับปรุงยันต์ทองคำเพื่อรับมือ"

สวี่หยวนเจินกล่าวว่า

"ข้าปรับปรุงมันระหว่างทางกลับมา และตอนนี้เกือบเสร็จสมบูรณ์แล้วข้าจะกลับมาปรึกษากับพวกท่านอีกที"

หยวนโม่ไป๋ยิ้ม ไม่ได้แปลกใจกับประสิทธิภาพของนางเลย

"ในเมื่อเจ้าพูดเช่นนี้ ข้าก็เชื่อว่ามันเสร็จสมบูรณ์แล้วประกาศให้ทั้งสำนักรับทราบโดยเร็วและเริ่มใช้กันเถอะ"

หวังกุยหยวนที่อยู่ข้างๆถอนหายใจ

"ศิษย์พี่หญิงใหญ่ เจ้ากลับมาก็สร้างคุณูปการสำคัญอีกครั้งแต่อันที่จริงสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือการช่วยชีวิตศิษย์พี่น้องในสำนักทำให้พวกเขาไม่ต้องกังวลอีกต่อไป"

สวี่หยวนเจินเปลี่ยนเรื่องอย่างไม่สนใจนัก

"เพิ่งกลับมาข้าได้ยินว่าเกิดเรื่องที่สระสวรรค์เมฆลอยด้วย?"

เล่ยจวินซึ่งอยู่ในเหตุการณ์เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นโดยไม่เสริมเติมแต่ง

สวี่หยวนเจินดวงตาสดใสชัดเจน แต่คำถามของนางดูเหมือนจะกระโดดข้ามไปอีกเรื่อง

"ตอนข้าเข้ามาที่สำนัก ข้าเจอเสี่ยวถางนางเล่าเรื่องที่ถูกคนในตระกูลหลี่วางกับดักเจ้ารู้เรื่องนี้ไหมเล่ยจวิน?"

เล่ยจวินเล่าเรื่องราวสั้นๆก่อนจะพูดต่อว่า

"แม้ไม่มีหลักฐานชัดเจน แต่จากเหตุการณ์ในสระสวรรค์เมฆลอย ข้าคาดว่าเป็นฝีมือของหลี่หมิง

เป้าหมายของเขาน่าจะเป็นเฉินอี้และซั่งกวนหง ศิษย์พี่หญิงน้อยกับศิษย์พี่ใหญ่อาจเกี่ยวข้องเพียงแค่บังเอิญ"

สวี่หยวนเจินกล่าวว่า

"ใช่มันเป็นฝีมือของเขา"

จากนั้นนางลุกขึ้นยืน หยวนโม่ไป๋มองนางอย่างเงียบๆ

สวี่หยวนเจินกล่าวว่า

"หากมีใครกล้าท้าทายเสี่ยวถางและทำให้นางล้ม ข้าจะคอยปรบมือเอาใจช่วยอยู่ข้างๆ แต่นางถึงจะโง่เพียงใดก็เป็นคนที่ข้าพากลับมาสำนัก หากมีใครคิดจะใช้ประโยชน์จากนางเพื่อเล่นตลกก็ต้องเตรียมใจรับการถูกเปิดโปง เมื่อเรื่องตลกถูกเปิดโปงคนที่ควรถูกเย้ยหยันก็ควรได้รับมันนั่นคือสิ่งที่พวกเขาสมควรได้รับ"

นางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบง่ายก่อนจะเดินจากไปอย่างไม่รีบร้อน

เล่ยจวินมองตามหลังของนางก่อนจะเลิกคิ้วเล็กน้อย

วันนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทุกคนในสำนักต่างยินดีกับการที่ศิษย์พี่หญิงใหญ่ปรับปรุงยันต์ทองคำ

ภัยจากยันต์ทำลายทองคำหายไปภายในไม่กี่วัน

ศิษย์พี่หญิงใหญ่ก็คือศิษย์พี่หญิงใหญ่จริงๆ

วันที่สองก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เหล่าผู้อาวุโสในสำนักเริ่มเห็นพ้องต้องกันเกี่ยวกับเหตุการณ์ในสระสวรรค์เมฆลอย

แต่ในวันที่สามสวี่หยวนเจินกลับเผยข้อมูลจำนวนมากต่อสาธารณะ

โดยมีหลี่หมิงเป็นผู้นำเหล่าศิษย์ของตระกูลหลี่บางคนในฐานะผู้ดูแลหอพิธีการ หอยันต์เวทย์ หอไฟ และหอหน้าที่ภายนอกล้วนกระทำการฉ้อโกงและทุจริตกอบโกยทรัพย์สินเข้ากระเป๋าตนเอง

มีศิษย์ตระกูลหลี่ที่ทำหน้าที่สอนที่สำนักเด็กวัดบิดเบือนการสอนดูหมิ่นงานของตนและถึงขั้นกลั่นแกล้งศิษย์ต่างตระกูล

ย้อนกลับไปในอดีตหลี่หมิงเคยทำให้ศิษย์ต่างตระกูลบาดเจ็บขณะออกไปฝึกฝนภายนอกซึ่งส่งผลเสียต่อรากฐานและอนาคตในการบำเพ็ญ

ล่าสุดเรื่องที่ซั่งกวนหงบุกเข้าเขตต้องห้ามก็เป็นเพราะถูกหลี่หมิงหลอกลวง

เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นในสระสวรรค์เมฆลอยหลี่หมิงก็พยายามลอบทำร้ายศิษย์ต่างตระกูล

แต่ละเรื่องล้วนมีหลักฐานที่แน่นหนาซึ่งทำให้ทุกคนตกตะลึง

คนส่วนใหญ่ต่างตกใจกับความกล้าบ้าบิ่นของหลี่หมิง

ในขณะที่บางคนตกใจว่าสวี่หยวนเจินไปหาหลักฐานเหล่านี้มาจากไหน

"ศิษย์พี่หญิงสวี่ เจ้าต้องการทำอะไรกันแน่?!" หลี่เซวียนพี่ชายของหลี่หมิงมีสีหน้าซีดขาวดวงตาเต็มไปด้วยโทสะ

"เจ้าต้องการทำลายกันให้สิ้นหรือ?!"

สวี่หยวนเจินตอบว่า

"เจ้าควรไปถามน้องชายเจ้าดูว่าเขาต้องการทำอะไรหากเจ้าทำไม่ได้ข้าจะช่วยเจ้าเอง"

หลี่เจิ้งเสวียนผู้เป็นศิษย์พี่รองยกมือขึ้นส่งสัญญาณให้หลี่เซวียนถอยออกไป

เขาจ้องมองสวี่หยวนเจินอย่างเงียบๆก่อนจะพูดขึ้นว่า

"ศิษย์พี่หญิง หลี่หมิงทำอะไรผิดพลาดหลายอย่างข้าละเลยที่จะดูแลเขาข้ายินดีรับโทษ แต่ศิษย์น้องหลี่หมิงได้ตายไปแล้วเขาได้ชดใช้ด้วยชีวิตมีคำกล่าวว่า 'คนตายเป็นใหญ่' เราควรให้เกียรติเขาสักหน่อย"

สวี่หยวนเจินตอบว่า

"ข้าไม่ต้องการชีวิตของหลี่หมิง เขาใช้เสี่ยวถางเพื่อสร้างชื่อให้เจ้าข้าก็ต้องการแค่ชื่อเสียงของพวกเจ้าหลี่หมิงตายเพราะความโลภและความโง่ของเขาเอง ไม่ใช่เพราะเขาต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำการตายมันง่ายเกินไป ไม่สมศักดิ์ศรีสักนิด"

"ศิษย์พี่หญิง ทำไมต้องทำให้มันสิ้นสุดกันล่ะ?"

หลี่เจิ้งเสวียนสูดหายใจเข้าลึก

"เจ้าจะทำให้ทุกอย่างวุ่นวายจนหมดสิ้นจริงๆหรือ?"

สวี่หยวนเจินยิ้มมุมปากเล็กน้อย

"ข้าไม่ชอบดูโลกวุ่นวาย ข้าชอบดูคนบางคนโกรธจนคุมสติไม่ได้มากกว่า"

(จบบท)