บอที่ 18 หลักการของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุน การรับศิษย์ที่มีคุณสมบัติระดับจักรพรรดิ

“ศิษย์คารวะท่านอาจารย์!” มู่เหยียนคำนับเย่เฉินบนบัลลังก์ด้วยความเคารพ

มู่เหลยและกู่เอ่อลั่วมองขึ้นไปด้วยความสงสัย และทันทีที่ได้เห็นเย่เฉิน พวกเขาก็รู้สึกตกตะลึง! ในสายตาของพวกเขา คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้นดูสูงส่งเหนือมนุษย์ เหมือนกับสามารถเทียบเคียงจักรวาลทั้งมวลได้ รอบกายของเขาไม่ใช่แค่ตำหนัก แต่เป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันไกลโพ้น การปรากฏตัวของเขานั้นเปรียบเสมือนจุดเริ่มต้นของการกำเนิดโลก!

ความรู้สึกที่ลึกลงไปถึงจิตวิญญาณเช่นนี้ เป็นสิ่งที่ทั้งชีวิตพวกเขาไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลย!

แต่เมื่อพวกเขามองครั้งที่สอง ภาพลวงตาทั้งหมดก็หายไป กลายเป็นเด็กหนุ่มที่ดูอ่อนวัยกว่าแม้แต่มู่เหลยเอง! เด็กหนุ่มคนนั้นมีใบหน้าหล่อเหลาผสมผสานกับสัดส่วนที่สมบูรณ์แบบ ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยพลังแห่งเต๋า ถ้าจะต้องจัดอันดับความหล่อเหลาที่สุดในโลก เขาย่อมเป็นอันดับหนึ่งโดยไม่ต้องสงสัย!

"นี่คืออาจารย์ของมู่เหลยงั้นหรือ? เขาช่างลึกล้ำจนหยั่งไม่ถึง! ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาคือยอดคนที่หลบซ่อนตัวอยู่!" มู่เหลยก้มหน้าลงอย่างลึกซึ้ง ไม่กล้าจ้องมองเย่เฉินอีกต่อไป

กู่เอ่อลั่วเองก็ไม่ต่างกัน ในใจของเธอ มู่เหลยเป็นชายที่หล่อที่สุดเสมอมา แต่เมื่อเห็นเย่เฉิน เธอจึงได้เข้าใจว่าความงดงามสูงสุดที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร! แม้เธอจะรู้สึกหลงใหลในความงามของเขา แต่ก็ไม่กล้าแม้จะคิดใด ๆ เกินกว่าความเคารพและความเกรงกลัว!

เย่เฉินพูดขึ้นอย่างสงบ “การกลับไปบ้านตระกูลของเจ้าครั้งนี้ ไม่ได้ทำให้ข้าพอใจนัก”

เพียงคำพูดเดียวของอาจารย์ ก็ทำให้มู่เหยียนรู้สึกเหมือนถูกสาดน้ำแข็งใส่ทั้งตัว ร่างกายของเขาเย็นไปหมด!

“เป็นความผิดของศิษย์เอง ขอท่านอาจารย์โปรดลงโทษ!” แม้ไม่เข้าใจว่าท่านอาจารย์ไม่พอใจอะไร แต่มู่เหยียนก็เลือกที่จะคุกเข่าขออภัยไว้ก่อน

เย่เฉินกล่าวต่อไป “เจ้าฆ่าทายาทของสำนักจินอวี้ไป คิดว่าสำนักจินอวี้จะไม่ตอบโต้อย่างนั้นหรือ?”

มู่เหยียนเงยหน้าขึ้นด้วยความสงสัย เขาไม่เข้าใจว่าอาจารย์ต้องการจะสื่ออะไร

มู่เหลยและกู่เอ่อลั่วก็รู้สึกตกใจเช่นกัน พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเย่เฉินถึงรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในตระกูลมู่ได้อย่างแม่นยำเช่นนี้

เย่เฉินเห็นมู่เหลยยังไม่เข้าใจ จึงได้แต่ถอนหายใจ ศิษย์คนนี้ยังคงดูไร้เดียงสาเกินไป จึงต้องบอกให้เขาเข้าใจอย่างตรงไปตรงมา

“แทนที่จะรอให้สำนักจินอวี้มาหาเจ้า เจ้าทำไมไม่ไปสังหารพวกเขาก่อนเล่า? จัดการพวกเขาให้กลัวจนไม่มีใครกล้าคิดแค้นเจ้าอีก!”

"เอ๊ะ?" มู่เหยียน, มู่เหลย, และกู่เอ่อลั่วต่างตกตะลึง พูดไม่ออก

ไปโจมตีสำนักจินอวี้งั้นหรือ? เขาเป็นเพียงผู้ฝึกตนขั้นผสานเทพแท้ ระดับที่ต่ำกว่าผู้อื่นมาก จะไปสังหารพวกเขาได้อย่างไร?

มู่เหยียนไม่เคยแม้แต่จะคิดถึงเรื่องนี้ เขาคิดเพียงแต่รอให้ตัวเองแข็งแกร่งกว่านี้ก่อนแล้วค่อยไปจัดการสำนักจินอวี้ในภายหลัง แต่คำพูดของอาจารย์ทำให้เขาหยุดนิ่งไป

เย่เฉินสอนต่ออย่างอดทน “ศิษย์ จำไว้ว่า นั่งรอให้ภัยเข้ามาถึงตัวไม่เคยเป็นหลักการของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุน”

“ไม่ว่าเจ้าจะทำอะไร เจ้ากำลังเป็นตัวแทนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุนเสมอ เจ้าเข้าใจหรือไม่?”

คำพูดของเย่เฉินทำให้มู่เหยียนได้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง! เขาตระหนักได้ในทันที!

“ศิษย์เข้าใจแล้ว! ก่อนหน้านี้ศิษย์ระมัดระวังมากเกินไป หากศิษย์ได้รับโอกาสอีกครั้ง ศิษย์จะไปสังหารพวกเขาทันที!”

มู่เหยียนตอบกลับด้วยเสียงหนักแน่น เต็มไปด้วยความมั่นใจ ความคิดของเขาเปิดกว้างขึ้นในทันที เขารู้แล้วว่าตนเองผิดพลาดตรงไหน

ภายนอกเขาอาจดูเป็นผู้ฝึกตนขั้นผสานเทพแท้ที่ไม่ค่อยน่ากลัวนัก แต่ในความเป็นจริงแล้ว เขาเป็นตัวแทนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุน และอาจารย์จะไม่ปล่อยให้เขาถูกสังหารอย่างแน่นอน!

เมื่อเห็นว่ามู่เหยียนเข้าใจหลักการของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุน เย่เฉินก็พยักหน้าด้วยความพอใจ

“จำไว้ว่า ไม่ว่าที่ใดที่เจ้าไป อย่าให้ศักดิ์ศรีของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุนต้องเสื่อมเสียเด็ดขาด”

หลังจากได้รับการสอนจากอาจารย์อย่างถี่ถ้วน มู่เหยียนก็เกิดความกระจ่างอย่างแท้จริง ในใจเขายิ่งเพิ่มความเคารพรักต่ออาจารย์ขึ้นไปอีก ท่านอาจารย์ของเขาช่างคิดอย่างลึกซึ้งเหนือกว่าคนทั่วไป เขายังห่างไกลจากความสามารถของอาจารย์มากนัก!

มู่เล่ยและกู่เอ่อลั่วที่ได้ยินการสนทนาระหว่างอาจารย์และศิษย์ต่างก็ตกใจจนพูดไม่ออก ในความคิดของพวกเขา สำนักจินอวี้ยังคงเป็นองค์กรที่แข็งแกร่งมหาศาล ไม่ควรถูกท้าทาย แต่ท่านอาจารย์ของมู่เหยียนกลับแนะนำให้มู่เหยียนโจมตีสำนักจินอวี้ก่อน เพียงเพื่อไม่ให้เสียหน้าแก่สำนัก!

และที่น่าทึ่งที่สุดคือ มู่เหยียนเชื่อฟังโดยไม่ลังเล!

แม้จะเข้าใจยาก แต่พวกเขาก็เชื่อว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุนมีพลังมากพอที่จะทำเช่นนั้นได้

มู่เหยียนจึงถาม “อาจารย์ ศิษย์จะออกเดินทางตอนนี้ได้ไหม?”

เย่เฉินส่ายหัวอย่างอ่อนใจ “ไม่ต้องรีบ ข้าจะพาเจ้าไปงานประชุมอัจฉริยะที่หุบเขามังกรพรุ่งนี้”

มู่เหยียนได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกงง เพราะหุบเขามังกรนั้นอยู่ไกลมาก อยู่ในดินแดนลั่วเยว่ ซึ่งห่างจากดินแดนชางเทียนไปหลายดินแดน

แต่เขาก็ไม่ได้ถามต่อ เมื่ออาจารย์สั่งให้ไป เขาก็แค่ทำตาม

“อาจารย์ นี่คือบิดาและคู่หมั้นของข้า ข้าอยากให้พวกเขาอาศัยอยู่ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์คุนหลุน จะได้หรือไม่?” มู่เหยียนถามอย่างกังวล

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและตอบอย่างใจเย็น “เจ้าคือศิษย์คนแรกของข้า เจ้าตัดสินใจได้เอง”

มู่เหยียนดีใจที่ได้รับอนุญาต มู่เล่ยและกู่เอ่อลั่วก็ยินดีมาก

หลังจากจัดการเรื่องทั้งหมด เย่เฉินหันไปมองกู่เอ่อลั่ว เขาได้ตรวจสอบคุณสมบัติของนางแล้ว พบว่านางมีคุณสมบัติระดับจักรพรรดิ และร่างกายที่เรียกว่า “ร่างเซียนสูงสุด”

เย่เฉินยิ้มและถามอย่างนุ่มนวล “กู่เอ่อลั่ว เจ้าต้องการจะเป็นศิษย์ของข้าหรือไม่?”

กู่เอ่อลั่วตกใจมาก ไม่คิดว่าบุคคลผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้จะถามตนเองเช่นนี้

“ตึง!” นางรีบคุกเข่าลงทันทีและคำนับอย่างหนักแน่น

“ศิษย์กู่เอ่อลั่ว คารวะอาจารย์!”

【ติ๊ง! ตรวจพบว่าผู้ใช้ได้รับศิษย์ที่มีคุณสมบัติระดับจักรพรรดิ ระบบจะมอบรางวัลให้】