บทที่ 135 ดอกไม้ไฟในม่านราตรี (1)
จัวหย่วนมองนางแวบหนึ่ง ไม่ได้พูดสิ่งใดอีกแล้วชักมือกลับ เสิ่นเยว่เกือบทำหล่น โชคดีที่รับไว้ทัน เถาเถาขยับเข้ามาใกล้ พูดด้วยเสียงหวานๆ "ดีเหลือเกิน อาเยว่ พวกเรามีอั่งเปากันทุกคน" เสิ่นเยว่ยิ้ม ในใจคิดฟุ้งซ่าน นางยื่นมือออกไปยกจอกสุราขึ้นมาแล้วจิบหนึ่งคำ สวี่หลีมองไปทางจัวหย่วน มุมปากจัวหย่วนบิดโค้งข...