บทที่ 268 ย้อนกลับมาทำตัวให้ขายขี้หน้า
บทที่ 268 ย้อนกลับมาทำตัวให้ขายขี้หน้า ไต้เอินหนิงร้องไห้พลางตะโกนออกมาเสียงดังว่า “แม่! แม่ช่วยหยุดพูดสักทีเถอะ…” เสียงที่ออกมาแสดงถึงการสะอื้นอย่างชัดเจน จ้าวเฉิงเฟิงที่อยู่อีกฝั่งของสายโทรศัพท์นิ่งอึ้งไป “อะไร? ไม่ราบรื่นเหรอ? เขาเป็นเจ้าภาพงานในวันนี้ การยุ่งก็เป็นเรื่องปกตินะ ลูกควรเข้าใจหน่อย…...
