บทที่ 154 คุณเป็นพ่อของฉันหรือไง (2)
เธอรีบหลบสายตา เห็นเพียงแต่เขาหยิบนาฬิกาข้อมือที่วางไว้บนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมาดูเวลา สายตาดุจสายน้ำลึก "หลิวเจิง พวกเรารู้จักกันมากี่ปีเเล้ว" "......" จู่ ๆ ก็เปลี่ยนมารื้อฟื้นความหลังเหรอ "จำไม่ได้หรอก น่าจะสิบสองสิบสามปีละมั้ง" เธอรู้จักเขาจนถึงวันนี้น่าจะเป็นสิบสามปีหกเดือนเต็ม แต่ว่าเขารู้จักเธอนับ...
