ตอนที่ 180 คำท้าจากจื่อเยียนเหยียน! (ฟรี)

ตอนที่ 180 คำท้าจากจื่อเยียนเหยียน!

ไป๋จื่ออันไม่ปฏิเสธคำท้าของจื่อเยียนหนิง

ตอนที่เขาอยู่ที่เมืองฉื่ออวี้ ไป๋จื่ออันเคยบอกว่าเขารอคอยคำท้าของเธอที่เมืองไป๋หลิน

ตอนนี้จื่อเยียนหนิงมาถึงแล้ว ไป๋จื่ออันจะปฏิเสธเธอได้ยังไง?

อีกอย่าง ไป๋จื่ออันยังอยากจะใช้โอกาสนี้ทำความรู้จักกับจื่อเยียนหนิง เขาอยากจะรู้เรื่องของตระกูลจื่อในโลกต้นกำเนิดจากปากของเธอ

ดังนั้นไป๋จื่ออันจึงตอบตกลง

เมื่อคิดได้แบบนั้น ไป๋จื่ออันก็พาจื่อเยียนหนิงกับคนอื่นๆ ไปที่ลานฝึกฝน

“ออกมา! อีกาปีกเพลิง!”

จื่อเยียนหนิงเรียกสัตว์วิญญาณหลักของเธอออกมาทันที

อีกาปีกเพลิงระดับทองแดงขั้นสูงปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าไป๋จื่ออัน

พอเห็นไป๋จื่ออัน ดวงตาของอีกาปีกเพลิงก็เป็นประกาย

เห็นได้ชัดว่ามันจำไป๋จื่ออันได้

ยังไงซะ การประลองที่เมืองฉื่ออวี้ มันก็สู้กับปลาเกล็ดขาวเงายักษ์ของไป๋จื่ออัน

มันแพ้ในการต่อสู้ครั้งนั้น

ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะสามารถล้างแค้นได้

“อีกาปีกเพลิงงั้นเหรอ? ฉันก็จะใช้มันเหมือนกัน”

ไป๋จื่ออันพึมพำ เขาเปิดมิติสัตว์วิญญาณ

แสงสว่างวาบขึ้น วาฬเงาขาวปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าทุกคน

มันคือวาฬเกล็ดทองเงาขาว

แต่ตอนนี้วาฬเกล็ดทองเงาขาวมีขนาดแค่หนึ่งเมตร

นี่เป็นผลลัพธ์จากการใช้ทักษะยืดหดร่างกาย

ยังไงซะ ตอนนี้ก็มีคนนอกอยู่ ไป๋จื่ออันไม่อยากเปิดเผยความลับของวาฬเกล็ดทองเงาขาว

ขนาดแค่นี้ ก็เพียงพอที่จะต่อกรกับอีกาปีกเพลิงของจื่อเยียนหนิง

แต่การปรากฏตัวของวาฬเกล็ดทองเงาขาวก็ทำให้ทุกคนตกตะลึง

โดยเฉพาะไป๋จื่อห่าว ไป๋จื่อหนิง และผู้หญิงผมแดงที่สะพายหอกสีแดงที่อยู่ข้างๆ จื่อเยียนหนิง

พวกเขาทั้งสามคนตกตะลึง พวกเขามองวาฬเกล็ดทองเงาขาวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“สัตว์วิญญาณธาตุน้ำตัวนี้ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับปลาเกล็ดขาว มันน่าจะเป็นปลาเกล็ดขาวที่วิวัฒนาการแล้ว”

“ปลาเกล็ดขาวของจื่ออันไม่ได้วิวัฒนาการตามที่ตระกูลกำหนด แต่มันกลับวิวัฒนาการอีกรูปแบบ”

“น่าสนใจมาก ไม่รู้ว่าปลาเกล็ดขาวของจื่ออันจะแข็งแกร่งแค่ไหน”

ไป๋จื่อห่าวกับไป๋จื่อหนิงต่างก็เป็นคนของตระกูลไป๋

ปลาเกล็ดขาวคือรากฐานของตระกูลไป๋

ลูกหลานของตระกูลไป๋ทุกคนมีปลาเกล็ดขาวหรือปลาเกล็ดขาวที่วิวัฒนาการแล้วอยู่กับตัว อย่างน้อยๆ ก็หนึ่งตัว

ไม่ว่าจะเป็นไป๋จื่อห่าวหรือไป๋จื่อหนิง พวกเขาก็มีปลาเกล็ดขาว

พวกเขารู้จักปลาเกล็ดขาวเป็นอย่างดี

ดังนั้น พอได้เห็นวาฬเกล็ดทองเงาขาว พวกเขาก็เดาความจริงออก

พวกเขาทั้งคู่รู้สึกตกตะลึง

ไป๋จื่ออันเลือกเดินบนเส้นทางใหม่ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเส้นทางนี้จะดีรึเปล่า

แต่ไป๋จื่ออันมีความกล้าหาญที่จะทำแบบนี้ มันทำให้พวกเขาประทับใจ

ส่วนผู้หญิงผมแดงที่สะพายหอกสีแดงที่อยู่ข้างๆ จื่อเยียนหนิงนั้น เธอกำลังมองไป๋จื่ออันด้วยความสนใจ ราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

“ไม่คิดเลยว่าสัตว์วิญญาณของนายจะวิวัฒนาการแล้ว”

“แต่การที่นายใช้แค่สัตว์วิญญาณระดับทองแดงมาสู้กับฉัน นายดูถูกฉันมากเกินไปแล้ว”

“เรียกสัตว์วิญญาณหลักของนายออกมา สู้กับฉันอย่างเต็มที่ซะ”

จื่อเยียนหนิงมองไป๋จื่ออันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

พูดตามตรง วาฬเกล็ดทองเงาขาวที่ไป๋จื่ออันเรียกออกมานั้นเป็นถึงระดับทองแดงขั้นสูง เหมือนกับอีกาปีกเพลิงของเธอ

แต่จื่อเยียนหนิงไม่พอใจ

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าแบบนี้มันจะเป็นประโยชน์สำหรับเธอก็จริง

แต่เธอก็ยังอยากให้ไป๋จื่ออันเรียกสัตว์วิญญาณระดับเงินออกมา

เพราะเธออยากจะสู้กับไป๋จื่ออันอย่างเต็มที่

การที่ไป๋จื่ออันใช้แค่สัตว์วิญญาณตัวรอง ทำให้จื่อเยียนหนิงไม่พอใจ

ถ้าอยากจะสู้ ก็ต้องทุ่มสุดตัว

แบบนี้ต่อให้เธอแพ้ เธอก็จะไม่เสียใจ

“นี่คือสัตว์วิญญาณหลักของฉัน ฉันทุ่มเททุกอย่างให้กับมัน”

“เพียงแต่ว่ามันยังไม่สามารถเลื่อนขั้นเป็นระดับเงินได้”

ไป๋จื่ออันส่ายหน้า เขาไม่ได้คิดที่จะเปลี่ยนสัตว์วิญญาณ

ไป๋จื่ออันปฏิบัติกับสัตว์วิญญาณทุกตัวอย่างเท่าเทียมกัน เขาไม่เคยลำเอียง

“หวังว่านายจะไม่เสียใจ เพราะฉันจะเอาชนะนาย!”

จื่อเยียนหนิงพูดอย่างไม่พอใจ

จากนั้นจื่อเยียนหนิงก็ไม่พูดอะไรมากมาย เธอเริ่มลงมือ

ตอนนี้จื่อเยียนหนิงใช้พรสวรรค์ควบคุมสัตว์ทันที

อีกาปีกเพลิงถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิง พลังของมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก

นี่คือพรสวรรค์ของจื่อเยียนหนิง พรสวรรค์ระดับ A [ภูติไฟ]

ในการต่อสู้ครั้งนี้ จื่อเยียนหนิงไม่คิดที่จะปิดบัง

เธอจะใช้พลังทั้งหมดที่มี

อีกาปีกเพลิงของจื่อเยียนหนิงถูกปกคลุมไปด้วยควัน มันพุ่งเข้าหาวาฬเกล็ดทองเงาขาว

แต่ไป๋จื่ออันไม่ได้สั่งให้วาฬเกล็ดทองเงาขาวหลบ

เพราะไม่จำเป็น

ตูม!

อีกาปีกเพลิงโจมตีวาฬเกล็ดทองเงาขาว

ควันปกคลุมลานฝึกฝน

แต่พอควันจางหายไป วาฬเกล็ดทองเงาขาวกลับไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร

นี่เป็นผลลัพธ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

วาฬเกล็ดทองเงาขาวนั้นพิเศษมาก มันมีพรสวรรค์สายป้องกันระดับ S [ผิวเกล็ดหนา]

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้วาฬเกล็ดทองเงาขาวยังใช้ทักษะยืดหดร่างกาย ย่อส่วนตัวเองให้เล็กลง

การที่มันย่อส่วนร่างกาย ทำให้พลังป้องกันของมันเพิ่มขึ้นมาก

ด้วยผลลัพธ์สองอย่างนี้ อีกาปีกเพลิงของจื่อเยียนหนิงจึงไม่สามารถทำร้ายวาฬเกล็ดทองเงาขาวได้

จื่อเยียนหนิงถึงกับพูดไม่ออก

เธอไม่คิดเลยว่าอีกาปีกเพลิงจะไม่สามารถทำร้ายวาฬเกล็ดทองเงาขาวได้ แม้ว่าเธอจะใช้พลังทั้งหมดที่มีก็ตาม

ความแตกต่างระหว่างพวกเขามันมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

จื่อเยียนหนิงเงียบไป

แต่วินาทีต่อมา จื่อเยียนหนิงก็เงยหน้าขึ้น เธอมองไป๋จื่ออันด้วยสายตาจริงจัง

“ฉันยอมแพ้ ตอนนี้ฉันไม่ใช่คู่มือของนาย”

“แต่ครั้งหน้า พอฉันแข็งแกร่งขึ้น ฉันจะท้าสู้กับนายอีก ฉันจะเอาชนะนายให้ได้!”

เธอยอมแพ้โดยไม่ลังเล

แต่ดวงตาของจื่อเยียนหนิงนั้นเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธอไม่ได้รู้สึกท้อแท้

ดูเหมือนว่าความพ่ายแพ้ครั้งนี้จะไม่ส่งผลกระทบต่อเธอ

ไป๋จื่ออันประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มออกมา

“ฉันเข้าใจ ฉันรอคอยคำท้าของเธออยู่นะ”

ไป๋จื่ออันพูดอย่างช้าๆ

พูดตามตรง หลังจากที่แพ้ในการประลองที่เมืองฉื่ออวี้ จื่อเยียนหนิงก็รู้สึกหดหู่อยู่นาน

แต่ครั้งนี้ จื่อเยียนหนิงใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาทีในการปรับอารมณ์

การเปลี่ยนแปลงของเธอทำให้เขาประหลาดใจ

ถ้าเธอโชคดี บางทีเธออาจจะแข็งแกร่งขึ้นได้

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ไป๋จื่ออันก็จะแสดงความจริงใจให้เธอเห็น

นี่เป็นการลงทุนสำหรับอนาคต

เรื่องนี้จึงจบลง

แต่ในตอนนั้นเอง ก็มีหอกสีแดงเลือดพุ่งลงมาจากท้องฟ้า มันปักลงบนพื้น

ไป๋จื่ออันขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองไปยังทิศทางที่หอกพุ่งออกมา

มันมาจากสาวสวยผมแดงที่จื่อเยียนหนิงพามาด้วย

“หนุ่มน้อย สนใจมาสู้กับฉันมั้ยล่ะ?”

สาวสวยผมแดงมองไป๋จื่ออัน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

พอได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็ตกตะลึง

พวกเขาไม่คิดเลยว่าเธอจะท้าสู้กับไป๋จื่ออัน

“พี่เหยียน! พี่อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม! ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับต่อสู้นะ!”

“ถ้าอยากจะสู้ พอรอให้โลกใบใหม่มาถึงเถอะ พี่จะได้สู้จนพอใจ”

จื่อเยียนหนิงตกใจ เธอรีบวิ่งไปหาหญิงสาวผมแดง เธอดึงแขนเสื้อของหญิงสาวผมแดง พยายามที่จะพาเธอออกไปจากที่นี่

แต่หญิงสาวผมแดงจ้องมองไป๋จื่ออัน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เหมือนกับว่าเธออยากจะสู้กับไป๋จื่ออันจริงๆ

การต่อสู้เมื่อกี้ทำให้ไป๋จื่ออันดึงดูดความสนใจของเธอ

เห็นได้ชัดว่ามันคือปลาเกล็ดขาวของตระกูลไป๋ แต่มันกลับวิวัฒนาการอีกรูปแบบ

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นแค่สัตว์วิญญาณระดับทองแดง แต่มันกลับมีพลังที่น่าเหลือเชื่อ

จื่อเยียนหนิงใช้พลังทั้งหมดที่มี แต่กลับไม่สามารถทำร้ายมันได้

เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าไป๋จื่ออันแข็งแกร่งมาก

เธอเชื่อว่าไป๋จื่ออันคือคนที่เก่งที่สุดในบรรดาคนที่มีระดับเดียวกัน

ไป๋จื่ออันก็เป็นถึงอัจฉริยะ

ดังนั้น เธอจึงอยากจะสู้กับไป๋จื่ออัน

“ฉันยังไม่ได้ถามเลยว่าเธอเป็นใคร?”

ไป๋จื่ออันมองหญิงสาวผมแดงก่อนจะพูดออกมาอย่างช้าๆ

พูดตามตรง ไป๋จื่ออันสนใจหญิงสาวผมแดงคนนี้ตั้งแต่แรกแล้ว

จากปฏิกิริยาของจื่อเยียนหนิง ไป๋จื่ออันพอจะเดาอะไรบางอย่างได้

แต่เขาก็ยังคงต้องยืนยัน

“จื่ออัน เธอคือคนที่พวกเราพูดถึงเมื่อกี้ จื่อเยียนเหยียนแห่งตระกูลจื่อ”

ไป๋จื่อห่าวพูด

หญิงสาวผมแดงคนนี้คือจื่อเยียนเหยียน คนบ้าจากตระกูลจื่อที่พวกเขาพูดถึงเมื่อกี้

“เป็นแบบที่คิดจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ก็คือจื่อเยียนเหยียนสินะ”

ไป๋จื่ออันถอนหายใจในใจ เขารู้สึกจนใจ

ใช่แล้ว ไป๋จื่ออันเดาตัวตนของเธอถูก

คนที่สามารถเดินมากับจื่อเยียนหนิงได้ ต้องเป็นคนของตระกูลจื่อในโลกต้นกำเนิด

ตอนที่พวกเขาอยู่ที่ตลาด คนบ้าที่ไป๋จื่อห่าวกับคนอื่นๆ พูดถึงก็คือจื่อเยียนเหยียน เธอไม่ได้ปรากฏตัว

ดังนั้นเธอน่าจะมากับจื่อเยียนหนิง

ยิ่งไปกว่านั้น จื่อเยียนหนิงเรียกเธอว่า “พี่เหยียน” ดังนั้นเธอจึงน่าจะเป็นจื่อเยียนเหยียน

ตอนนี้ไป๋จื่ออันก็ได้รับคำตอบที่ถูกต้องจากไป๋จื่อห่าวแล้ว

ไป๋จื่ออันรู้สึกพูดไม่ออก

เขาโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่? ศัตรูตัวฉกาจของคนรุ่นใหม่แห่งตระกูลไป๋กลับมาปรากฏตัวที่จวนเจ้าเมือง?

ไป๋จื่ออันไม่รู้ว่าเขาควรจะดีใจหรือเสียใจดี

“แบบนี้นี่เอง เธอคือพี่สาวของจื่อเยียนเฟิง”

“แต่เธอเป็นถึงผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชร การที่เธอมาท้าสู้กับฉันที่เป็นแค่ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเงิน มันไม่ดูแย่ไปหน่อยเหรอ?”

“หรือว่าชื่อเสียงของเธอได้มาจากการรังแกคนที่อ่อนแอกว่า?”

ไป๋จื่ออันพูดออกมาอย่างช้าๆ

ใช่แล้ว จื่อเยียนเหยียนไม่ใช่ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับทองคำ แต่เธอเป็นถึงระดับเพชร!

ดูจากอายุแล้ว เธอน่าจะอายุยี่สิบกว่าๆ

การที่คนอายุยี่สิบกว่าๆ จะเลื่อนขั้นเป็นระดับเพชรได้ เธอต้องเป็นถึงอัจฉริยะอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่จื่อเยียนเหยียนนี่มันเกินไปหน่อย

ผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเพชรอย่างเธอมาท้าสู้กับผู้ใช้สัตว์วิญญาณระดับเงินอย่างเขา?