บทที่ 209 เฝ้ายาม
บทที่ 209 เฝ้ายาม เซี่ยชิงหยายืนอยู่นอกกำแพงที่สูงกว่าตัวคนเล็กน้อย เขย่งปลายเท้าขึ้นเอง ยื่นหน้าพยายามมองเข้าไปข้างใน ไม่ไหว แม้กำแพงจะไม่สูง แต่แบบนี้ก็มองไม่เห็นว่าข้างในมีอะไร จู่ๆ ป้าหยุนหลานก็ช่วยยกเซี่ยชิงหยาขึ้นจากด้านหลัง ตาหยีจนเป็นเส้นบางๆ ด้วยรอยยิ้ม "ชิงหยา เจ้าอยากลองดูใช่ไหมว่าจากข้าง...
